About you My love

9.7

เขียนโดย maigaJI

วันที่ 18 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 09.36 น.

  3 ตอน
  0 วิจารณ์
  6,110 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 29 เมษายน พ.ศ. 2558 19.37 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

1) Meet You WHO?

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

             กริ๊ง!!!!!!!!

          เสียงนาฬิกาปลุกดังจากห้องนอนของคนตัวเล็กร่างบางที่นอนอยู่อย่างไม่รู้เวลา บนเตียงสีฟ้าอ่อนๆๆๆ ของเธออย่างสบายย

          "ไมย์!!! ตื่นได้เเล้วพี่จะไปม.สายนะ"เสียงพี่ชายของเธอทำให้ร่างบางตื่นจากนินทา

          "อืมเเปปนะ" เสียงตอบกลับเเบบเหนื่อยๆ

           Maiyami Part

          ฉันลุกออกจากที่นอนไปส่องกระจก ตาของฉันเหลือบไปมองปฎิทิน "ห้ะ!! วันนี้วันเปิดเทอมนิสายอีกเลยยยหรออ"

     M.P.School

  พอถึงโรงเรียนฉันลงจากรถและไหว้พี่อย่างลวกๆ พี่ไม้ขับรถออกจากโรงเรียนอย่างเร็วและเสียงดัง จนเป็นจุดรวมสายตาของคนแถวนั้น ฉันเดินเข้าไปอย่างเร็วเพราะกลัวไม่ทันเรื่องที่นั่ง ฉันคงเดินเร็วไปหน่อยจนไปเดินชนกับคนแปลกหน้าอย่างจัง

          “โอ๊ยย!! ไรเนี่ย T^T” ฉันเดินชนกับคนแปลกหน้าและฉันล้มลงกับพื้น เขายืนขึ้นและทำเหมือนจะช่วยฉันแต่เพื่อนของเขาดันฉุดเขาไปก่อน

          “ไอ้กราฟมานั่งไรตรงนี้ว่ะ ไปเร็วดิ เดี๋ยวไม่ทันหรอก” เสียงห้าวพูดแล้วดึงคนแปลกหน้าไป

          “อ่าว!!!ชนแล้วหนีนี้หวา -0-” ฉันพยายามที่จะไม่สนใจ แล้วเดินไปดูห้อง ฉันเดินไปดูบอร์ดที่ติดชื่อว่าอยู่ห้องไหน แต่ได้ยินเสียงใสของเพื่อนทำให้ต้องเดินไปหาเจ้าของเสียงก่อน

         

          “ไมค์มานี่เร็ว เรามีไรจะบอก ^^” เสียงใสของแบมเรียกให้ฉันไปหา

          “อะไรหรอแบม” ฉันถามแบมด้วยความอยากรู้เพราะแบมองคนอยากบอกจะแย่อยู่ล่ะ

          “เราได้อยู่ห้องเดียวกันและ ^^” เสียงแบมพูดอย่างดีใจมาก

          “อืม แล้วพายล่ะ”ฉันถาม   “พายก็ด้วย ไปเลือกที่กันเร็ว”  ฉันและแบมไปที่ห้อง 5 อยู่ตั้งชั้น 3 เดินบ่อยๆผอมแน่

          “พายยยยย!!!!” แบมเรียกพายแล้วดึงมือฉันตรงไปหาพายอย่างเร็ว

ฉันและแบมหยุดตรงที่หน้าพาย พายยิ้มและหันมาถาม “มีอะไร เรียกเราแต่ไกลเลย” “เปล่า” แบมตอบและยิ้มกับ

          เว็บขีดเขียน

          "พายเป็นไรอ่ะป่าว?" เเบมถามพายอย่างส่งสัยฉันเองก็สงสัยเช่นกัน.  "ก็เค้าจับฉลากที่นั่งกันนะสิ!!?" 

"ห้ะ!!! เราก็ไม่ได้นั่งใกล้กันนะสิเนี่ย"  เเบมพูดเเบบเสียดาย  ที่พวกเราเสียดายเเนี่ยเพราะที่เนี่ยเป็นเเบบว่าใครมาก่อนได้ก่อนสิทธิของทุกคนเท่ากันใครเอาเลขที่ตัวเองไปใส่ในกล่องก่อนมีสิทธิได้ที่ดีๆๆนั่ง

            "รีบไปกันเถอะเดี๋ยวสายนะๆๆๆๆๆ " เเบมพูดเเล้วพาฉันกับพายไปที่ห้องเรียน

รอลุ้นว่าจะได้นั่งที่ไหน...

 

 

 

                      

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา