fic hxh ♥♥¾ยัยน่ารักติดกับใจนายหน้ากวน¾♥♥
เขียนโดย 
kaporwwyhappy
วันที่ 16 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 22.02 น.
แก้ไขเมื่อ 24 มิถุนายน พ.ศ. 2557 06.28 น. โดย เจ้าของนิยาย
21) เรื่องเกิดในห้อง[???]
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความบันทึกพิเศษของKillua
ผมทำผิดอะไร ก็แค่อยากรู้ว่าถ้าผมทำแบบนั้นแล้วยัยนั่นจะมีฤิทธิ์ยัยนั่นมองหน้าผมไม่ติดหลายวันเลย ฝึกก็ให้ทารูโกะขั่นระหว่างผมกับยัยนั่น พูดด้วยก็เมินใส่ แถมยังไปไหนมาไหนกับกอร์นด้วย ยัยนั่นกำลังปั่นหัวผมรึไง รู้ไหมผมกำลังจะควบคุมตัวเองไม่ได้! ไม่ไหวอย่างนี้ต่องเครียร์ อย่างนี้ต่องเครียร์!ผมเดินไปหยุดหน้าห้องยัยนั่นแล้วลองเปิดประตูเขาไป ยัยนั่นไม่ได้ล็อค? ผมเลยลองเปิดประตูเข้าไปดู อย่างเงียบๆ ก็เจอยัยนั่นพูดคนเดียวอยู่ว่า
"ทำไมแม่ต้องทำแบบนี้ แบบนี้มันเป็นการบังคับจิตใจหนูน่ะ"ยัยนั่นพูดแล้วทำท่าจะร้องไห้
"ห๊า ทำเพื่อหนูงั้นหรอ หนูว่าแม่ทำเพื่อตัวเองน่ะ ไอ้ที่ใช้ความสามารถของแม่มาควบคุมหนูอ่ะ มันไม่เรียกว่าบังคับจิตใจหนูหรอ หนูถามหน่อยเหอะ แม่อยากจะให้หนูมีคู่หมั้นไปเพื่ออะไร แม่ไม่เคยถามว่าหนูรู้สึกยังไง แม่ไม่เคยเรียนมาหรอ ว่าทุกคนมีสิทธิที่จะเลือก!"ยัยนั่นร้องไห้ออกมา ความจริงผมก็อยากเข้าไปปลอบ แต่รอดูไปก่อน
"หึ ก็แค่จะให้หนูมีรัชทายาทสิน่ะ ไร้สาระ หนูยังเด็กอยู่น่ะ ปีนี้พึ่ง15เองน่ะ คนอื่นเขามีกันตั้งแต่อายุ17ก็ช่างสิ ดูสะก่อนว่าหนูอายุเท่าไหร่!"ยัยนั่นเถียงอากาศหรอ(บ้านแกสิ=_=*) ดูเหมือนจะเถียง'แม่'ล่ะมั้ง แล้วแม่ยัยนั่นอยู่ที่ไปไหนฟะ มองไม่เห็นเลย
"หึ แค่หาคู่มั่นใช้ไหม แต่แม่ต้องสัญญาก่อนว่าจะไม่ทำอะไรแบบนี้อีกนะ"ยัยนั่นพูดแล้วปาดน้ำตา นี่มันเรื่องอะไรกัน!
