"• So • " Hot "♥" รักนี้ขอ"ร้อนแรง"อีกหน่อย

   หลังจากเหตุการณ์ตอนนั้น ฉันกลับมาบ้าน แล้วขึ้นห้องทันที ฉันไม่อยากให้พี่พาสเห็น เห็นสภาพที่มีน้ำตา ฉันเป็นคนที่เข็มแข็งเสมอเวลาอยู่กับพี่พาส แต่ตอนนี้ฉันไร้ความเข้มแข็ง ไม่มีเลย ไม่เหลือแล้ว เพราะผู้ชายคนนั้นคนเดียว อีตาเค ฉันเกรียจเขาที่สุด คนบ้า ไอ้คนไร้ความสุภาพบุรุษ ฮึก ฉันเกรียจเขา เกรียจ เกรียจ ฮึก ฮืออๆๆ ตอนนี้ฉันเอาแต่นอนอยู่บนที่นอน ไม่อยากทำอะไรทั้งนั้น ฮึกๆ เหนื่อยมากเลยล่ะ หลับดีกว่า 

     หลายชั่วโมงผ่านไป

     ก๊อก ก๊อก 

    "พีท พีท พีท เป็นไรไหม ตอบพี่หน่อย พี่เป็นห่วงพีทน่ะ พีท"

"พี่เป็นห่วงพีทน่ะ พีท ฮึก พีท พีท"

โอ้ยยย คนกำลังนอน งุย

"พีท ฮึก พีท ฮืออออ พีท "

ปัง ปัง

"พีท พีท พีทททท ฮือออ พีทท"

"พี่พาส พีทตื่นแล้ว ตื่นแล้ว จะร้องไห้ทำไมน่ะพี่พาส"

แอ๊ดด

"พีท พี่คิดว่าพีทเป็นไรไปซะอีก ฮึก พี่กลัวน่ะ พีทอ่ะ ฮือออ"

"พีท ขอโทษค่ะ อย่าว่าพีท อย่าโกรธพีทเลยน่ะ พีทผิดไปแล้ว พีทขอโทษที่ทำให้พี่ร้องไห้ ยกโทษให้พีทน่ะ น่ะค่ะ "

"พีทไม่เจ็บตัวตรงไหนใช่ไหม เคไม่ได้ทำไรพีทใช่ไหม"

ฉึก !!!

หงุดหงิดแฮะ

"พีท พีทเป็นไร ตอบพี่สิ"

"ป่าวค่ะ พีทไม่เป็นไร"

"แน่น่ะ "

"ค่ะ เอ่อ อ่อ พี่พาสวันนี้เราไปเที่ยวผับกันไหม "

"ได้สิ วันนี้พี่ตามใจพีทล่ะกัน"

" จร่ะ "

"งั้นอีก 1ชั่วโมงไปหาพี่ที่ห้องน่ะ"

"จ้า"

ปัง

หลังจากคุยกับพี่พาสเสร็จฉันก็ไปอาบน้ำใช้เวลาไปตั้ง 30 นาทีเลย วันนี้ฉันเลือกชุดเดทแดง ที่ทั้งเกาะอก รัดรูป เว้าเอว กระโปรงสั้น อีกอย่างมันตัดกับสีผิวฉันด้วย

ก๊อก ก๊อก

"พี่พาส พีทเสร็จแล้วน่ะ "

" อื้ม จ้าออกไปแล้วจร่ะ"

"เร็วๆ สิ"

แอ็ดดด

"ว้าววววววว"

"ไร พีท "

"โครตสวยเลย พีทยอมพี่พาสเลยล่ะ"

วันนี้พี่พาสใส่ชุดสีฟ้า แต่ก็คล้ายเดทของฉันเพียงแค่พี่พาสไม่เว้าเอวเท่านั้นล่ะ สวยมากเลย ผิวขาวตัดกับสีฟ้า โอ้ยยย อยากกินพี่พาสจัง >,,<

"พี่หยุดคิดเลยน่ะ ยัยหื่น "

"ป่าวน่ะ พีทไม่ได้หื่น ก็ดูสิพีทชิดซ้ายเลย วันนี้พี่โครต สวยเลยล่ะ "

"เเล้วชวนพวกบัสไปรึป่าว"

