Beautiful every time ปราบหัวใจจอมวีนสุดสวย

          "เรน่า คืนนี้ แกจะไปอีกเหรอเปล่า" ---เบิร์นนี่

          "ใช่ๆ คืนนี้ก็น่าจะสนุกๆ" ---เกนลี่

          "เธอไปก็คงเด่นเช่นเคยสินะ" ---ฟีฟี่

          "ไปสิ เรน่า ไปสนุกกันอีก มีเธอ ฉันสนุกมาเรยนะ" ---ไซน่า 

          ฉันรู้สึกว่า ยัยเพื่อน4คนนี้ ถ้ามีคนพูดเริ่มคนนึง มันจะตามกันหมดเลยสิ - - มันเป็นบ้าเหรอเปล่าเนี่ย ?

          "ไม่ล่ะ วันนี้ฉันขอพัก ฉันอยากพักผ่อนมากกว่า มีอะไรก็โทรมาล่ะกันน่ะ ไปล่ะ" 

          "เอางั้นเหรอ อ่าๆ งั้นบายๆน่ะ พักผ่อนมากๆ พรุ่งนี้แกต้องไปน่ะ" เบิร์นนี่

          "ไม่รับปากน่ะ"  ยัยพวกนี้ จะให้ฉันไปอย่างเดียวเลยนะ 

ณ Watsapong Condominiam

          ฉันกลับมาถึงคอนโด ฉันรีบซักเสื้ออีตาบ้านั่นดีกว่า ฉันเป็นลูกคุณหนูก็จริงน่ะ ไม่ใช่ว่าฉันทำอะไรไม่เป็นน่ะ ฉันทำเป็นหลายอย่างน่ะ เช่น กับข้าว ซักผ้า กวาดบ้าน ถูบ้าน ล้างจาน ฉันทำได้หมดล่ะ แต่ที่ไม่ค่อยทำเพราะ กลัวเล็บ กลัวมือพัง T^T 

          ฉันต้องซักให้ตาบ้านั่นตั้ง 2 ตัวเลยนะ ตัวที่ฉันอ้วกใส่ =[]= กับตัวที่เขาให้แม่บ้านมาเปลี่ยนชุดให้ฉัน ฉันรีบซัก แล้วฉันก็รีบไปให้เขา 

          ก๊อกๆ ๆ ๆ   แอ๊ดดด

          "อ่าว ว่าไงคนสวย ^_^!" ดูอีตาบ้านั่นยิ้มสิ ให้ตายสิ!! ฉันไม่ชอบเรย

          "ฉันเอาเสื้อมาคืนนาย!!" 

          "เอาแค่่เสื้อมาคืนเหรอ"  เอ๊ะ!! ยังไงเนี่ยย นายนี่

          "ก็ฉันเอาเสื้อมาคืนนายไง จะให้ฉันมาทำอะไรล่ะ"

          "ก็นึกว่าจะเปลี่ยนใจมานอนห้องกับผมซะอีก ^_^!" ไอ่นายนี่น่ะ 

          "ฉันไม่มีวันนอนกับนายหรอกนะ และไม่ต้องมาย้อนว่าฉันเคยนอนห้องนายมาคืนนึง เพราะที่นอนวันนั้น มันแค่จำเป็นนิดหน่อย ถ้าฉันไม่สลบเพราะไวน์ที่นายให้ฉันดื่มมัน อย่าหวังเลยว่าฉันจะไปนอนห้องของนายย!!!" 

          "นั้นเป็นกติกาที่ทางร้านเขาจัดขึ้นโดยที่ฉันไม่รู้ ถ้าฉันรู้ว่าเขาให้เธอดื่ม ไวน์ 3 แก้วนั่น ฉันไม่ให้่เธอดื่มหรอก เพราะฉันเองก็เคยดื่มสลบไม่เป็นท่าแบบเธอเหมือนกัน"

          "แต่นายก็เห็นไวน์ที่พนักงานเอาออกมานิ ทำไมนายจะไม่รู้ล่ะ นายมันคนโกหกนิ"

          "ก็ฉันไม่รู้นิ ว่าเป็นไวน์ชนิดแรง แรงขนาดที่ว่าใครคอแข็งขนาดไหนก็ไม่สามารถต้านทานมันได้ ฉันนึกว่ามันเป็นไวน์ชนิดธรรมดา"

          "นายไม่ต้องมาแก้ตัว นายอยากจะมอมไวน๋ฉันน่ะสิ ฉันรู้ แล้วนายก็พาฉันมาที่ห้อง!!"

