สะดุดรักยัยโลว์ โซ
เขียนโดย budsaracome
วันที่ 19 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 23.07 น.
แก้ไขเมื่อ 23 เมษายน พ.ศ. 2557 23.51 น. โดย เจ้าของนิยาย
10)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"ยังดี นะ ที่คว้าผ้าเช็ดตัวเอาไว้ได้ทัน ไม่งั้นเธอได้ชักตาตั้งไปเจ็ดวันเจ็ดคืนแน่ยัยตัวแสบ " ทรงวุฒิบ่นอย่างเหนื่อยหน่ายกับความคิดแผลงๆ ของสมบัติ นึกอะไรขึ้นมาถึงมาขโมยเสื้อผ้าคนอื่นตอนอาบน้ำเนี่ย แย่จริงๆ ต้องสั่งสอนซักหน่อยแล้ว
"แล้วเธอจะจำวันนี้ไปอีกนานเลย"
"ฮ่าๆ ๆ ๆ ๆ " สมบัตินั่งหัวเราะ อย่างสะใจ เพราะคิดว่าเค้าจะต้องเต้นแร้ง เต้นกาแน่ ถ้าหันไปเห็นว่าเสื้อผ้า ไม่อยู่ คงจะต้อง อ้อนวอนเธอให้เอาเสื้อผ้าไปให้เขาแน่ถึงตอนนั้นเมื่อ ละก็ ...... จะได้รู้สักทีว่าที่นี่หน่ะ ใครใหญ่
"ก๊าก ก ก ก ก ก !!!! โอ๊ยแค่คิดก็สะใจแล้ว ฮี่ๆ ๆ ๆ ๆ " สมบัติหัวเราะอย่างเอาเป็นเอา ตาย โดยไม่รู้ตัวเลยว่า คนที่เธอคิดว่า จะต้องตะโกนโวยวาย ว่าเสื้อผ้าหาย และต้องอ้อนวอน ขอให้เธอช่วย จะมายืนมองเธอ ด้วยความหมั่นไส้ อยู่หลังโซฟาที่เธอนั่งอยู่
"ขำมากไม๊ ครับ น้องสาว"
"อึก!!! ......ใคร..???? " สมบัติ ชะงักอ้า ปากค้างเมื่อถูกขัด จังหวะจินตนาการ อันแสนบรรเจิดของเธอ ด้วยเสียงที่เธอเคยได้ยินอยู่บ่อยๆ แต่ครั้งนี้มันกลับฟังแล้วน่าขนลุกแปลกๆ
"ไม่ได้ยิน ที่พี่ชายถามเหรอค่ะ ..." เขาค่อยๆก้มหน้าลงไปพูดที่ข้างหู ก่อนใช้แขนตวัดรอบคอ ของสมบัติ จนเขารู้สึกได้เลยว่าคนที่เมื่อกี้ยังหัวเราะ
เขาอย่างเอาเป็นเอาตาย นั้นกำลังนั่งตัวแข็งทื่อ หน้าแดงก่ำอย่างที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อน
' ~~ เป็น ไงหล่ะ ยัยตัวแสบ แล้วทีนี้ เธอจะทำยังไง~~
ทรงวุฒิ ปล่อยแขนจากเธอ แล้วเดินอ้อมมาทางด้านหน้าของเธอที่ยังนั่งตาค้าง มองเค้าอย่างทำอะไรไม่ถูก ทรงวุฒิค่อยๆก้มตัวลงจนหน้า ของเขาอยู่ในระดับเดียวกันกับเธอ แล้วใช้แขนยันกับโซฟาไว้
~~~~ อะไร กันหน่ะ ทำไมขยับไม่ได้นะ~~~~~
สมบัติได้แต่คิดในใจ เพราะร่างกายเธอเหมือนถูกแช่แข็งเอาไว้ ด้วยสายตาของเขา และเธอก็ไม่เคยใกล้ชิดใครถึงขนาดนี้มาก่อน
แต่ยังไม่ทันได้คิดอะไรก็รับรู้ได้ถึงลมหายใจ ของผู้ชายตรงหน้า ที่เค้ามาใกล้ จนจมูกของเขา ชนกับเธอเสียแล้ว
~~~~~~~~~~ ม่ า ย ย ย ย น้า า า า า~ ใ ค ร ก็ ได้ ช่ ว ย ที ~~~~~~
"อย่าเพิ่งหลับตาสิจ๊ะ มันจะไม่ โรแมนติค นะค่ะ" เขายังคงมิวาย พูดจาน่าขนลุก ให้คนที่นั่งสั่น หลับตาปี๋ ต้อง เพิ่มระดับความตึงเครียดขึ้นไปอีกหลายเท่าตัว
เขาค่อยๆ แตะริมฝีปากลงบนหน้าผากของเธอ แล้ว ค่อยเลื่อนลงมา เม้มเบาๆที่ปลายจมูกของเธอ เบาๆทำให้เธอ ต้องจิกมือลงบนโซฟา อย่างไม่รู้ตัว
~~~~~~~~ อ๊าย !!!!!!!!!! ไม่ไหวแล้วมันต่ำลงมาแล้ว ใครก็ได้หยุดไอบ้านี่ที ~~~~~~~~
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