"ไม่ต้องห่วง เรียบร้อยแล้ว"

"จ้าๆๆ ไปกันเหอะ "

"จร่ะ"

 

ผับจ๊างเซ

 

สายตาของคนทั้งผับต้องหันไปมองหญิงสาวทั้งสอง เมื่อพีทและพี่สาวสุดสวยเดินเข้ามา

"เฮ้ ยัยพีททท ทางเน่ๆๆๆๆๆ" ยัยบัส

"พีท พีทมานี้ๆ" ริน

" พีท ยัยพีททท" นิ

ฉันกับพี่พาสเดินไปหาพวกยัยบัส

" นี่ ยัยพีทแกรู้ป่าว ว่าห้องVIP ของเราทางร้านเขาเพิ่มหุ่นส่วนลงไปด้วย ห้องเราเลยจะมีอีกพวกหนึ่งมานั่งด้วยอ่ะ"

"เป็นไปได้ไงอ่ะ ฉันซื้อไปแล้วนิ"

"ก็พวกนั้นเป็นหุ่นส่วนรายที่ 2 ของผับรองจากแก เห็นว่าพวกนั้นอยากได้ห้อง VIP ด้วย เลยมาอยู่ห้องVIPเราล่ะ"

" เป็นไปได้ไง ฉันไม่ยอม ฉันจะไปคุยกะพี่เขา"

" นี่ ไปก็เปลืองเวลา เพราะพวกนั้นลงหุ่นมากกว่าแก 3 เท่า เพื่อห้องนั้นเลยน่ะ แหม่แกก็รู้ร้านนี้มีห้องVIPที่ใหญ่สุดห้องเดียวเอง"

"แต่ .."

"ไม่เป็นไรหรอกพีท แค่นั่งห้องร่วมด้วยนิถือว่ามีเพื่อนเพิ่มแล้วกันน่ะ "

"จะดีหรอพี่พาส"

"ไม่ดีก็ค่อยหาทางออกแล้วกันลองไปก่อน"

"ก็ได้ งั้นไปห้องเรากัน"

 

ห้อง VIP

"นี่ๆ หยุดก่อน ถ้าพวกนั้นเป็นแบบยักษ์ไหญ่ล่ะ ฉันกลัวน่ะ "ริน

"ใช่ ฉันด้วย " นิ

"ลองเข้าไปดูก่อนสิแก คิดมากมันไม่ดีน่ะ" บัส

"เข้าก็เข้า " ริน นิ

 

ปัง

 

"เอ่อ...อุ๊ยตาย! ขอโทษค่ะที่ทำเสียงดัง พ่อสุภาพบุรุษ" บัส

"พวกเธอ คือเจ้าของห้องสิน่ะ" ?

"ใช่ค่ะ ป่ะๆไป เข้าไปนั่งกันพวกเรา" บัสเรียก

ทุกคนเข้าไปหมด แล้วฉันก็เดินเข้าไปแบบว่าคนสุดท้ายอ่ะน่ะ

 

ฉึก!!

ชงัก เมื่อเห็นบุคลที่ไม่อยากเห็นไม่อยากเจออยู่ในห้อง และก็เพื่อนเขา กลุ่ม Bad Boy ประจำโรงเรียนฉัน ทุกคนที่สงสัยว่าใครเดินเข้ามาก็หันหน้ามามองแล้วก็ชงักบวกกับตาค้างด้วย ส่วนอีตานั้นเมื่อเห็นเพื่อนของเขาหยุดคุย ก็เลยหันมามองฉันเหมือนกัน แล้วก็ชงัก และยัยวีส ศัตรูหมายเลข 1 ของฉัน ที่นั่งข้างอีตาเค

" พีท เข้ามานั่งสิ ยืนตรงหน้าประตูทำไม "บัส

" อ่อ ป่าวหรอก ฉันว่าจะลงไปด้านล่างน่ะ "

" ไปทำไม แกไม่ชอบคนเยอะนี่นา " ริน

" ไปหาอ่ะไรกินเล่นซะหน่อยน่ะ ช่วงนี้ของขาดมือ "

" งั้น ฉันไปด้วย " บัส

" ไม่เอา เดี่ยวแกแย่งของฉันอยู่นี้ล่ะฉันไปคนเดียวพอ ฝากดูพี่ฉันด้วยไปล่ะ "

" อ่ะ อ้าว เจอกันไม่ทักหน่อยหรอ " วีส

" ไม่อ่ะ เปลือกเวลาหาอาหาร "

 

ปัง!

