Perish Hell นรกหัวใจไพ่ตายสุดท้ายคือเธอ
เขียนโดย kurosaki
วันที่ 13 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 16.19 น.
แก้ไขเมื่อ 13 เมษายน พ.ศ. 2557 20.52 น. โดย เจ้าของนิยาย
บทนำ
สาวสวยสายS VS หนุ่มหล่อสายM! เมื่อบริษัทของญาติถูกโกงเงินถึงขั้นหลักสิบล้านจะให้เธอมานั่งจิบกาแฟเล่นได้ไงถูกมั้ย? งานนี้ถ้าเงินยังไม่ได้คืนก็อย่าคิดจะขัดขืนจนรอดจากฉันได้!
เรื่องนี้ SM ลองหาดูในเน็ตแล้วคุณจะรู้ว่ามันคืออะไรค่ะ ^^ อ๊ะ! ถ้ารู้แล้วก็อย่าพึ่งเข้าใจผิดว่าพระเอกเป็นสาย S นะคะ เพราะเรื่องนี้ นางเอกเธอ S ค่ะ!! แล้วก็ที่จริงเรื่องนี้ถูกเปิดขึ้นใน Dek-D นะคะ ถ้าไปเม้นที่นั้นได้เลยค่ะ ^^
http://my.dek-d.com/honeyclover/writer/view.php?id=1134881
บทนำ
“อะไรนะ!!! โดนโกง!!! แล้วโดนไปเท่าไหร่กันห้ะ!!” ฉันแผดเสียงร้องทะลุหลักเดซิเบลที่มนุษย์ธรรมดาจะมีสิทธิ์ได้ยินได้อย่างเหลืออด
“สี่สิบหกล้าน” ลูกพี่ลูกน้องของฉันพูดเสียงอ่อยน้ำตาคลอเบ้า น่าสงสารจัง เหอะ! คิดว่าฉันจะพูดแบบนั้นเหรอ
“แกมันโง่!! ไปเชื่อใจอีบริษัทเฮงซวยนั่นได้ไง สมองน่ะคิดก่อนที่จะประมวลความเป็นจริงรึยังหา!!!” ฉันพูดเสียงรอดไรฟันอย่างอดทนที่จะไม่ระเบิดความรู้สึกสมเพชออกมา แต่ก็อย่างที่เห็น...มันไม่ได้ผล!
“ก็ตอนแรกมันไม่โกงนี่ แล้วฉันจะรู้มันมั้ยเล่า!!” ดวงตาแดงกล่ำเจ้าของเรือนผมสีดำมะกอกจ้องมาที่ฉันอย่างไม่ลดล่ะ
“อ้อเหรอ แล้วมีใครเคยบอกแกมั้ยว่าอย่าเชื่อใจใครหน้าไหนทั้งนั้นในวงการธุรกิจ!!”
“แล้วจะให้ฉันทำยังไงเล่า!”
“ทำยังไงน่ะเหรอ ง่ายๆก็แค่ไปจับมันมาตัดหัว ฆ่ามันทิ้งอย่างโคตรตระกูล สาปแช่งให้ตระกูลมันไม่ต้องได้ผุดได้เกิดเลยไงล่ะ!!” ฉันตะคอกกลับไปยังผู้ชายตรงหน้าที่นั่งกัดฟันด้วยความเจ็บใจ
“ฉันไม่ตลก!!”
“เห็นหน้าฉันหัวเราะป่ะล่ะ!” จบคำฉันก็เดินออกไปจากห้อง น่าสมเพช! นี่ตระกูลของฉันต้องมาตกต่ำเสียงชื่อเสียงเพราะไอ้หน้าโง่นี่คนเดียวเลยรึไง
“เฮ้ย! เธอจะไปไหน เฮ้! บรูเทิล!” ฉันหันมายิ้มเหี้ยมอย่างเลือดเย็นให้คนข้างหลังที่แหกปากตะโกนออกมา ก่อนจะลั่นวาจาที่ทำให้คนตรงหน้าเหงื่อตก
“ไปฆ่าไอ้พวกนั้นแทนนายไงล่ะ วิชเชิส อวยพรหน่อยสิ” แต่ก็ไม่ได้หวังให้อวยพรหรอกนะ เพราะฉันน่ะไม่เคยเชื่อในเรื่องพรรค์นั้นอยู่แล้ว...ที่เชื่อน่ะ ก็แค่ความตายที่จะมาถึงตอนไม่ได้ตั้งตัวก็เท่านั้นแหละ ตระกูลของฉันซึ่งตอนนี้กำลังถูกพูดเป็นข่าวติดปากของพวกที่กัดลิ้นตายดีกว่าไม่ได้พูด
ฉันจะทำให้มันกลายเป็นสิ่งที่พลิกล๊อคจนพวกนั้นต้องอ้าปากหวอเลย คนอย่างฉันไม่อยากมีชีวิตอยู่ในตระกูลไอ้ขี้แพ้ที่ล้มละลายแล้วทำอะไรไม่ได้เลยหรอกนะ บริษัทที่โกงบริษัทของตระกูลฉันที่วิชเชิสบริหารอยู่ก็คือ ‘อำพันแสงอรุณ’ ชื่อตระกูลของเจ้าพวกโกงกินเกลือ อย่าได้หวังจะดังพลุแตกที่ว่าได้เงินของตระกูลฉันไปใช้ หึ ฉันจะถอนรากถอนโคลนไม่ให้มีหน้ามาอยู่บนโลกนี้เป็นครั้งที่สองเลย ไปอยู่ที่อเวจีเถอะไอ้เวรนรก!
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