My Love is Fariy ขอโทษทีแฟนผมเป็นนางฟ้าตกสวรรค์
เขียนโดย เอมิ
วันที่ 24 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 15.44 น.
แก้ไขเมื่อ 21 ตุลาคม พ.ศ. 2557 16.12 น. โดย เจ้าของนิยาย
8) บทที่8 คาบพละอลเวง(?)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"นักเรียนคะ วันพรุ่งนี้เราจะใช้ตารางย่นเวลานะคะ"
เสียงอาจารย์พินนี่ อาจารย์พละพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเหนื่อยหน่ายด้วยนักเรียนคุยแล้วคุยอีกไม่ยอมฟังเธอพูดเลย
~ฟิ้ว~
ลูกบาสลอยตามลมมและเป้าหมายลูกบอลอยู่ที่....แก๊งค์ของนาเดีย!! "กริ๊ดด ระวังเดีย"เบลล่าร้องทัก ฉันหันมาไม่ทันได้ระวังและแล้วก็....
ฟึ่บ!!
ในวินาทีที่ฉันคิดว่าลูกบอลต้องโดนหัวฉันแหงๆ อยู่ดีๆร่างสูงโปร่งก็มาบังร่างฉันไว้ และเขาก็ใช้2มือนั้นรับลูกบอลไว้ โอ้~สวรรค์ "ขอโทษนะครับอาจารย์ เอ่อ....เธอเป็นอะไรมั้ย??"เทพบุตร(?)ของฉันพูดขึ้นพร้อมส่งสายตาแบบแปปลกๆมาให้ ก็ฉันเล่นซุกตัวอยู่ตรงหลังเขา เอ๋ แต่จะว่าไปตานี่นี่มัน...
"ยัยกวางเรนเดียร์/นายไทม์แมชชีน" พวกเราอุทานขึ้นอย่างพร้อมเพรียงกันตามแบบฉบับนิยายสุดแสนจะเพอร์เฟค(?) "อะไรกันตรงนั้นน่ะ นั่งลงสิ"อาจารย์พินนี่พูด "ค่ะ/ครับ"อลิซเขยิบให้ไทม์มานั่งใกล้ฉันอย่างอัตโนมัติ "ถ้าฉันรู้ว่าเป็นเธอนะ ฉันไม่ช่วยหรอก!!"ไทม์พูดเบาๆ "ย่ะ แต่ยังไงก็ขอบใจนะ"ฉันกระซิบตอบ เมื่อทั้งห้องเงียบ อาจารย์พินนี่ก็เริ่มอธิบาย "อาจารย์จะบอกรายชื่อนะว่าใครอยู่สีอะไร" "ธนิศศร(ไทม์) สีฟ้า ธิดารัตน์ (นาเดีย) สีฟ้า อลิซเซีย (อลิซ) สีม่วง เนมิกา (เบลล่า)สีส้ม มีเรียน่า (มีเรีย)สีเขียว มิเชลล่า (มิเชล)สีชมพู เมรินดา(เมล่อน)สีชมพู ทยานนท์ (แมชชีน) สีฟ้า บลาๆๆๆๆๆๆ.....
เอาล่ะ เลือกเเชียร์ลีดเดอร์ ดรัมเมเยอร์ ให้เรียบร้อยก่อน อาทิตย์หน้าจ้ะ บอกรายชื่อคนเป็นเชียร์กับดรัมพรุ่งนี้ตอนเข้าสีนะจ๊ะ เอาล่ะคาบพละนี้ฝึกวอลฯต่อเชิญจ้ะ "ไทม์ เราไป..."มิเชลพูดค้างเพราะเมล่อนรีบคว้าแขนชิงตัดหน้าไปซะก่อน "ไปกันค่ะไทม์ อย่าไปสนใจยัยดาราหน้าจืดนี่เลย" "เอ่อ ไม่เป็นไรหรอกเมล่อน เราไปกับมิเชลก็ได้"ไทม์ปลดมือเมล่อนออกจากแขนตนอย่างสุภาพพร้อมเดินไปกับมิเชลแต่...."แหม พ่อเนื้อหอม ลูกเจ้าของโรงเรียนสุภาพจังเลยนะ ทีกับฉันน่ะร้ายใส่"ฉันพูดขัดคอขึ้นมา "ฉันรู้ดีว่าต้องพูดจาแบบไหนกับใคร ถ้าพูดดีกับคนที่ไม่รู้จักคุณค่า ความหมายมันก็เปล่าประโยชน์นี่ ไปเถอะมิเชล อย่าเสียเวลาไปใส่ใจ คนที่ไม่มีใครชอบ ดีกว่า"ไทม์จูงมือมิเชลไป ทิ้งฉันให้เดือดปุดๆอยู่คนเดียว "ที่เดือดนี่เพราะหึง หรือ ว่าโกรธที่ถูกว่าจ๊ะ"เบลล่าพูดขึ้น "ฉันว่า ทั้ง2ว่ะ 5555"มีเรีย แซว"อย่างงี้ต้องเอาลูกวอลเล่ย์ฯไปกิน"ฉันพูดพร้อมเตรียมเสิรฟ์ "มาเลยพร้อมเสมอ"มีเรียก็ตั้งท่าUnderรอ ทั้ง4คนก็เล่นวอลเล่ย์บอลกันอย่างสนุกสนาน
แฮ่ๆไรท์หายไปนานเลยเพราะคิดไอเดียเนื้อเรื่องที่จะแต่งต่อไม่ออก ตอนนี้คิดออกแล้วจะพยายามหาเวลามาอัพนิยายนะคะ ขอบคุณรีดเดอร์ทุกคนค่ะฝากคอมเมนต์ติ-ชมด้วยค่ะ Thanks for reading and comment Ka
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