Oh my girl รักนะครับ ยัยนักร้องตัวแสบ
-
เขียนโดย mizuki_kuro
วันที่ 30 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 13.06 น.
1 chapter
1 วิจารณ์
3,832 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 30 มีนาคม พ.ศ. 2557 14.47 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) งานเข้าแล้ว
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ- “ว่ายังไงนะคะ พวกหนูเนี๊ยนะ” ฉันลุกขึ้นถามอย่างตกใจ อย่างพวกฉันเนี๊ยนะต้องฝึกให้กับวงใหม่ดูแลตัวเองยังไม่รอดเล๊ย= =^^
“อือ ใช่^^” ท่านประธานตอบแบบสบายอารมณ์ ต่างกับฉันที่รู้สึก....อยากบีบคอคนระบายอารมณ์^^+++(โกรธแล้วพาล)
“อย่างพวกหนูดูแลตัวเองยังไม่รอดเลยคะ ว่าแต่ใครคิดProjectนี้คะ” ท่อนแรกฉันพูดเบาๆกับตัวเอง ส่วนท่อนที่สองฉันถามท่านประธาน
“พวกหนูดูแลได้แน่ ส่วนคำตอบของคำถามหนูคือฉันเป็นคนคิดเอง” อึ้ง........ท่านประธานรู้ประโยคแรกของเราได้ไงนี่หูคนหรือหู(อะแฮ่ม:ประธาน)..เทวดาเนี๊ยแหะแหะหูดีดี๊แหะแหะแล้วคนอย่างท่านประธานเนี๊ยนะจะเป็นคนคิดงานบ้าๆนี่
“แล้วเหตุผลละคะ ที่มอบงานอันหนักหน่วง เอ้ย อันดีดี แบบนี้กับพวกเรา” ฉันถามเหตุผลกับท่านประธาน ก็นะ ท่านประธานให้งานแบบสายฟ้าแล็บแบบนี้ก็ต้องมีเหตุผลแหละ
“ก็น้องสาวหนูสาดน้ำใส่ฉันนี่”ท่านประธานพูดส่วนฉัน....
“( = =)++++++++++(^ ^;;;)”
สายตาทิ่มแทงน้องสาวเป็นระยะระยะ
“เอาละ มีใครค้านไหม ^^++++(ชิ้ง)” เงียบ.....เล่นส่งสายตาแบบนั้นจะมีใครกล้าค้านไหมคะคุณท่านประธาน
“ในเมื่อมีใครค้านฉันก็ถือว่ามอบงานนี่ให้พวกเธอแล้วนะ เออ!อีกอย่างฉันให้เวลาเธอสองเดือนเพื่อทำให้พวกนั้นเป็นดาวรุ่งนะ จำไว้ภายในสองเดือน”ท่านประธานย้ำอีกครั้ง
“คะ”ฉันกับมิซารับปาก
“เลิกประชุมได้”ท่านประธานสั่งเลิกประชุมเสร็จพวกที่เหลือก็ออกจากห้องประชุมทันที เหลือแต่ฉัน ท่านประธาน มิซา พี่ซู่ซี่หรือผู้จัดการของพวกเรา
“รับปากลุงแล้วต้องทำให้ได้นะ”ท่านประธาน ไม่สิ ลุงของฉันต่างหากถามฉันย้ำเพื่อความมั่นใจ
