แผนร้าย มัดหัวใจ นายสุดหล่อ

วันต่อมา

ฉันเดินลงมาจากห้อง เพื่อไปยังห้องอาหารแต่ต้องหยุดชะงักฝีเท้าเมื่อเห็นผู้หญิงผมยาว ดวงตากลม

โต จมูกโด่ง ริมฝีปากอมชมพู รูปร่างดี เอวคอด สะโพกผายกลมกลึง ช่วงขาเรียวยาวกับความสูงร้อย

หกสิบหก  ถ้าให้ฉันเดาอายุคงจะเท่าๆฉัน เธอเดินควงมากับผู้ที่ฉันกำลังจะใช้มารยาร้อยเล่มเกวียน

เพื่อที่จะต้องทำให้เขาเลิกกับแฟนที่ชื่อนีน่า  ยัยนี่ก็คงเป็นยัยนีน่าแฟนนายไทน์สินะ  ฉันกวาด

สายตามองผู้หญิงตรงหน้าแล้วกระตุกยิ้มมุมปากอย่างไม่ปิดบัง  ฉันหันหลังมุ่งหน้าไปยังห้องอาหาร

แต่ไม่ลืมทิ้งประโยคเด็ดๆน็อคคู่ต่อสู้  

" เหอะ ! หน้าสวยเพราะศัลยากรรม "

หลังจากฉันทิ้งประโยคเด็ด  ฉันก็ได้เดินไปห้องอาหาร

" ไทน์ค่ะ  ผู้หญิงคนนั่นเป็นใคร กล้าดียังไงถึงด่านีน่า "

" โรสเป็นลูกสาวเพื่อนของแม่ผม "

"  ก็แค่คนอาศัย  แน่ใจนะค่ะว่าเป็นลูกสาวเพื่อนของคุณแม่ "

"  แน่ใจยิ่งกว่าแน่อีก "

ณ ห้องอาหาร

" Good  morning ค่ะคุณป้า "

" mornnig จ๊ะะหนูโรส "

 ฉันนั่งลงบนเก้าอี้ข้างๆคุณหญิงณภา 

" ไทม์แล้วไหนน้องล่ะ "

" ผมเห็นว่าไทน์ออกจากบ้านตั้งแต่เช้าแล้ว "

นายไทม์พูดจาอย่างเรียบเฉย ฉันยังไม่เคยเห็นนายไทม์ยิ้มเรยตั้งแต่เข้ามาอยู่ในคฤหาสน์ มาได้2 วันก็เถอะ คนเรามันต้องมียิ้มบ้าง หัวเราะบ้าง  แต่นายไทม์ไม่มีเลย เป็นคนหรือเป็นหุ่นยนต์กันแน่

"  สวัสดีค่ะคุณแม่ พี่ไทม์ "

"  ใครใช้ให้เธอมา "

"  นีน่าจะมาทานข้าวด้วยไม่น่าจะแปลกอะไร เพราะว่าอีกไม่นานนีน่าก็เป็นลูกสะใภ้ของคฤหาสน์นี้อยู่แล้ว  "

"  ฉันไม่ขอนั่งร่วมโต๊ะกับนีน่า "

"  ทำไมคุณแม่พูดแบบนี้ล่ะค่ะ  ไม่น่ารักเลย "

"  หยุดเถอะนีน่า  เดี๋ยวผมไปส่งคุณ "

"  ไม่ต้องมีใครไปไหนทั้งนั้น "

งนี้

ไม่นะคุณหญิงณภายอมรับยัยนีน่าเป็นลูกสะใภ้แล้วหรอเนี่ย ไหนบอกว่าเกลียดขึ้นสมองไงล่ะ

ฉันทำหน้าเซ็ง

"  ฉันขอประกาศว่าลูกใภ้ในคฤหาสน์หลังนี้ต้องเป็นหนูโรส สลินดาเท่านั้น "

สิ้นสุดที่คุณหญิงณภาประกาศออกไป ทำให้ฉันทั้งอึ้ง ทั้งงง นี้มันนอกแผนแล้วววววววววว

"  คุณแม่หมายความว่าไง  นี้มันอะไรกันไทน์งงไปหมดแล้ว "

"  หนูโรสจะเป็นคู่หมั้นของลูกไง เอาล่ะแม่ขอตัวก่อน หนูโรสตามป้าไปที่ห้องด้วย "

ฉันกำลังจะลุกตามคุณหญิงณภาแต่ต้องหยุดเพราะ มีมือเรียวยาวมาดึงมือฉันไว้ก่อน แววตาของยัยนั่นคงจะโกรธ คงจะแค้นมาก

" ปล่อย  "  น้ำเสียงของฉันยังเรียบเฉย 

" ไม่ปล่อย " 

ฉันสะบัดมืออย่างแรง ทำให้มือของฉันหลุดออกจากยัยนั่น

" อย่านึกนะยัยดอกกุหลาบเน่าว่าฉันจะให้เธอหมั้นกับไทน์ได้ง่าย "

" เธอก็อย่านึกเหมือนกันยัยสมองทึบว่าจะมาแย่งคู่หมั้นของฉันได้ "

พอฉันพูดจบ  ฉันก็เดินเข้าไปแทรกระหว่างยัยนีน่ากับนายไทน์ แล้วก็ควงแขนนายไทน์พร้อมกับเอาหน้าไปซบไหล่เพื่อจะแกล้งยัยนีน่าให้อกแตกตาย