xoxo รักครั้งแรกของนายซุปเปอร์สตาหน้าใส

       เช้าที่แสนสดใสของฉันมีแสงอาทิตย์อ่อนๆ

 ~อาทิตย์หนึ่งผ่านไป~ไว้เหมือนโกหก

"ว้ายย!!"ฉันตะโกนลันห้องเพราะฉันกำลังตะ...ตกเตียง

 ปัง ปัง ปัง                              

 ฉันรู้สึกเจ็บหัว แล้วก็.....เท้าของฉันที่โดนโต๊ะเต็มๆแรง ฉันรู้สึกเหมือนมีมือนุ่ม ฉันได้กลิ่นน้ำหอมอ่อนๆด้วยละกลิ่นนี้เป็นกลิ่นของซิ่วหมินใช้แน่ๆๆ ห่ะ!ใช้เขาจิงๆด้วยละ หอมอ่ะอยากอยู่ในอ้อมกอดของซิ่วหมินตลอดไปเลย แต่มันคงเป็นไปไม่ได้หรอกนะ ฉันได้ข่าวมาว่าเขามีแนอยู่แล้ว สวยแน่เลย

"เธอนี้ซุมซามจริงๆเลยนะเนี้ย"

"ก็พอฉันตื้นก็รู้ว่ามันไม่สมดุจแล้วแล้วฉันจะตุ้งตัวทันได้ไงเล่า"อายอ่ะ เขาอุ้มฉันมาว่างบนที่นอนของฉัน

"โอ๊ย! เจ็บจังเลย"ฉันจับไปที่เท้าของฉันที่ตอนนี้มีรอยชำสีม่วงเข้ม

"เจ็บมากเลยหรอ"เขาก้มลงมาจับเท้าของฉันอย่างเบาๆแล้วเขาก็เป่าเท้าของฉันอย่างอ่อนโยนมากเลย

"นี้!ฉันไม่ใช้เด็กนะที่จะมาเป่าขาแล้วหายนะ"ฉันแกล้งโมโหไปงันละ

"อ่าว!หรอฉันเห็นเธอร้องไห้นะคิดว่าป็นเด็ก แต่น่ารักดีนะ อ่าวฉันพูดอะไรผิดเธอหน้าแดงแล้วแดงเหมือนแครอลเลยฉันชอบกินนะแครอทนะ"

"นายชอบกินหรอ นายก็น่ารักเหมือนกันนะแต่วันนี้เราต้องไปทำกิจกรรมกับแฟนครับของพวกนายนิ แล้วฉันก็ต้องไปด้วยใช้ไหมแล้วไปกันกี่โมงละ???"

"อ่อ ตอนเที่ยงหรือตอนบ่ายนี้ละแต่ที่ฉันมาหาเธอนะเพราะฉันมาตามไปกินข้าว เอ่อ แล้วอีกอย่างที่ฉันจะบอกนะ ฉันชอบที่นี้รักที่นี้เพราะเธอกวางเธอเป็นคนที่ฉันรักแล้วนะ"อย่าบอกฉันนะว่าเขาบอกรักฉันแต่ไม่จิงหรอกมันเขามีแนแล้วฉันก็คงเป็นได้แค่ตัวสำรอง

"งันนายลงไปก่อนเหอะเดียวฉันอาบน้ำก่อนแล้วกันแล้วจะตามไป"เขาเดินออกไปแล้วเขาก็ส่งยิ้ม ก็นายเป็นอย่างนี้ฉันถึงไม่กล้าทำอะไรนายไง ฉันคงรักนายเขาให้แล้วละมังนายหน้าลิง ฉันเดินเข้ามาในห้องน้ำเลยอยู่ๆน้ำใสๆก็ไหลลงมาจากตาของฉัน ฉันต้องไม่ร้องไห้ฉันไม่มีมุมอ่อนแอแต่สุดท้ายฉันก็ร้องไห้ออกมา

"แกทำไม่มาช้าจังเลยฉันคิว่าแกลงส้วมไปแล้ว"

"อืม"ฉันเดินไปนั้ง

"อ่าวเป็นอะไรไปไม่เห็นร่าเริงเลยนะ"คริสถาม

"ป่าว ฉันไม่ได้เป็นอะไรสักหน่อยนะ ทานข้าวกันเหอะฉันหิวแล้ว"ฉันกำลังตักข้าวเข้าปากของฉันแล้วอยู่ๆก็มีเสียง

"ไม่มีใครจะแนะนำตัวให้เซียรู้จังเลยหรอคะทุกคน"

"เอ่อ นี้เซียแล้วนี้คือคุณกวางนักร้องเหมือนกันกับพวกพี่นะ"ฉันหันหน้าไปมองที่คนที่ชื่อเซียแล้วก็พบว่าเธอกำลังนั้งเกาะแขนของซิ่วหมินอยู่

"อ่อ ก็สวยดีนะคะพี่ซิ่วหมินนะ"เซียพูดขึ้น

"อืม"ทำไมใจเราเต้นแรงขนาดเนี้ย ฉันเป็นอะไรไปนะไม่นะฉันต้องไม่ร้องไห้ซิ แต่มันกำลังจะไหลมาแล้ว ฉันลุกขึ้นกะทันหันทำให้คนที่นั้งตกใจแล้วหันมามองฉันเป็นตาเดียว

รวมถึงซิ่วหมินด้วย

"ฉันอิ่มแล้วฉันไปก่อนนะ"

"แต่เธอยังไม่ได้ทานข้าวเลยนะกวาง"เพื่อนของฉันพูดขึ้น

"ฉันไปก่อนนะ"ฉันพูดจบแล้วก็วิ่งไปที่หลังคอนโดมันจะมีสวนอยู่ฉันเดินไปนั่งที่ม้านั่ง ทำไมฉันต้องร้องไห้ให้กับเขาด้วยเพราะอะไร น้ำใสๆก็ไหลลงมาที่แก้มของฉัน

"ก็ร้องไห้ทำไม??"

"ป่าว ฉันไม่ได้ร้องไห้นะ ไปกันเราต้องไปทำกิจกรรมของแฟนคลับพวกนั้นอีก ไปกัน" ฉันเดินไปก่อนเพื่อนของฉันไม่ให้น้ำสงสัยฉันฉันเดินมาดูความเรียบร้อยของแฟนคลับของพวกหนุ่มๆนั้น แล้วฉันก็จัดที่นั้งให้เรียบร้อยแล้วฉันก็นั้นรถตู้ไปกับพวกเขาด้วยโดยมีแฟนของซิ่วหมินนั่งไปด้วยฉันนั่งริมหน้าต่างฉันมองไปข้างนอกแล้วน้ำตาของฉันก็ไหลออกมา ฉันไม่ต้องการให้โชว์มุมอ่อนแอของฉัน