“ทำไมลุงถึงไม่ยกโทษให้มิซาละคะ หลานแท้ๆเลยนะ” มิซาเริ่มทำหน้าเสียใจอืมแสดงละครต่างหากพร้อมถามคุณลุง
“คุณลุงมีแผนอะไรรึเปล่าคะ เพราะว่าคุณลุงไม่ให้เราทำเพราะเหตุผลแรกที่แสนงี่เง่าของลุงหรอกคะ”ฉันถาม
“อืม นั้นสิอะไรหนา~”คุณลุงทำท่านึก
“ลุงคะ!!หนูซีเรียส”ฉันกับมิซาตะโกนพร้อมกันโดยมิได้นัดหมาย
“น่าๆ”ลุงทำมือยอมแพ้
“แล้วงานธุรกิจที่หนูต้องทำละ”ฉันถาม
“เดี๊ยวลุงคุยกับพ่อหนูให้แล้วกัน ซู่ซี่พาสองพี่น้องคู่นี้ไปห้องซ้อมของนักร้องที่สองคนนี้ต้องสอนด้วยนะ”ลุงสั่งพี่ซู่ซี่ พี่ซู่ซี่ก็เลยพาเราไปห้องซ้อมของนักร้องหน้าใหม่เมื่อเดินมาถึงพี่ซู่ซี่ก็เคาะประตู
“ก๊อกๆ”
“นี่พี่พามาห้องซ้อมของพวกที่หนูสองคนต้องสอนแล้วนะพี่ไปก่อนนะ”พี่ซู่ซี่พูดรัวแล้วรีบวิ่งไปทันที สงสัยส้มตำเมื่อเช้าทำพิษมั้งเลยรีบวิ่งไปห้องน้ำ...มั้ง
“แอ๊ดดด”
“นี่มิโกะกับมิซาของวง Bfs นี่มาสอนพวกเราหรอ ว่าแต่ใครคือมิซาและใครคือมิโกะ”มีผู้ชายคนหนึ่งโผล่หน้าออกมาแล้วถาม
“คำถามแรกคำตอบคือถ้าใช่แล้วจะทำไม สองฉันมิซา นี่พี่ฉันมิโกะเนอะพี่”มิซาหันมาถามฉันแต่ขอโทษยังไม่หายโกรธเธอยะ
“ใครพี่เธอ นายหลบฉันจะเข้า”ประโยคแรกฉันถามมิซาส่วนประโยคสองฉันบอกผู้ชายที่โผล่หน้ามา
“ฮาๆๆๆหน้าแตกแล้วครับ;P”หมอนั่นพูดพลางหลบทางให้ฉัน
“ฮึ่ย!นาย!!” ฉันได้ยินเสียงมิซาด่ากับหมอนั่นอยู่ฉันจึงรีบเดินเข้ามาเพราะรำคาญ
หลังจากทีฉันเข้ามาก็เห็นผู้ชายคนหนึ่งที่หัวสีเงินแต่หน้าตาดีนั่งพักอยู่มุมห้องดูเหมือนพึ่งซ้อมเต้นเสร็จเพราะเขาดูเหนื่อยๆแถมหอบ ผู้ชายคนนั้นกำลังดื่มน้ำไม่ใช่ค่อยๆดื่มนะแต่หมอนั่นดื่มรวดเดียวหมดขวดเลย ฉันเลยเดินเข้าไปหาพร้อมพูดว่า
Riw-iji say:
“นี่นายนะดื่มน้ำมากๆเวลาเต้นเดี๊ยวก็จุกหรอก”ผมเห็นผู้หญิงคนหนึ่งหน้าตาจัดว่าดีมากถึงโครตดีมาคุยกับผม
“แล้วเกี่ยวอะไรกับเธอ”ผมถาม ก็จริงมั้ยหล่ะเธอไม่ใช่แฟนหรือแม่ผมซักหน่อยมายุ่งอะไรกับผม
“นี่!นาย เอาเป็นว่าฉันจะไม่โกรธเพราะวันนี้ฉันเจอเรื่องมามากแล้วฉันปวดหัว ฉันชื่อ
`คิมูระ มาซาโกะ´แล้วนายละ”อ๋อคุณหนูตระกูลคิมูระนี้เอง