จบบันทึกพิเศษKillua
ฮึก ทำไมแม่ต้องทำแบบนี้ รู้ไหม การที่ฉันอยู่กับคนที่ชอบโดยที่ไม่เป็นตัวของตัวเอง มันเจ็บ! ฉันรีบปาดน้ำตา้วสาวเท้าเดินไปโดยก้มหน้าไม่ลืมหูลืมตา จนชนอะไรบางอย่างเข้า
ปึก
"ว้าย"ฉันล้มเข่าอ่อนลงไป แต่มีบางสิ่งรับเอาไว้
"เฮ้ยยัยเพี้ยน เดินไม่ลืมหูลืมตาแบบนี้เหดียวก็ชนอะไรเข้าหรอก"คิรัวร์นั่นเอง หึย ฉันยังโกรธเรื่องที่นายโขมยจูบฉันอยู่นะยะ
"อย่ามายุ่งกับฉัน"ฉันพูดแล้วสะบัดแขนเขาออกไป
"เธอกำลังมีปัญหา ให้ฉันช่วยเถอะ"เอ๊ะ อีตานี่มาแอบฟังฉันหรอ
"มันเป็นเรื่องของฉัน นายช่วยอะไรไม่ได้"ฉันพูดแล้วก้มหน้า
"งั้นฉันจะเป็นคู่หมั้นให้เธอเอง"เขาพูดแล้วเชิยคางให้ฉันไปสบตากับเขา
"ห๊ะ น...นายจะมาเป็นคู่หมั้นให้ฉันหรอ มันไม่ง่ายไปหน่อยหรอ"ฉันถามตะกุกตะกัก
"ก็ใช่สิ ก็เธอเสียตัวให้ฉันแล้วนี่"อีตานี่พูดแล้วแลบลิ้นใส่
"ก...กรี๊..."ยังไม่ทันได้กรี๊ดเต็มคำหรอก อีตานี่ก็เอามือปิดปากฉันแล้วบอกว่า
"ถ้าเธอกรี๊ดฉันจะจูบเธอ"เงียบตามระเบียบค่ะ
"อ้อไอ้ อ่อยอือไอ่อัง(ก็ได้ ปล่อยมือได้ยัง)"ฉันบอก
"ก็ได้"เขาพูดแล้วปล่อยมืออกจากปากฉัน
"อยากได้โปรตีนหรือไงงงง"ฉันเลยใส่แรงใช้เท้าตบหน้าเขาทันที แต่เขารับได้O_O
"หึ คิดว่าฉันไม่ระวังตัวขนาดนั้นเชียว"อ๊าก อยู่ๆตาน่านก็ดึงฉันเข้าไปกอดเฉยเลย
"ปล่อยฉันน้า ไม่งั้นฉันจะร้องไห้คนช่วย"ฉันบอกแล้วดิ้นอยู่ในแผงอกเขา
"ถ้าคิดว่ากล้าก็ลอง"แว้ก อีตานี่โน้มตัวมาใกล้ๆแล้วด้วย
"ก...ก็ได้ ฉันจะไม่ร้องปล่อยฉันออกก่อน"ฉันหันหน้าหนีเขา
"ไม่ปล่อย เหดียวเธอก็ให้โปรตีนฉันอีกหรอก"เขารู้ทันฉันO_O
"แล้วนายจะให้ฉันทำยังไง"ฉันพูดแล้วพยายามไม่มองหน้าเขา
"หึ ก็ให้ฉันเป็นคู่หมั้นเธอสิ"ไม่น้า รอยยิ้มเจ้าเลห์แบบนี้
"ม...ไม่เอา"ฉันปฏิเสธ
"หรือจะเอา?"
"ไม่เอาๆ ก็ได้ฉันให้นายเป็นคู่หมั้นฉันก็ได้ แต่นายต้องพิสูทธิ์ว่านายรักฉันจริง และนายต้องทำเป็นไม่สนใจยัยทารูโกะ เข้าใจ"ฉันพยายามกลั้นใจพูด
"ก็ได้ ฉันรับปาก"เขาพูดอย่างเชื่อมั่น
"งั้นออกไปได้แล้ว ฉันจะนอน"ฉันพูดแล้วพลักเขา
"งั้นนอนด้วย"
"คิรัวร์!!!"
"ก็ได้งั้นกลับห้องก็ได้"แต่เมื่อเขากำลังจะเดินออกไปจากห้อง เขาก็ชงักแล้วหันมาหาฉัน แล้วหอมแก้มฉันทันที
"กลับห้องไปเลยน้าาาาา"ฉันพูดแล้วไล่ดันหลังเขา
"หึ เธอน่ารักแปลกๆดีน่ะ"เขาพูดส่งท้ายแล้วยอมเดินออกไปจากห้อง ตานี่ๆเจ้าเลห์จริงๆ แถมยังกวนเบื้องล่างด้วย ฉันก็เขินเป็นน้า
เม้น+โวทย์ด้วยเน้อ ไม่งั้นคริสตัลโกรธแน่!
งั้นเป็นว่าแถมสักหน่อย
น่ารักไหมค่ะ แอ๊บแบ้ว
ป๊อกกี้เกม >-<
เอ่มแบบว่า
ซวยไปๆ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