 

ตอนนี้ฉันอยู่ด้านล่างแล้ว โอ้ยย อึดอัดชมัด อย่างที่ยัยรินว่าล่ะ ฉันไม่ชอบคนเยอะ ก็มันเหม็นเหงือนิ

" หวัดดีคับ สาวสวยผู้โดดเดียว " มีคนมาทัก แต่เสียงคุ้นน่ะแต่ว่าฉันก็ยังไม่หันหน้าไปคุยด้วยหรอก

" อือ "

" เพื่อนไม่มาด้วยหรอคับ "

" เห็นว่ามีไหมล่ะ "

" ยังปากเหมือนเดิมเลยน่ะคับน้องพีท"

เอ๊ คำพูดนั้นทำให้ฉันหันไป บ้าน่า มาอยู่นี้ได้ไง อย่างนี้ฉันก็ซวยอ่ะดิ

" ไอ้ฟอส!!! .... แก มานี้ได้ไง"

ฉันพูดก่อนจะเด้งตัวหนี แต่ก็ไม่พ้น เมื่อมือของไอ้ฟอสมันรวบเอวฉันเอาไว้แล้ว

" ก็มาเที่ยวสิจร่ะ สาวน้อย "

"เอ่อ แล้วฉันก็มาตามหาจุ๊บ ของเธอด้วยล่ะ สาวน้อยของฉัน "

" ใครเป็นสาวน้อยของแกมิทราบย่ะ ปล่อยน่ะ ปล่อยๆ "

"จุ๊ ๆๆ อย่าเสียงดังสิ เดี่ยวพี่ฟอสก็จุ๊บ โชว์คนในผับให้ดูเลยน่ะ "

" ปล่อยน่ะไอ้บ้า เอามือสกปรกของแกออกไปน่ะ ปล่อย แล้วก็คนอย่างฉันไม่มีวันจุ๊บกับผู้ชายเลวๆอย่างนายหรอกรู้ไว้ซะ ปล่อย"

"ไม่ปล่อยหรอกจร่ะ กิ้วๆๆ"

"ไปกิ้วๆๆที่อื่นเลยไป ไอ้หน้าตัวเมีย ปล่อยฉัน "

"ก็บอกแล้วไงว่าไม่ปล่อย"

"ได้ ไม่ปล่อยใช่ป่ะ"

"จร่ะ สาวน้อย "

ปึก!

รองเท้าส้นสูงที่ยาวเกือบ 5 นิ้ว กระแทกเข้าไปที่เท้าของอีตาฟอสทันทีจนอีตานั้นร้องเสียงหลงเลยล่ะ ที่นี้ล่ะโอกาสที่จะหนี

ฉันวิ่งหนีอีตาฟอสไปด้านบนแต่ก็นึกได้ว่ามีบุคคลที่ไม่อยากเจออยู่เลยจะวิ่งไปที่ห้องน้ำแต่ว่า

ฉึก!

"คิดว่าจะหนีฉันพ้นหรอ"

"ใช่ "

"นั้นมันความฝันต่างหากล่ะสาวน้อย เธอทำฉันเจ็บน่ะวันนี้อ่ะ เธอต้องชดใช้น่ะจร่ะ"

" ชดใช้อ่ะไรย่ะ ฉันไม่รู้เรื่อง"

"ก็ที่เธอเหยียบเท้าไงจร่ะ"

"ไม่! ฉันไม่ชดใช้อ่ะไรทั้งนั้นล่ะ ปล่อยน่ะ"

"มานี่มาม๊ สาวน้อยเรามาเล่นอ่ะไรกันดีกว่าน่ะ"

"ไม่! ฉันไม่เล่นอ่ะไรกับแกทั้งนั้น ปล่อย น่ะ "

แล้วอีตาฟอสมันลากฉันไปหลังผับ มันทั้งมืด ทั้งเปี่ยวมากเลย น่ากลัว ฮือๆๆ พี่พาสสส ตอนนี้ฉันเจ็บแขนไปหมดแล้วทั้งกระชาก ลาก ต่างๆๆนาของอีตานี่ เล่นซะฉันไม่มีแรงสู้แล้ว