“แล้วทำไมฉันต้องบอกเธอ” ผมถามกลับเพื่อกวนประสาทยัยนั้นกลับ จะว่าไปเธอก็เป็นนักร้องนี่แถมอยู่วง Bfsที่กำลังดังด้วยว่าแล้วทำไมหน้าคุ้นๆ
“แล้วแต่นายเถอะจะบอกไม่บอกก็เรื่องของนาย” ไม่โกรธแฮะแถมทำเสียงเรียบอีก ไหนใครบอกว่ามาซาโกะวง Bfs โกรธง่ายไง
“......”เงียบ
“...........”ยัยนั้นก็เงียบกลับ
“...................”ผมก็เลยเงียบกว่าเก่า
“พี่คะ!!”จู่ๆก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้นทำลายบรรยากาศอันสงบของผม
“หือ”ยัยนั้นขานรับ แล้วก็มีผู้หญิงเดินเข้ามาพร้อมเซย์โตะ เอ่อ...ผมเมาน้ำเปล่ารึป่าวทำไมถึงเห็นมาซาโกะสองคน
“พี่ทำไมไม่คอยหนูทำไมพี่เดินเข้ามาก่อน” ผู้หญิงอีกคนถามมาซาโกะ
“....”ยัยนั้นเงียบใส่พร้อมทำหน้าตึง
“พี่ยังโกรธหนูอยู่หรอ”ผู้หญิงอีกคนถามยัยมาซาโกะต่อ
“พี่หายโกรธเธอแล้วมิซา แต่มันมีคนกวนพี่คนใหม่”ยัยนั้นตอบเสียงเรียบพร้อมเดินไปมุมหนึ่งของห้องแล้วกดโทรศัพท์คุยอะไรซักอย่างพอผมหันกลับมา...
( ^^)+++++(= = )??
สายตาพิฆาต
“นายทำอะไรพี่ฉัน!!”ผู้หญิงที่ชื่อมิซาอะไรนั่นถาม
“เธอเป็นใคร ฉันทำอะไรยัยนั้นตอนไหน”ผมถามกลับ
“หนึ่งฉันชื่อ`คิมูระ มาซามิ´น้องสาวฝาแฝดแท้ๆของพี่มิโกะ สองถ้านายไม่ทำทำไมพี่ถึงมีท่าที่เฉยชา”มาซามิถามผม
“ถ้ายัยนั้นมีท่าทียังงั้นหมายความว่าไง”ผมถามกลับ สองพี่น้องคู่นี้เป็นฝาแฝดที่หน้าเหมือนกันยังกับแยกร่าง
“ก็แสดงว่านายทำให้เธอโกรธนะสิ รีบไปขอโทษเธอดีกว่า”เซย์โตะพูดขึ้นหลังจากไม่มีบทมานาน
“ทำไมฉันต้องไป”ก็มันไม่ใช่ธุระกงการของผมนี่
“นายจะไปหรือไม่ไป หืออ”(มิซาพูดพร้อมหยิบคัตเตอร์)ยัยโหดเอ้ย ฉันมีสิทธิเลือกหรือไงวะครับ
“เออ ไปก็ได้”ผมพูดแล้วเดินไปหายัยมิโกะ
“นะนะนะมารับเค้าหน่อยนะ เดี๋ยวเค้าเลี้ยงติม อย่าลืมนะ บาย”ผมเดินมาถึงก็เห็นยัยนี่คุยอยู่กับแฟน(แน่ใจ?)พอวางสายยัยนั้นก็หันมาทางผม
“อ้าวนาย”
Masako Say:
“อ้าวนาย”ฉันพูดขึ้นเพราะไม่รูชื่อของนายนั้นนายหัวเงินๆนะ
“ฉันมาขอโทษเธอเรื่องเมื่อกี้”เรื่องไรล่ะ(นางเอกมักจะมีอาการหลงๆลืมๆเป็นบางครั้ง)ดิฉันจะตรัสรู้เองมั้ยละ
