มาเฟียสุดเฟี้ยวกะยัยเปรี้ยวสุดบ้า

ตอนพิเศษ

            กริ๊ง กริ๊ง~

“อื้อ  ~ เจมิน คุณช่วยปิดนาฬิกาปลุกหน่อยสิ”

“คุณก็ปิดเองสิ  ~” ฮาเดสตัดสินใจคว้านาฬิกาปลุกมาปิด แล้วกลับไปนอนซุกหน้าอกของเจมินต่อ เฮ้อ ~ สามีภรรยาคู่นี้จะเป็นผู้ใหญ่กว่านี้ได้ไหมเนี่ย? อ่อ! คือตอนนี้ฮาเดสกับเจมินได้แต่งงานกัน หลังจากที่ปรับความเข้าใจกันได้ แต่ก็ไม่ได้แต่งเลยหรอกนะ พวกเขาตัดสินใจคบหากันก่อน 1 ปี ตอนนี้ก็แต่งงานกันได้ 5 ปีแล้วล่ะ และพวกเขาก็มี...

                ปัง!

“คุณพ่อครับ คุณแม่ครับ! วันนี้ผมต้องไปสมัครเรียนนะครับ!!” สวัสดีครับ ผมชื่อเจส อายุ 4 ขวบ เป็นลูกชายของคุณพ่อฮาเดส และคุณแม่เจมิน ซึ่งตอนนี้ท่านทั้งสองกำลังนอนกอดกันอยู่ ทำไมทุกคนถึงลืมวันสำคัญที่ผมต้องไปสมัครเรียนด้วยนะ!!

“หา! วันนี้เป็นวันสมัครเรียนของเจสนี่น่า!!” ก็ยังดีที่ตอนนี้พ่อรู้สึกตัวแล้ว

“อื้อ  ~” ส่วนคุณแม่ก็สลึมสลืออย่างนี้ทุกวัน จนคุณพ่อต้องเขย่าตัวเพื่อเรียกสติ

“เจมิน วันนี้เราต้องพาเจสไปสมัครเรียนนะ!!”

“หา! จริงด้วย!” ในที่สุดคุณแม่ก็รู้สึกตัวสักที

“เจสไปรอพ่อกับแม่ข้างล่างก่อนนะลูก เดี๋ยวพ่อกับแม่ขอเตรียมตัวก่อน”

“คร้าบ -_-”

                ปัง! ตอนนี้คุณพ่อของผมเลิกเป็นมาเฟียตั้งแต่มีผมมา ทำให้ตอนนี้คุณพ่อว่างงาน แต่ก็ช่วยคุณแม่ทำงานบ้าน เพราะคุณแม่เป็นวิศวกรหญิง ทำให้ไม่ค่อยมีเวลาว่างทำงานบ้าน งานบ้านก็เลยตกเป็นหน้าที่ของคุณพ่อแทน

                ตอนนี้พวกเราสามคน พ่อ แม่ ลูก ก็ได้มาอยู่ในรถซึ่งตอนนี้กำลังมุ่งหน้าไปโรงเรียนอนุบาลเด็กน้อย ซึ่งผมไม่อยากไปเพราะชื่อโรงเรียน ผมไม่ได้เป็นเด็กน้อยนะ ผมโตพอที่จะเลี้ยงคุณพ่อกับคุณแม่ได้แล้ว ทำไมผมจะต้องไปเรียนโรงเรียนนี้ด้วยเนี่ย

“เจส”

“ครับ คุณแม่”

“อยู่ที่โรงเรียนก็อย่าเกเรจนทำให้คุณครูเค้าต้องปวดหัวล่ะ ^^”

“รู้แล้วครับ ผมไม่ใช่เด็กแล้วนะ”

“ชิ! เด็กยังไงก็เป็นเด็กนะ!!” ทำไมคุณแม่ต้องว่าผมเป็นเด็กด้วยล่ะ ผมอายุ 4 ขวบแล้วนะ

“นี่เจส เวลามีแฟนต้องเลือกคนที่นิสัยเหมือนแม่นะ”

“ทำไมล่ะครับ คุณพ่อ”

“เพราะนิสัยอย่างแม่ พ่อช้อบชอบ ^^”

“คุณอย่าเพิ่งสอนเรื่องนี้กับลูกสิค่ะ”

“ผมจะเลือกผู้หญิงที่เข้าใจผม และสามารถยอมรับในตัวผมได้ครับ”

                เปรี๊ยะ!!

“โอ๊ย! คุณแม่ดีดหัวผมทำไมครับ”

“เอาคำพูดนี้มาจากไหนกัน”

“ผมเห็นในละครเค้าพูดกันบ่อยหนิครับ”

“เด็กแก่แดดจังเลยลูกเรา”

“ฮ่าๆ ^0^ อย่าไปว่าลูกเลย”

“คุณก็ชอบให้ท้ายลูกทุกทีนั่นแหละ” ก่อนที่คุณพ่อกับคุณแม่จะเริ่มทะเลาะกัน พวกเราก็ได้เข้าเขตโรงเรียนเลยทำให้ทั้งสองหยุดสงครามน้ำลายกันชั่วคราว พวกเราพ่อ แม่ ลูก เดินออกมาจากรถและจูงมือกันไปหาคุณครู ซึ่งตอนนี้กำลังนั่งรอนักเรียนที่ไปสมัครอยู่ เมื่อคุณครูเห็นพวกเราก็รีบทักทายทันที

“สวัสดีค่ะ วันนี้พาน้องมาสมัครเรียนหรือคะ”

“เอ่อ...พวกเราพาลูกมาสมัครเรียนค่ะ -_-”

