Beautiful every time ปราบหัวใจจอมวีนสุดสวย

(Rena:Talk)

          หลังจากนี้ฉันควรจะหลบหน้านายซอลเวย์เป็นดีที่สุด ฉันรู้สึกว่าการเจอหน้าเขาเปนอะไรที่ทำให้ฉันเริ่มอึดอัดกับหัวใจตนเอง ฉันจะคงไม่ไปหาเขาแม้ว่าห้องที่คอนโดจะอยู่ติดกับห้องของฉัน ฉันจะไม่นึกถึงเขาสิ บางทีถ้าลองใช้ชีวิตแบบเดิมๆเหมือนก่อนหน้าฉันอาจจะมีความสุขนะ ฉันหยิบมือถือขึ้นมาเพื่อโทรหาใครคนนึง 

          ตู๊ดดด ตู๊ดดดด ตู๊ดดดด

         (..ฮัลโหลล ว่าไงเรน่าสุดสวย)

          "นายอยู่ไหน"

         (อยู่บ้านสิครับ จะให้ไปอยู่ไหนละ)

          "คืนนี้ ฉันจะชวนแกไปผับน่ะ แกว่างมั้ย ซีซั่น"

         (อ่าาา ว่างสิ กำลังหาอะไรแก้เหงาอยู่เลยย จะให้ไปรับหรือจะไปเจอกันเองละครับคุณผู้หญิง)

          "ไปเจอกันที่ผับล่ะกัน ผับเดิม ห้ามเลด เด็ดขาด"

         (โอเคครับ คุณผู้หญิงง) 

          นั่นสินะ ถ้าฉันกลับไปทำอะไรเดิมมันคงจะดีกว่านี้มาก 

20.00 น.

ณ ผับแห่งหนึ่ง

          ฉันลงจากรถที่ขับมา และมองไปรอบๆร้าน ก็ยังเหมือนเดิมยังไงก็อย่างนั้น ไม่ได้มาร้านนี้นานแล้วนะ ตั้งแต่เข้ามหาลัย ซีซั่น พูดถึงเขา เขาก็คือแฟนคนแรกของฉันนั้นเอง เขาเป็นทั้งเพื่อนและแฟนเก่า แต่ถึงไม่ได้คิดอะไรกันแล้ว แต่ฉันก้อยังเป็นเพื่อนกับเขาอยู่ ซีซั่น เป็นผู้ชาย รูปร่างดี ออกแนวน่ารัก น่าหมั่นไส้ไปหน่อย ชอบกวน แตกต่างจากซอลเวย์มาก นายนั่นเอะอะก้อใช้แต่อารมณ์ ซึ่งฉันไม่ค่อยจะชอบเลย 

          "เฮ้!!! คุณผู้หญิงสุดสวย" 

          "...อืม"

          "ทำไมวันนี้ ออกมาได้ละ ปกติชวนแล้วไม่ค่อยจะมา" ระหว่างที่เขาพูด ฉันกับเขาก็เดินเข้าไปในร้าน ท่ามกลางแสงสีเสียงมากมาย 

          "ก้อคนมันไม่ค่อยจะว่างนิ - -"

          คู่ที่กำลังเข้าไปและเหมือนจะคุยแบบสนุกสนาน โดยพวกเขาไม่รู้เลยว่ามีสายตาคู่นึง จับจ้องเขาอยู่ ซอลเวย์เห็นแบบนั้น ซึ่งเขาไม่เข้าใจว่าทำไมเธอถึงต้องหลบหน้าเขา ถ้าเขาไม่ตามเธอแบบนี้ เขาก้อคงจะสติแตกตาย แต่ไม่ใช่แค่หลบหน้าสิ เธอก้อมีผู้ชายมาตามเป็นแถว เธอไม่สนใจ ทำไมกับผู้ชายที่จะเพิ่งเดินเข้าไปด้วยกัน อยู่เหมือนจะสนิทสนมมาก มากกว่าเขาซะอีก แล้วเขาก็เดินตามคู่นั้นเข้าไปในผับแห่งนั้น โดยที่ท่ามกลางคนมากมาย เขาเลยไม่รู้ว่า2คนนั้นอยู่ฟากไหน แต่ท่าจะเดาไม่ผิด อาจจะอยู่ห้องวีไอพี แต่พอเขากำลังจะขึ้นไปทีบันได ก็สะดุดเข้ากับคู่นึง กำลังเต้นกันไปมาอย่างเหมือนจะนัวเนียกัน ฝ่ายหญิงเริ่มเหมือนจะสนุกกับเขาไปด้วย ยิ่งเขาเห็นยิ่งปวดที่ใจมากมาย ทำไมกับคนอื่นเขาทำแบบนี้ แล้วกับเขาล่ะ ??? ทำไมเธอไม่ดีกับเขาบ้าง 

