คู่อริที่รัก

 หมอนี่คือ..คือพี่โจ๊กเกอร์มือกลองของวงDemonนี่น่าแล้วมาอยู่ ที่นี้ได้ไงกันเนี้ย!?

''เอ่อ..พี่โจ๊กมาอยู่ที่นี้ได้ไงค่ะ''ฉันกระซิบถามพี่โจ๊กเกอร์ 

''เรื่องนั้นเอาไว้ก่อน น้องกีร์ช่วยร้องเพลงหน่อยได้มั้ย?''

''ทำไมล่ะค่ะ?''

''ก็ไอ้เกียร์นะดิหาหัวไปไหนไม่รู้''

''โอเคๆกีร์ร้องก็ได้''หลังจากเสียงฉันจบไปดนตรีก็เริ่มขึ้น

''เป็นได้เพียงความคิดถึง..''

''ตลอดไป ตลอดไป..''เมื่อฉันร้องเพลงจนจบ ฉันก็รีบลงจากเวทีทันที

ตึกๆๆๆๆ

''เดี๋ยวๆน้องกีร์ขอบคุณจริงๆนะ''ขณะที่ฉันกำลังไปที่โต๊ะของตนเอง พี่โจ๊กเกอร์มาเรียกฉันเอา ฉันจึงหันไปหาเขา

''ไม่เป็นไรค่ะ''

''อืม..แล้วน้องกีร์เห็นไอ่พีชป่ะ?''

''ไม่เห็นค่ะ แล้วพี่ถามทำไมค่ะ?''

''เปล่าๆไม่มีอะไร...ไอ่พีชถ้ากูเห็นมึงอยู่กับชะนีมึงตาย''แรกๆก็ฟังชัดอยู่หรอก แต่หลังๆนี้พี่เขาพูดว่าอะไร?

''เมื่อกี้พี่พูดว่าอะไรนะค่ะ?''

''เปล่าๆเอ่อ..งั้นพี่ขอตัวก่อนนะ''พูดเสร็จพี่เขาก็เดินออกไปเลย ถึงจะงั้นก็เถอะฉันก็สงสัยอยู่ดี 

''อ่าว!น้องกีร์เห็นไอ้โจ๊กเปล่า?''

''เห็นค่ะ เขาไปทางนู้น''ฉันชี้ไปทางที่พี่โจ๊กเกอร์ไป ทันทีที่ฉันพูดจบพี่เขาก็ไปสะแล้ว

''โอเคๆขอบใจมากพี่ไปล่ะ''

''เดี๋ยวก่อนค่ะ!''ฉันเรียกพี่พีชแต่พี่เขาคงไม่ได้ยินมั่ง ตั้งหน้าตั้งตาวิ่งอย่างเดียว แต่ก็สงสัยจริงๆนั้นแหละ เอ๋?มีคนกำลังวิ่งมาทางนี้ด้วยแหละ จะว่าไปก็หน้าคุ้นๆ

''น้องรัก!''รู้ล่ะใคร-_-

''พี่หาไปไหนมา?''ฉันถามพี่ของฉัน

''คือว่า..''

''พี่แกไม่ได้หาไปไหนหรอกแค่ไปช่วยฉันเฉยๆนะ''หืม?ว่าอะไรนะอาริส 

''มันเกิดอะไรขึ้นอาริส ''ฉันหันไปถามอาริส 

''มันไม่มีอะไรแล้วจริงๆ''

''อืม..งั้นก็ดี..แล้วพี่ไม่เป็นไรใช่มั้ย?''ฉันพูดกับอาริสเสร็จฉันก็หันไปถามพี่เกียร์

''อืมไม่เป็นไร..ป่ะเรากลับบ้านกันเถอะพี่เหนื่อยแล้ว''

''โอเค..แกฉันกับก่อนนะ''

''อือ''

''ป่ะ''เมื่อฉันพูดกับอาริสเสร็จก็จูงพี่เกียร์ออกจากร้าน

ขณะเดินไปที่รถ

''เพื่อนน้องเหรอ?''อยู่ๆพี่เกียร์ก็พูดมา ทำเอาฉันอดสงสัยไม่ได้จึงถามไป

''ใช่..แล้วมีอะไรเหรอพี่?''

''เปล๊า!''

''แน่นะ?''

''จริงจริ๊ง''

''อันแน่..เสียงสูงเชียว ชอบเพื่อนน้องใช่ป่ะ?''

''ไม่ใช่''

''อะๆ..เขื่อก็ได้''

''ป่ะ เร็วๆขึ้นรถ''

''ค่ะๆ''

''จะรีบไหน ทำกรูเอาไว้แสบมากนะมรึง! หึคราวนี้มรึงไม่รอดแน่!!''นะ..นี้มันเรื่องอะไรกัน!!?