“หา! ลูกเหรอค่ะ” คุณครูรีบดูประวัติของผม แล้วก็ตกทำหน้าตกใจเมื่อรู้ว่าทั้งสองเป็นพ่อแม่ของผม ผมเซ้งๆ มีพ่อกับแม่หน้าเด็กเนี่ย -_-

“ขอโทษด้วยนะค่ะ ที่เข้าใจผิด”

“แหะๆ ^^’ ไม่เป็นไรค่ะ เพราะมีคนเคยบอกพวกเราว่าหน้าไม่เหมาะกับอายุ” ก็ใช่น่ะสิ อายุ 30 แต่หน้าแค่ 18 เฮ้อ ~ พ่อกับแม่ของผมกินอะไรเป็นอาหารเนี่ย!! หลังจากที่กรอกข้อมูลเสร็จคุณแม่ก็ขอตัวไปเดินดูโรงเรียน โดยทิ้งผมกับคุณพ่อให้อยู่กับคุณครู ซึ่งตอนนี้กำลังนั่งมองหน้าผมกับคุณพ่ออย่างไม่วางตา ผมอยากจะทราบว่าคุณครูจะมองหน้าพวกเราไปทำไมกันครับ!! ระหว่างที่คุณแม่กำลังเดินดูโรงเรียนผมก็เห็นคุณครูที่น่าจะสอนพละเข้ามาทักคุณแม่อย่างสนิทสม น่าจะอายุเท่าน้าบิ๊กกัฟเลยน่ะ บังอาจเดินเข้ามาจีบคุณแม่ของผมเหรอ อย่างนี้ต้องบอกคุณพ่อให้จัดการ

“คุณพ่อครับ มีคุณครูเข้ามาคุยกับคุณแม่ด้วยอ่ะครับ” ผมเรียกคุณพ่อ พร้อมกับชี้นิ้วไปทางคุณแม่ และเมื่อคุณพ่อเห็นก็เป็นไปตามที่ผมคาด เพราะตอนนี้คุณพ่อรีบตรงดิ่งเข้าไปหาคุณแม่พร้อมกับโอบไหล่ทันที ซึ่งตอนนั้นเองที่คุณครูพละรีบออกห่างจากคุณแม่ทันที ระหว่างที่เดินกลับมาคุณแม่ก็บ่นคุณพ่อตลอด แต่สุดท้ายก็หยุดเมื่อผมบอกว่าหิวข้าวจะแย่อยู่แล้ว ทำให้คุณพ่อ และคุณแม่ต้องรีบพาผมไปกินข้าวที่ร้านอาหารที่ใกล้ที่สุด

“อยากกินอะไรกันบ้างล่ะ”

“ผมขอเหมือนเดิมนะครับ ^^”

“แล้วคุณล่ะ เจมิน”

“เอ่อ...” คุณแม่ดูเมนูอยู่นานแต่ก็ตัดสินใจไม่ได้สักที จนคุณพ่อต้องสั่งอาหารอย่างอื่นเพื่อรอคุณแม่ แต่รู้สึกว่าคุณแม่จะตัดสินใจได้แล้วล่ะ

“ขอน้ำมะนาวก็พอค่ะ” หา? เลือกอยู่ตั้งนานทำไมกินแค่น้ำมะนาวล่ะเนี่ย

                10 นาทีผ่านไป อาหารก็มาเสิร์ฟ ส่วนคุณแม่ก็นั่งดื่มน้ำมะนาวโดยที่ไม่แตะอะไรเลย จนคุณพ่อต้องถาม

“ทำไมคุณไม่กินอย่างอืนเลยล่ะ”

“เอ่อ..ฉันไม่หิวน่ะ”

“อะ..อ้ำ กินกุ้งหน่อยนะครับ” ผมไม่รอให้คุณแม่ตอบรับ ผมรีบเอากุ้งจ่อปากคุณแม่ทันนที แต่จู่ๆ คุณแม่ก็เอามือปิดปาก พร้อมกับลุกขึ้นจากที่นั่ง

“แม่ขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ” คุณแม่รีบวิ่งเข้าห้องน้ำทันที แต่ทำไมคุณแม่ต้องรีบขนาดนั้นด้วย จะเป็นอะไรหรือเปล่านะ ผมไม่รอช้ารีบวิ่งตามคุณแม่ไปทันที ไม่รอนานคุณพ่อก็วิ่งตามมาเหมือนกัน

“อ๊วก...อ่า..” ตอนนี้ผมกับคุณพ่อได้เข้ามาอยู่ในห้องน้ำหญิง โดยไม่สนใจว่าพวกเราคือผู้ชาย เพราะตอนนี้อาการของคุณแม่กำลังแย่ เพราะเอาแต่อ้วก อาการแบบนี้เหมือนเคยเกิดขึ้นมาก่อนหรือเปล่านะ อ้อ! จำได้แล้ว

“คุณพ่อเคยบอกว่า ตอนที่คุณแม่มีผมก็อ้วกแบบนี้ใช่ไหมครับ? หรือว่าคุณแม่จะมีน้องให้ผม” ทั้งคุณพ่อ คุณแม่รีบหันหน้ามาทางผมทันที และคุณพ่อก็ยิ้มออกมาพร้อมกับเข้าไปประคอง และเอามือลูบท้องคุณแม่ พร้อมกับยืนยันว่าแม่จะมีน้องให้ผมจริงๆ

“เจส ลูกจะมีน้องแล้วนะ ^^”

“จริงเหรอครับ ถ้ามีน้องเป็นผู้หญิงผมอยากตั้งชื่อว่าเจน และผมจะปกป้องน้องให้ดีที่สุด” ผมอยากมีน้องผู้หญิงเพราะผมอยากเป็นพี่ชายที่ดูแลน้องสาวได้ดีที่สุด

“นี่ฉันจะต้องเจ็บอีกรอบเหรอเนี่ย”

                                The end