"นายจะทำไรฉัน ลากฉันมาทำไม ปล่อยน่ะ ปล่อยๆ "

"ทำเรื่องเราสองคนไง หึๆๆ วันนี้เธอน่ากินมากๆๆเลยน่ะ เซ็กซี่แถมยังขาวมากๆเลยล่ะ ฮ่าๆๆๆ"

"ไอ้บ้าไอ้หื่น ปล่อย ปล่อยฉัน ฮึก ฮือๆๆ"

"อย่าร้องให้สิจร่ะสาวน้อย"

แล้วมันก็ผลักฉันไปอยู่บนพื้น เจ็บ เจ็บเป็นบ้าเลย ฮึก ใครก็ได้ช่วยฉันที เค ช่วยฉันด้วย ฮึก พี่พาส ช่วยด้วย ไอ้บ้าฟอสมันขึ้นมาคร่อมร่างฉันแล้ว ฮึก ฉันไม่มีแรงสู้แล้ว ช่วยด้วย ฮึก

"ทำไมตัวสั่นล่ะจร่ะ สาวน้อยปากดี"

"ปล่อย ปล่อยน่ะ ฮึก ปล่อยน่ะไอ้ชั่วไอ้สารเลว ไอ้วิปริตไอ้รกโลกไอ้โสโครก ปล่อย"

"ยังปากดีเหมือนเดิมแหะ"

"ใช่ ฉันปากดีแล้วทำไม หนักหัวนายรึไง ไอ้คนขี้ขาด!!"

"ปากดีน่ะนะแกยัยบ้า"

 

เพี๊ยะ! เพี๊ยะ!

 

โอ้ยย เจ็บ แก้มฉัน ไปบ้าเอ้ยยย

"ไอ้ขี้ขาดแกมันขี้ขาด ขี้ขาด!!"

 

ปัก!!

 

"โอ้ยย"

เจ็บ ไอ้บ้า แกมัน โอ้ย เจ็บ ท้องฉัน ไอ้บ้านั้นมันต่อยท้องฉัน เเรงที่เหลือหายไปหมดเลย

"วันนี้แกต้องเป็นของฉัน ยัยปากดี "

"ยัยนั้น ของฉันไม่ใช่ของแก " ?

"แกเป็นไคว่ะ "

"ไคก็ได้ที่เคยจัดการแกไอ้ฟอส "

"ไอ้เค "

"เอาตัวมันไปจัดการ"

" ครับ ลูกพี่ "?

ฉันเห็นภาพว่ามีคนถูกลากออกไปจากแถวฉันนั้นมันก็คือไอ้ฟอสเองล่ะ แล้วนายเคก็มาประคองฉันนั่ง

 

"ยัยพีทเน่าเป็นไงบ้าง "

"ฉันยังไม่ตายหรอก"

"ยังปากดีเหมือนเดิมแหะ"

"เรื่องของฉัน"

 

อึบ!

 

"นี่ นาย..อุ้มฉันทำไม"

"ทำยังกับเธอมีแรงเดินอย่างงั้นล่ะ"

"อื้ม ใช่ฉันมี"

"ดูสภาพตัวเองก่อนเหอะ"

"แล้วนายจะพาฉันไปไหนนั้นมันไม่ใช่ทางไปผับนิ"

"ใช่ ฉันจะพาเธอไปอยู่คอนโดฉัน ส่วนพี่เธอฉันให้พี่เทย์ไปส่งที่บ้านแล้ว"

"ทำไม ต้องคอนโดนาย"

"หลีกเธอให้พ้นไอ้ฟอสไง "

"ทำไมล่ะ"

"หรืออยากโดนอีก"

"ไม่"

  หึ!

คำตอบที่มาจากเสียงในลำคอของอีกตาเค เหมือนเยาะเย้ยฉันมากเลยล่ะ ไม่ยอมแน่งานนี้!!!!!

