เรื่องสั้น

และแล้วความสัมพันธ์ของทั้งคู่ก็เริ่มดีขึ้นและแน่นแฟ้นกันมากยิ่งขึ้นเริ่มจากอาบน้ำให้กันยันดูดน้ำบนเตียง

แอล : เราเป็นแฟนกันนะครับ แซด // มอง

แซด : อะ...เอ่อ คะ...ครับ // หน้าแดงฉ่า

แอล : // กอด

แซด : // ก้มหน้าเขิน

จนกระทั่งวันหนึ่ง วันที่แสนวุ่นวายก็เริ่มต้นขึ้น

เอ็น : อ๊าก!!! ตายแน่ๆ ทำไงดีๆ // เดินวนไปวนมา

เอ็ม : ขอโทษนะครับ เกิดอะไรขึ้นเหรอครับ มีอะไรให้ผมช่วยรึเปล่าครับ // เดินเข้ามาถามอีกฝ่ายอย่างสุภาพ

เอ็น : หลานผมเขาเมาค้าง น่ะครับแล้วเพื่อนเขาก็มารับโทรศัพท์ตอนที่ผมบอกวิธีแก้เมาให้หลาน น่ะครับ // บอกอย่างร้อนรน

เอ็ม : ก็ไม่เห็นเป็นอะไรนิครับ // บอกอย่างงงๆ

แอล : มีอะไรรึเปล่าครับ // เดินเข้ามาถาม

เอ็ม : ไม่มีอะไรมากหรอกครับ เขาใจคอไม่ดีที่เพื่อนของหลานเขารู้ว่าหลานเมาค้าง น่ะครับ // บอกไม่ตามความจริง

แซด : อะไรนะครับ อย่างเคเนี้ยนะครับเมาค้าง ไม่จริงหรอกน่าครับ เคไม่ดื่มของมึนเมาไม่ใช่เหรอครับ // เดินเขามา // ตะโกนถามอย่างตกใจ

แอล : เอ็ม ช่วยหานักสืบที่นะครับ ช่วยให้เขาตามทั้งสองคนห่างๆแล้วตามรายงานตลอดด้วยนะครับ // บกเสียงนิ่งๆ

เอ็ม : ครับ // โทรหานักสืบประจำตระกูล

แอล : เล่าให้ผมฟังได้รึเปล่าครับคุณอา // มองเชิงบังคับ

เอ็น : ขอโทษนะครับ มันเป็นความลับครับ // บอกอีกฝ่ายด้วยเสียงที่อ่อนโยน

แซด : แม้แต่กับเพื่อนเหรอครับ // มอง

เอ็น : ครับ เรื่องบางเรื่องก็ต้องเป็นความลับครับ // ตอบกลับอย่างใจเย็น

เอ็ม : เล่าเท่าที่คุณจะสามารถบอกได้ก็ได้ครับ // ถามคนที่ใจคอไม่ค่อยดี // มอง

เอ็น : คุณไอเขารู้เรื่องที่เคเป็นคนยังไงน่ะครับ // ยิ้มเนือยๆ

แอล : ยังไงครับ งง // มอง

เอ็น : เค ไม่ใช่ เค ไงครับ ^^ // ยิ้ม

นักสืบคนที่1: ไม่พบประวัติของคนชื่อเคครับ เราให้คนตามเขาไปแล้วครับ แต่คลาดกันเพราะเขาไหวตัวได้เร็วมากเลยครับ ตอนนี้กำลังตามหาอยู่ครับ ส่วนคุณไอ เพลย์บอยเหมือนตอนมัธยมต้นครับ ยังคงเที่ยวกลางคืนทุกวันครับ เราให้คนติดตามอยู่ครับ // ยืนตรงรายงานความคืบหน้า

เอ็น : หึ // เดินกลับห้องพัก

ณ ห้องพัก ในรีสอร์ทบนเกาะ

เอ็น : น้อง พีวี ตอนนี้เขาสืบเรื่องพี่ พีเค แล้วนะครับ // บอกคนอีกฟากด้วยเสียงที่ได้ยินกันเพียงสองคน

วี : แล้วพี่เครู้รึยังคะ // ถามอย่างเป็นห่วงคนเป็นพี่

เค : รู้แล้วค่ะ น้องวีไม่ต้องเป็นห่วงนะครับ อยู่ทางโน้นรักษาสุขภาพด้วยนะครับ พี่เป็นห่วง // บอกอีกฝ่ายอย่างเป็นห่วงเช่นกัน

เอ็น : งั้นแค่นี้ก่อนนะครับ หลานๆ อีกอย่างอย่าลืมบอกพี่ๆเขาด้วยนะครับ // บอกเสียงเบาหากแต่คนอีกสองคนกลับได้ยิน

วี & เค : ค่ะ / ครับ

เอ็ม : คุยกับใครเหรอครับ // มองอย่างจับผิด

เอ็น : น้องวีครับ // มองตอบด้วยท่าทีนิ่งๆ

เอ็ม : ครับ งั้นเราไปฟังเรื่องที่ผมให้นักสืบ สืบให้ดีกว่านะครับ // ยิ้มเยาะนิดๆ

เอ็น : ครับ // ก้มหน้าเดินตาม