“ไม่ตองทำหน้าแบบนั้นก็ได้ก็เรื่องที่ฉันกวนเธอเมื่อกี้นี้นะ”นายหัวเงินมันอ่านใจเราได้หรอฟะถึงรู้ว่าเราคิดอะไรอยู่หนะ
“อ๋อไม่เป็นไรหรอกว่าแต่นาย....”หมอนี่ชื่อไรอะ ยังไม่รู้ชื่อหมอนี่เลย
“ฉันชื่อ `ริวอิจิ ยามาดะ ริวอิจิ´ เรียกสั้นๆว่า`ริว´ก็ได้” อ๋อๆหมอนี่ชื่อริวที่เป็นลูกคนโตของตระกูลยามาดะนี่เอง
“อือ ริวว่าแต่ว่านายไม่ไปซ้อมเต้นต่อหรอตอนที่ฉันเข้ามายังไม่เห็นนายเต้นเลย เอายังงี้ฉันจะเป็นคู่ซ้อมให้แล้วกัน” ฉันพูดพร้อมกับดึงนายริวอะไรนั้นออกมาที่ห้องซ้อม
“นี่มิซา พี่ก็ฝากนายหัวน้ำตาลทองด้วยนะ”ฉันหันไปพูดกับมิซาที่ยืนอยู่กับนายหัวตาลๆทองๆนั่น
“แต่พี่คะ....”มิซากำลังต่อรองกับฉันแต่ฉันสงสายตาประมาณว่า`กล้าแต่กับพี่แล้วหรอ กล้าหาญไม่เบานี่´ ประมาณเนี้ยมิซาก็เลยหยุดพูด
“ก็ได้คะ สอนนายเซย์โตะก็ได้”อ๋อ ไอ้หัวตาลๆทองๆนั้นชื่อเซย์โตะหรออือๆจะจำไว้
“งั้นเดี๊ยวมาเจอกันอีกทีนะ เพราะพี่จะไปฟังเนื้อหาของเพลงจากนายนี่แล้วจะลองแกะท่าเต้นให้พวกนี้เธอก็อยู่เป็นเพื่อนเซย์โตะก่อนก่อนนะ”ฉันพูด(แกมสั่ง)กับมิซาเสร็จก็หันหลังเดินอกมาแต่ฉันต้องหยูดกึกเพราะมีคนเรียกฉันไว้ก่อน
“นี่เธอมิโกะใช่มั้ย= =”นายช่วยทำหน้าตาแบบอื่นได้มั้ยริวแล้วก็ช่วยพูดยาวขึ้นอีกนิดได้ไหม
“อือ ทำไม”พูดน้อยมาฉันก็พูดน้อยกลับฟะไม่ง้อเว้ย
“ฉันไปด้วยดิ”เอ่อ ให้ไปดีไหมน้า
“ฉันตามใจนายแล้วกัน”ฉันตอบ แบบว่าคิดคำตอบอื่นไม่ได้เลยตอบส่งเดช
Writer say:
เมื่อมาซาโกะเอ่ยเสร็จก็รีบเปิดประตูแล้ววิ่งไปที่ห้องซ้อมตัวเองทันที ริวอิจิที่ยังยืนงงๆอยู่ก็รีบวิ่งตามไปเมื่อไปถึงก็ต้องอ้าปากค้าง เค้าคิดในใจว่าห้องซ้อมของวงBfsใหญ่กว่าห้องซ้อมของพวกเขาประมาณ 2-3 เท่าเห็นจะได้แล้วยังมีอุปกรณ์อื่นๆแบบครบครันอีก พอริวอิจิคิดไปได้ซักพักก็มีเสียงหวานฉุดเขาขึ้นมาสู่โลกความจริงอีกครั้ง
“นี่ริวนายจะยืนเก๊กเป็นรูปปั้นอีกนานมั้ย แล้วปากนายอะแมลงวันจะเข้าไปอยู่แล้ว”คำพูดแค่นี้แหละทำให้ริวอิจิรีบหุบปากทันที
