ยอดนักฆ่าผีดิบ

เสียใจอะไรหรอ เจ็ท ถามออกไปก่อนจะเดินเข้ามาในห้องของ เจ พร้อมๆกับ พีช และ มิก

นั่นสินะ เจตอบ

มากิ รู้นะว่าพวกพี่เป็นอะไร มากิบอกออกไป

รู้หมายความว่า พีช พูดออกไปอย่างตกใจ

ใช่ค่ะ มากิ รู้นะว่า พวกพี่เป็นผีดิบ

งั้นเหรอ มิกกล่าวเสียงนิ่ง

นั่นสินะ พีช ตอบออกไปพลาง

ไม่ ไม่หรอก ทางนี้ ทางที่เราคิด จะไม่มีการศูนย์เสียอะไรเลย  หลังจากการต่อสู้สิ้นสุดลงก็มอบพลังผีดิบที่มีมาไว้ที่เทพองค์นี้สิ พอทุกคนมอบให้แล้ว ทุกอย่างจะกลับมาเป็นปกติทุกอย่าง ที่ทุกคนมาเจอกันก็เพราะพลังงานนี่แหละ เจ บอก และ อธิบายให้ทุกคนฟัง หลังจากเงียบมานาน เพราะ คิดคำพูดที่จะบอกทุกคน

จริงหรอ เจ เป็นไปได้จริงๆหรอ เจ พีช ถาม

มันเป็นไปได้สิ ถ้าทุกคนอยู่จนถึงตอนนั้นนะ เพราะ ในกาลอนาคตไม่มีใครหรอกที่จะรู้ล่วงหน้า มากิ บอกกับทุกคน

เอาหระ ขอให้ทุกคนไปพักผ่อนเถอะพรุ่งนี้ค่อยคุยกันใหม่ เจ บอกกับทุกคน

หลังจากนั้นความเงียบสงบก็มาเยือนที่ปราสาทนั้นทันทีที่ทุกคนแยกย้ายกัน

หลังจากที่ทุกคนมาเจอกัน และ ได้พักผ่อนกันถ้วนหน้าแล้ว หลังจากนี้ ชีวิตของทุกคนย่อมแขวนอยู่บนเส้นด้าย เส้นที่กำลังจะขาดแหล่มิขาดแหล่....

เรากำลังจะเข้าสู่สมรภูมิรบนะคะ หวังว่าทุกคนจะเตรียมใจไว้กันแล้วนะคะ เพราะ ครั้งนี้เราจะไม่รับรองความปลอดภัยของทุกคนนะคะ มากิเดินเข้ามาบอกกับทุกคนด้วยสีหน้าที่นิ่งเฉยภายใต้แว่นตาสีดำที่ปิดดวงตาที่แสนเศร้าไว้ไม่ให้ใครเห็น

หลังจากนั้นหลังจากที่มากิเดินจากไปได้ซักพัก

เรา....เราจะรอดไหม? ไม้ถามอย่างท้อๆ

รอดสิ เราต้องรอดทุกคน.... พีช พูดให้กำลังใจกับทุกคน

เราฝืนโชคชะตาไม่ได้หรอกนะ ชินพูดอย่างปลงๆพลางกอดมิกไปพลาง

ทุกคนต้องปลอดภัยแน่นอนค่ะ ถึงแม้ว่า อาจจะมีข้อแลกเปลี่ยนในการอยู่รอด อีกไม่นานหรอกค่ะ ที่เราจะต้องรีบสะสางและทำให้มันจบอย่างเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้นะคะ เตรียมตัวเถอะค่ะ อย่าคิดเล็กคิดน้อยเลยนะคะ พวกพี่ต้องรอดค่ะ เชื่อมากิสิคะ ^^ มากิบอกทุกคนก่อนจะเดินไปหาเจที่ยืนพิมพ์อะไรอยู่นาน

ทางด้านเจ

มากิ มีอะไรเหรอ เจพูดขึ้นหลังจากรู้สึกถูกจ้องมานาน

พร้อมรึยัง

พร้อมแล้วล่ะ เรียบร้อยทุกอย่างแล้วล่ะ

ดีมากที่รัก

หึหึ เหอะ

ทางด้านชินกับมิก

ชิน ผมมีอะไรจะให้ชินครับ แต่ชินต้องเก็บมันให้ดีๆนะครับ มิกบอกชินพร้อมกับยื่นสร้อยคอให้ชินก่อนจะเดินจากไป

วันถัดมา ทั้งหมดมารวมตัวกันครั้งสุดท้ายก่อนจะออกไปเผชิญหน้ากับอันตรายต่างๆ

ขอโทษนะครับ สร้อยน่ะ ขอให้พวกคุณรักษามันไว้ให้ดีๆนะครับ มิกบอกก่อนจะเงียบลงไป

เพราะ พวกเราไม่รู้หรอกว่าพวกเราจะรอดรึเปล่า เจ็ทพูดเสริมขึ้นมาบ้าง

ดังนั้น รักษามันให้ดีๆนะ มันเป็นของสำคัญของพวกเรา พีชพูดสรุปขึ้นมาอีกคนก่อนที่ห้องทั้งห้องจะเงียบลงไป

เมื่อสิ้นเสียงของทุกคน ทุกอย่างก็เงียบสงบลง ก่อนที่จะมีเสียงคล้ายๆกับเครื่องเคลื่อนย้ายจะทำงาน และ ส่งทุกคนมาโผล่ที่ทุ่งกว้างแห่งหนึ่ง

เฮ้ย พวกมันมาแล้ว เสียงหนึ่งดังขึ้น ก่อนจะได้ยินเสียงเหมือนคนโห่ร้องกู่ก้องดังขึ้นกระหึ่มเพื่อลดกำลังใจศัตรู(มันยังจะมีกำลังใจให้ลดอีกหรอ)

ระวังตัวนะ เราแค่ 1:1000000 นะ มากิพูดก่อนจะหันไปดูด้านที่มาของเสียง

ได้ยินเสียงศัตรูว่ากำลังใจลดแล้วนะ พอได้ยินมากิพูดแล้ว...กำลังใจหายหมดเลย ไม้ พูดขึ้นมาก่อนจะเงียบไปและกุมสร้อยคอที่พีชให้ไว้อยู่เงียบๆเพื่อเรียกกำลังใจกลับมาแม้มันจะเป็นกำลังใจเพียงไม่มากเท่าไหร่ก็ตาม

เมื่ออยู่กลางสนามรบ กำลังใจคือสิ่งสำคัญ คนมีน้อยใช่ว่าเราจะชนะไม่ได้ถ้าเราเป็นกำลังใจให้กัน เจพูดออกมาก่อนจะหันไปดูรอบๆก่อนจะยิงธนูไปตัดธนูที่ถูกยิงมา

เก่งเหมือนเดิมเลยนะ เสียงหนึ่งดังมาก่อนจะมีเสียงของอาวุธต่างๆดังกระหึ่มขึ้น

ก็นะ มิมิ เจตอบก่อนจะมีเสียงยิงอาวุธต่างๆต่อสู้กัน

เวลาแห่งการต่อสู้ผ่านไปแรมเดือนแรมปี แต่ อยากไรซะก็ไม่มีฝ่ายไหนที่ยอมแพ้ การต่อสู้จึงดำเนินต่อไปไม่มีจบสิ้นจากวันเป็นเดือน จากเดือนเป็นปี จากปีเป็นสองปี สามปี สี่ปี และการต่อสู้ก็ยังคงดำเนินต่อมาเรื่อยๆจนถึงปัจจุบัน

จบ