ความรัก ความทรงจำ มิตรภาพ หัวใจ

"ฟ้า...ปลายฟ้า!"

"หืม.... "

"นี่ชั้นเรียกแกตั้งนาน   แกไม่ได้ยินหรือไง"

"คือ...ฉัน"

"เฮ้อ..ช่างมันเถอะ"

"แกรีบดูงานที่แกต้องทำให้เสร็จเถอะ"

"โห...ทำไมมันเยอะยังงี้ล่ะ"

"ก็เพราะแกเหม่อยังงี้ไง.  งานเลยไม่คืบหน้าสักที"

"ฉันขอโทษนะ.."

"อืมๆ ทำให้เสร็จก็แล้วกัน"

"ได้ๆ. ฉันจะรีบทำ"  ฉันก้มลงมองปากกาที่อยู่ในมือ พลางนึกถึงเรื่องเมื่อครู่นี้ ผู้ชายคนนั้น คนที่อยู่ในความทรงจำเมื่อสิบปีก่อน เขาคือใครแล้วเกี่ยวอะไรกับอุบัติเหตุในตอนนั้น ทำไมเราถึงจำเขาได้เพียงคนเดียว แต่เรื่องอื่นกลับนึกไม่ออก ว่าแล้วฉันก็กดหัวปากกาเขียนงานต่อไป

หนึ่งชั่วโมงผ่านไป

"เฮ้อ. เสร็จซะที"

"อ้าวเสร็จแล้วเหรอ..ไวจัง"

"อืม...เสร็จแล้วล่ะ แล้วของเธอ" ฉันเอนหัวมามองงานของเพื่อนที่นั่งข้างกัน งานของเขายังเหลืออยู่สองหน้า ปกติถ้าเหลือแค่นิดหน่อยแบบนี้ ฉันก็จะช่วยเขาทำต่อ แต่เผอิญว่าวันนี้ฉันต้องรีบกลับบ้าน ฉันเลยไม่สามารถช่วยได้

"งั้น ฉันกลับก่อนนะ"

"บาย"

"บายจ้ะ"ฉันส่งยิ้มให้เพื่อนๆ แล้งจึงก้าวขาเร็วๆตรงไปที่ประตูทางออกที่อยู่หลังโรงเรียน แต่ทันทีที่ฉันกำลังจะออกจากโรงเรียน มีเสียงหนึ่งเรียกให้ต้องหันกลับมา

"จะกลับแล้วเหรอๆ" เสียงโอเว่นนั้นเอง เขาเป็นเพื่อนร่วมห้องกับฉันและเขาก็เป็นนักบาสที่ฮอตที่สุดในตอนนี้ เขามักซ้อมบาสเป็นประจำหลังเลิกเรียน และวันนี้ก็เช่นกัน.   

"ใช่ ฉันกำลังจะกลับ"

"ฉันกำลังจะแข่งบาส"

"แล้ว..."

"อย่าลืมเชียร์ฉันด้วยล่ะ"

"อืม แน่นอน"

"ขอบใจ"

"งั้นฉันกลับก่อนนะ"

"บาย"เขาโบกมือลาฉัน

"แล้วเจอกัน" ฉันโบกมือกลับ แล้วจึงเดินออกนอกโรงเรียน

"แล้วเจอกัน ปลายฟ้า.."