“เอ้อ!!ว่าแต่เพลงของพวกนายชื่อเพลงว่าอะไรหรอแล้วเนื้อหาเป็นไงละ”มาซาโกะหันมาถามริวอิจิหลังจากที่ไปนั่งบนเก้าอีกเรียบร้อย
“ชื่อเพลง I have done love her * เนื้อเพลงก็มีผู้ชายคนหนึ่งโดนผู้หญิงบอกเลิกแล้วไปหาเพื่อนของเขา ทำให้ผู้ชายคนนั้นเจ็บปวด แต่แล้ววันหนึ่งผู้หญิงคนนั้นก็กลับมาขอคืนดีแต่ว่าผู้ชายไม่ได้รักเธอแล้วก็เลยบอกปฏิเสธ ต่างคนต่างอยู่ไม่ได้เจอกันอีก” ริวอิจิอธิบายเนื้อหาเพลงอย่างคร่าวๆ ส่วนมาซาโกะก็นั่งฟังตาแป๋วเหมือนฟังนิทานอยู่
“แล้วทำนองละ” มาซาโกะถามอีกครั้ง
“ทำนองก็จะรุนแรงนิดๆซึ้งหน่อยๆ”ริวอิจิตอบ
“แล้วใครแสดง mv บางอะ”มาซาโกะยังถามต่อ
“ก็มีฉัน เซย์โตะ แล้วคนที่ชื่อมามิ มั้ง” ริวอิจิตอบ
“อือๆคนที่แสดงกับนายที่ชื่อมามิอะ ฉันจะบอกประวัติคร่าวๆให้ฟังคือว่าเธอเป็นนักแสดงที่ได้รับความนิยมากที่สุดในตอนนี้ และฉันขอเตือนด้วยความดีว่ามามิอะ น่ารักแต่ว่านิสัยไม่ดี” มาซาโกะพูดเตือนริวอิจิพร้อมทำท่าทางให้น่ากลัว
“hey! You” อยู่ๆก็มีเสียงของบุลคลที่สามสำเนียงอังกฤษดังขึ้นทำให้มาซาโกะหันไปขานรับ
“why are you call me ?” มาซาโกะหันไปถามบุคคลที่มาใหม่ ก่อนจะตกใจแล้ววิ่งไปหาผู้มาใหม่
“ไม่ต้องมาสำเนียงอังกฤษใส่เลย เลยเวลานัดมา 10 นาทีแล้วนะ” เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นอย่างงอนๆ
“โอ๋ๆเค้าขอโทษนะ หายโกรธเค้าเถอะ”มาซาโกะพูดง้อๆแล้วชูนิ้วก้อยขึ้นมา
Riw-iji say:
ผมนั่งมองมิโกะกับผู้ชายที่มาใหม่มาพักหนึ่งแหละ รู้สึกว่าผมเป็นส่วนเกินยังไงไม่รู้ก็สองคนนั้นเหมือนเป็นแฟนกันหนิ เอ๊ะ!หรือว่าใช่
“ว่าแต่มิโกะ คนนั้นใครอ่ะ”อยู่ผู้ชายคนนั้นก็ถามมิโกะ แล้วหันมาทางผม
“อ๋อ คนนั้นชื่อ ยามาดะ ริวอิจิน่ะ”มาซาโกะตอบทั้งๆที่มือยังเก็บของเตรียมกลับ
“แล้วก็ริวอิจิ นี่ คิมูระ ยูอากิ”มาซาโกะแนะนำผู้ชายคนนั้นให้ผมรู้จัก แต่ทำไมเป็นแฟนกันทำไมถึงนามสกุลเดียวกัน อาจจะนามสกุลซ้ำก็ได้มั้ง
“อาววล่ะ กลับกันเถอะพี่ยูกิ”มาซาโกะพูดพร้อมกับกระชากคนที่ชื่อยูอากิออกไปจากห้องซ้อม...
X
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