          เขายืนมองเธออยู่นานมาก จนกระทั่งฝ่ายชายไปเข้าห้องน้ำ จังหวะนั้นเธอเหมือนจะเริ่มเบลอๆ เขารีบลงไป และไปสวมกอดคนที่เริ่มจะไม่มีสติกับฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่ดื่มเข้าไป

          "อื้ม... แกกลับมาเร็วจัง ซีซั่น"

          เขาได้ยินที่เธอพูด เขาไม่ตอบเธอ กลัวว่าเธอจะรู้ ว่าเปนเขา เขารู้สึกเจ็บแปลบจี๊ดที่เธอพูดถึงคนอื่นที่ไม่ใช่เขา ผู้ชายที่มาอยู่กับเธอชื่อ ซีซั่นสินะ

          เธอเริ่มไม่มีสติ แต่เธอก้อยังเต้นอยู่ในอ้อมกอดของเขา เธอเริ่มเหมือนจะเต้นยั่วเขา มือของเธอเริ่มสะเปะสะปะ จับตัวของเขาตั้งแต่เอวเขาจนถึงหน้าอก แล้วมือไล้มาอยู่ที่ต้นคอ ก่อนที่จะ ดึงเสื้อของเขาและจับหน้าของเขาเข้ามาใกล้ จนริมฝีปากถึงกันและเธอก้อจูบเขาอย่างดูดดื่ม และเขาก้อตอบรับจูบนั้นเช่นกัน เพราะเป็นสิ่งที่เขาโหยหวนนึกถึงมันตลอดตั้งแต่ไม่เห็นหน้าเธอ จนกระทั่ง มีคนมาดึงเขาออกจากจูบนั่น

          "เห้ยยย! แกเปนใคร แกมาจูบกับเรน่าได้ไง" 

          "...หึ ฉันก็เป็นแฟนของเรน่าไง" 

          "แกคือแฟนของเรน่าหรอ ทำไมเรน่าไม่เคยบอกฉัน"  

          "อ่าวเธอไม่ได้บอกนายหรอ งั้นฉันจะแนะนำตัวนะ ฉันซอลเวย์แฟนของเรน่า" พอเขาแนะนำตัวเสร็จ ทำให้คนที่ชื่อซีซั่น เงียบ และ งง และทำให้คิดว่า ที่เรน่าโทรเรียกมาเพื่อ แก้เหงางั้นหรอ เขาก็นึกว่าเธอจะกลับมาเปนแฟนกับเขาซะอีก ไม่สิ เรน่าก้อควรจะเปนของเขาได้นิ 

          "หึ แฟนของเรน่างั้นหรอ นายก้อคงไม่รู้มากก่อนสินะ ว่าเขากับฉันก้อเปนแฟนกันเหมือนกัน" 

          "มันจะเปนได้ไง เธอไม่เคยนอกใจฉัน"

          "หึ นายรู้นิสัยเรน่าแค่ไหนน่ะ....พลั๊วะ!" ซอลเวย์ชกเข้ามุมปากเขาทีนึง ซึ่งมันทำให้คนในผับต้องหยุดเต้นและหันมามอง

          "ฉันรู้นิสัยของเธอแหละน่ะ" ซีซั่นเช็ดเลือดมุมปากของเขาก่อน 

          "หึ งั้นหรอ" เขาพูดจบ ซอลเวย์ก้อเสยที่คางปากซีซั่นอีกรอบ 

          "แกหยุดพูด ฉันจะพาคนของฉันกลับ" ซอลเวย์ที่จะกำลังจะพยุงคนที่ไม่มีสติขึ้นมา แต่แล้ว พลั๊วะ ก้อถูกซีซั่น เสยที่มุมปากคืน 

          "งั้นแกกับฉันมาดวลกัน ว่าเรน่าจะเลือกใคร"