xoxo รักครั้งแรกของนายซุปเปอร์สตาหน้าใส

     ทุกคนหันหน้าไปมองผู้จัดการแล้วไปนั้งที่ประจำตัวที่ตัวเองนั้ง แล้วอยู่ซิ่วหมินก็มายืนอยู่ข้างๆฉัน เอาฉันใจสั้นไปหมดเลยน่ะแล้วซิ่วหมินก็มากระซิบข้างๆหูฉันว่า'ควีย็อบเนโย'แล้วเขาก็ไปนั้งที่ทำเอาฉันตกใจ(เขินแปปน่ะค่ะผู้อ่าน)พอฉันหายตกใจฉันก็เดินเข้าไปนั้งที่เก้าอี้ตัวเดิม ส่วนยัยเพื่อนของฉันนั้นยัยไม่ได้สติเลยค่ะ ถ้ายัยน้ำตื้นขึ้นมามีหวังเป็นลมอีกแน่เลย ผู้จัดการของพวกเขามานั้งที่เก้าอี้ประธานหน้าสุดแล้วมองไปรอบๆอยางมีมารยาทมาก

"อันนยองฮาเซโย"'สวัสดีค่ะ/ครับ'เขาหันมามองที่ฉันกับน้ำจ่ะพูดแน่นำตัวแต่ฉันพูดขึ้นมาก่อน

"ชอนึน กวาง อิมนีดา"'ฉันชื่อ'พอฉันพูดจบฉันก็หันไปยังคนที่กำลังได้สติแล้วก็แน่นำตัวแทนน้ำ

"ชอนึน น้ำ อิมนีดา"พอฉันพูดจบฉันก็นั้งลงแล้วหันหน้าไปหาน้ำที่ได้สติ 

"นี้น้ำ หายใจเข้าลึกๆน่ะ เดียวเธอเป็นลมอีกน่ะ"ฉันกระซิบกับน้ำ

"จะ จ่ะฉันจ่ะต้องไม่เป็นลมเด็ดขาด"ฉันมองไปรอบๆแล้วนับแต่นับยังก็ไม่ครบคนสักที่เพราะหายไปคนหนึ่งแต่ที่มองแล้วหน้าจ่ะเป็นคริส

"มีอันฮัมมีดา"คนที่เดินเข้ามาห้องกล่าวขึ้น ฉันหันหน้าไปมองทำให้คนที่เดินเข้ามาในห้องตกใจมากฉันได้เห็นรักยิ้มของเขาด้วยน่ะ

"เธอน่ารักมากๆเลยน่ะ"เขาเดินมาใกล้ฉันแล้วกระซิบแล้วเขาก็เดินไปนั้งที่เก้าอี้แล้วเข้ก็ส่งยิ้มให้ฉันๆเห็นรักยิ้มอีกแล้ว(เขินแปปน่ะค่ะผู้อ่าน)ฉันหันไปมองผู้จัดการ

"่ที่ผมเรียกพวกคุณมาก็เพราะว่าคุณผู้หญิงคนนี้เขาจ่ะมารับซิ่วหมินไปที่เมืองไทยแล้วอีกอย่างเธอคนนี้จ่ะเป็นคนดูแลซิ่วหมินเหมือนเลขาส่วนตัวเลยละ"

"ว่าไงน่ะ"ทุกคนพูดพร้อมกันยกเว้นซิ่วหมินที่นั้งเล่นลูกบิดเฉยเลย     มุมนี้ก็น่ารักเหมือนกันน่ะ ซิ่วหมินก็หันหน้าที่น่ารักมาหาฉันแล้วฉันทำไงน่ะเหรอหันหนี้ซิค่ะ

"อานีโอ"พูดพร้อมกันอีกละ ถ้าพูดพร้อมกันอย่างนี้แต่งงานด้วยกันเลยไหมห่ะ

"แล้วพวกนายจ่ะไปทำไม่เล่าห่ะ คริสแล้วพวกนายด้วย"

"พวกผมอยากไปเที่ยวที่เมืองไทย"

"แต่พวกนายต้องทำงาน"

"ยังไงพวกผมจ่ะไปให้ได้ครับ"

"งันต้องถ้าคุณกวางเองแล้วล่ะเพราะเครื่องบินเขาไม่ใช้ของบริษัทเรา"ทุกคนหันมาหาฉันอยางมีความหวัง ทำหน้าอ่อนว่อนด้วยน่ารักทุกคนเลยน่ะ

"ไปได้ค่ะแต่ต้งอยู่ในนการดูแลของบริษัทของเราน่ะค่ะ"

"แต่พวกเราไม่อย่ากอยู่ในการดูแลของบริษัทของคุณแต่พวกเราอยากอยู่ในความดูแลของคุณมากว่าคนสวยครับ"พูดอยางนี้ก็เขินดิค่ะ

"ไม่ได้หรอกค่ะฉันต้องดูแลคุณซิ่วหมินค่ะฉันได้รับหน้าที่มาน่ะค่ะ"

"อะไรครับ ซิ่วหมินนายได้คุณกวางมาดูแลไม่ดีใจเหรอครับ"

"ดีใจซิครับคุณดีโอ ผมต้องเสียใจกับพวกคุณด้วยน่ะครับ"

"ขอบคุณครับที่มาแสดงความเสียใจกับพวกผมครับ"

"งัน ฉันให้พวกนายไป ฉันต้องไปทำงานต่อน่ะครับทุกท่าน"ผู้จัดการพูดจบก็เดินออกไปข้างนอกเแยเลยทิ้งฉันให้อยู่กับพวกหนุ่มหน้าใสได้ แล้วทุกคนก็เดินออกไปแต่ทางเดินก็มีเยอะทำไม่ต้องมาเดินใกล้ๆฉันด้วยใจเต้นน่ะเนี้ย ซิ่วหมินเดินออกไป ตอนนี้เหลือแต่ ฉันยัยเพื่อนที่ได้สติเป็นครั้งที่สอง นี้เพื่อนฉันเหรอนี้เหนื่อยใจแปปเลย และอีกคนก็คือ คริสที่ยังนั้งหน้าตาเฉยอยู่เลย แล้วอยู่ๆเขาก็ยืนขึ้นแล้วเดินมาทางฉันเขาส่งยิ้มมาให้ฉันหน้ามันไสจริงๆเลยมีรักยิ้มด้วยอ่ะเลยอ่ะ