 

  บนรถ

  ตอนนี้ฉันนั่งเงียบมาตลอดตั้งแต่รถออกตัว ก็ยังแค้นเรื่องที่ผ่านมาเมื่อกลางวันอยู่เลย ไอ้คนไร้ความสุภาพบุรุษ รังแกผู้หญิง รวมถึงไอ้ฟอสนั่นด้วย โอ้ยยย! โมโห

   " นิ พีทเน่า"

   " ฉันชื่อพีท ไม่ใช่พีทเน่า"

   "เหอะน่า ก็ฉันจะเรียกอย่างนี้นิ"

   "ชิ"

   "เธอ เอ่อ..คือ "

   "อะไรของนาย พูดมาเลยสิอย่ามัวอ้ำอึ้ง"

    "เธอ.. ไม่เป็นไรใช่ไหม ไอ้ฟอสมันไม่ได้ทำเกินกว่าที่ฉันเห็นใช่ไหม"

    "ไม่อ่ะ มันก็แค่ ลาก กระชาก ผลัก บีบเเขน นั่งคร่อมตัวฉัน เท่านั้นล่ะ"

    "ก็แค่หรอ ฮะ! ยัยบ้า มันทำเกินไปต่างหาก"

     "มันก็ยังดีกว่าที่มันจะปล้ำฉันแล้วกัน แค่นี้ไม่เป็นไร"

     "ไม่มีแผล ใช่ไหม"

      " ใช่ แค่เจ็บแก้มกับท้องนิดหน่อย "

      "มันทำไรเธอ!!"

       "อย่ามาขึ้นเสียงน่ะ ก็มันตบแก้มกับต่อยท้องฉันเท่านั้น"

      "ไหนบอกว่าไม่เจ็บตรงไหนไง"

     " ก็ตอนนั้นขี้เกียจพูด โอเคป่ะ "

        "ยัยบ้าเอ่ย!!!"

      "อะไรเล่า ชิ! -3- "

 ตอนนี้ฉันถึงหน้าคอนโดอีตาเคแล้วเรียบร้อย กว่าจะถึง นานชมัด ผ่านไปประมาณ 10 นาทีตอนนี้ฉันเปลี่ยนที่อยู่แล้ว เพราะว่าเข้ามาอยู่ในห้องอีตาเคเรียบร้อยแล้วน่ะสิ แต่ห้องอีตานี้สะอาดมากอ่ะ ห้องฉันยังไม่สะอาดเท่านี้เลย 

      "นายจ้างแม่บ้านทำความสะอาดหรอ"

      "ป่าว ทำเองเพราะนานๆฉันถึงมาทีนึง"

      "โครตสะอาดเลยอ่ะ "

      "ก็อยู่ไม่บ่อยนิ"

      "เอ่อ...ทำไมนายไม่พาฉันไปบ้านนายล่ะ มาคอนโดทำไม "

      "อยากรื้อฝื้นนนความหลังกับพี่เทย์รึไง"

      " ไม่อ่ะ.....นิ"

      ฉันเดินไปสะกิดแขนเสื้อเชิตของอีตาเค นายนั้นเลยหันหน้ามามองฉัน 

      "ว่า"

      "คือ...เอ่อ"

      "อย่าอ้ำอึ้ง"

      "-3-"

      "ว่ามาสิ มีไร "

      "ฉันหิว ทำอาหารให้กินหน่อย"

      "เห้ออออ .. เธอนี่น่ะ"

      "ไรล่ะ ก็ฉันยังไม่ได้กินอาหารตั้งแต่เย็น พอคิดว่าจะไปกินที่ผับดันไปเจอนายอีก"

      "เพราะฉัน อีกแล้ว"

      "ใช่!! ^^"  

      "แล้วจะกินอะไร"

      "ข้าวต้มกุ้ง"

      "เอาเป็นข้าวผัดกุ้งแล้วกัน"

      "แล้วจะถามทำไมย่ะ"

     "ป่าวถามสักหน่อย"

     "ไอ้บ้า นายถามฉันอยู่น่ะเมื่อกี้อ่ะ"

     "เธอบ้าไปแล้วรึไง ใครจะไปถามเธอ ฉันไปทำข้าวผัดกุ้งกินดีกว่า"

     " อีตาบ้าเค!!! >3< "

   ขอถามหน่อยเหอะด้านบนอีตาเคมันถามฉันจริงนิ ทำไม ทำไม๊ กล้าพูดได้ว่าไม่ได้ถาม อ๊ายยย

 >.< อีตาบ้ามันแกล้งฉันง่ะ >.<