          "เธอนี่คิดไปใหญ่แล้วนะ เอาล่ะๆ ฉันไม่พูดเรื่องนั่นล่ะ ฉันอยากจะคุยกับเธอเรื่องนึง"

          "มีอะไร?" 

          "เข้ามาในห้องก่อนสิ เพราะเรื่องมันยาว"  คิดอะไร ฉันรู้นะ -*-

          "ไม่ ฉันจะไม่มีวันเข้าห้องนาย"

          "อ่ะๆ ฉันไม่อยากจะเถียงกับเธอ อยากจะคุยกับเธอดีๆ งั้นเธอจะยอมให้ฉันเข้าในห้องเธอมั้ยล่ะ? ก็ในเมื่อเธอไม่ยอมเข้าห้องฉัน"

          "ทำไมฉันจะต้องให้นายเข้าห้องฉันหรือฉันจะต้องเข้าห้องนายด้วยล่ะ คุยกันตรงนี้ไม่ได้เหรอไง!!!" 

          "เธอแน่ใจเหรอ เรื่องที่ฉันจะคุยกับเธอมันยาวน่ะ งั้นก็อย่ามาบ่นว่าปวดขาน่ะ คุณหนูสุดสวย" ดูนายนี่มันย้อนสิ

          "อ่ะๆ ฉันเข้าห้องนายก็ได้ ไม่นานหรอกมั้งใช่มั้ย?"

          แล้วฉันก็ห้องนายซอลเวย์ จะว่าไปห้องนายนี่ก็สวยน่ะ ตามสไตล์แบบผู้ชาย

          "มีอะไรว่ามา"

          "เรน่า ฉันอยากจะให้เธอช่วยอะไรฉันหน่อย"

          "ช่วยอะไรล่ะ "

          "ฉันอยากให้เธอช่วยมาคบกับฉันหน่อยสิ เอาแค่หลอกๆก็ได้ เพราะตอนนี้ แฟนเก่าฉัน มินนี่ ยังมาวุ่นวายกับชีวิตฉัน ฉันเลยอยากให้เธอช่วยมาเป็นแฟนฉัน3เดือน"

          "จะบ้าเหรอไง ฉันไม่เอาด้วยหรอกนะ หึ จะให้ฉันไปเป็นแฟนหลอกๆของนายนั่นเหรอ ไม่มีวันที่ฉันจะคบกับเธอจริงๆหรือหลอกๆ ส่วนยัยมินนี่ นายก็จัดการเองสิ ทำไมต้องมาให้ฉันจัดการให้ "

          "แสดงว่าเธอกลัว มินนี่ น่ะสิ 555+" ห๊ะ!! นายว่าไงน่ะ บอกว่าฉันกลัวใครนะ

          "นายหาว่าฉัน กลัว ยัย มินนี่ นั่น งั้นเหรอ จะมากเกินไปแล้วน่ะ ยัยนั่นมีอะไรให้ฉันต้องกลัว แฟนเก่ายัยนั่นฉันยังเคยทำให้ทะเลาะกันเลย แล้วคิดว่าฉันจะกลัวมันเหรอไง"

          "งั้นแสดงว่าเธอกลัวฉัน เลยไม่กล้าคบกับฉันงั้นสิ"

          "ใครว่าฉันกลัวนาย ฉันจะกลัวนายทำไม ทำไม นาย จะท้าฉันเหรออ!!!!"

          "ถ้าฉันท้าเธอจริงๆ เธอจะกล้าคบมั้ยล่ะ"

          "คนอย่างเรน่า มีคนท้าแล้วไม่รับคำ ก็ไม่ใช่เรน่า ก็ได้ ฉันจะคบหลอกๆกับนาย3เดือน เพื่อให้ยัยมินนี่ หยุดราวีกับนายแค่นั้นใช่มั้ย โถ่ เรื่องแค่นี้ จิ๊บๆ"

          "555+ ฉันรู้ว่าคนอย่างเธอ ต้องรับคำท้าอยู่แล้ว ตั้งแต่พรุ่งนี้ไป ฉันจะไปส่งและรับเธอทุกวัน โอเคนะที่รัก ^_^!"  เหอะ ตกลงฉันจะต้องคบกับนายนี่จริงๆเหรอ T^T 

(ช่วยคอมเม้นด้วยนะค่ะ เป็นยังไงบ้าง กลัวจะไม่ถูกใจคนอ่านค่ะ T^T พยายามแต่งเต็มที่ค่ะ เรื่องแรกเลย : Noo_BowBaa02)