|
สวบ สวบ สวบ
"นี่! ปั้นชาฉันช่วยถือมั้ย?"
"อ๋อ ไม่เป็นไรหรอกจีน่า ฉันถือเองได้น่ะ ^^"
"แกนี่ก็บ้าเนอะ เหมาสติ๊กเกอร์แทบจะหมดร้านฉันอยู่แล้วเนี่ย!"
"อีพอลล่า แกอย่าโวยวายจะได้ไหม ไม่ช่วยก็ไม่ต้องพูด หุบปากไป!"
"งั้นฉันขอสติ๊กเกอร์คืน"
"โอ๋! พอลล่าจ๋า ฉันขอโทษ"
"ย่ะ!!!! ทีงี้ล่ะอ้อนเชียว -_-"
"คิกๆๆ"
"เออแล้ว ของขวัญที่แกบอกว่าจะให้พ่อหนุ่มฮอตนั่นล่ะอยู่ไหน แกเอามาด้วยรึป่าว?"
"อ๋อ..ของขวัญหรอ นี่ไง ^o^ ไม่ลืมอยู่แล้วของสำคัญนี่นา"
"ว้าววว น่ารักจังเลย แกจะเอาไปให้ใครหรอปั้นชา"
"อ่าวยุ่งไรด้วยยะ!" อีพอลล่าสบถเบาๆ ฉันเลยหันไปมะเหลกหัวมันทีนึง
"อ๋อ...มีแผนนิดหน่อยน่ะ"
"แผนอะไรหรอ? แล้วตกลงของขวัญนี้ให้ใคร"
"ก็พ่อหนุ่มฮอตที่ชื่อนิคเนมน่ะสิยะ!"
"อะไรนะปั้นชา? นี่แกจะแกล้งนิคเนมหรอ?"
"ก็ใช่น่ะสิยะ!" อีพอลล่าตอบให้ฉันเสร็จสรรพ -_-
"อ๋อ...โอเค มีแผนอะไรไม่เคยบอกกันเลยนะ ^^"
"แฮ่ๆ ก็แกอยู่ห้องเดียวกับหมอนั่นอ่ะ ฉันเลยไม่อยากบอกแกอ่ะ กลัวแกไปบอกหมอนั่น เดี๋ยวเสียแผนหมด"
"ฉันไม่บอกหรอกน่า"
"จะไปกันได้รึยัง ฉันอุตส่าห์ลุกขึ้นมาแต่งหน้าตั้งแต่เช้าเลยนะยะ!"
"ค่าาาาาาา" ฉันกับจีน่าพูดขึ้นพร้อมกัน ก่อนจะส่ายหัวแล้วเดินตามอีพอลล่าไป
ที่โรงเรียน....
"เหยแก ฉันชักจะสงสารหมอนั่นแล้วน่ะ ของขวัญที่ฉันจะให้มันแรงไปป่าววะ?"
"ตกลงแกจะให้ไหม ฉันอุตส่าห์ช่วยทำเลยนะยะ!"
"ไว้ตอนเย็นเถอะ - - "
"แกไม่ไป ฉันไปเอง" ว่าพลางดึงของขวัญในมือฉันแล้ววิ่งแจ้นไปที่ห้องหมอนั่นทันที
"เดี๋ยว อีพอลล่า หยุดดดดด!"
"นิคเนม! นี่ของขวัญวันวาเลนไทน์ ปั้นชาฝากมาให้" ไม่ทันแล้วค่ะ T^T
"ฉันไม่เอา!!"
อ่าว หมอนี่ยังไง! บังอาจไม่รับของที่ฉันอุตส่าห์ทำให้ หนอยยยย! "นี่นาย! ตกลงไม่เอาใช่ไหม งั้นฉันขอคืนนะ"
"เห้ยเดี๋ยว! ฉันเอาก็ได้ ไอ่ดีโด้ ไปเอามาสิ๊!!" ว่าพลางสั่งเพื่อนในกลุ่มมาเอาของขวัญที่ฉัน
หึหึหึ ฉันแอบหัวเราะในคอเบาๆ
"แกะเลยสิ ฉันอยากเห็นหน้าตานายตอนเห็นของข้างในอ่ะ >o<"
"นี่เธอคิดไงเนี่ย เอาของขวัญมาให้ฉัน หรือว่าเธอหลงรักฉันขึ้นมาซะแล้ว >_o"
อี๋!! กล้าพูดนะยะ ไม่เป็นไรปั้นชาเย็นไว้ -_- "แฮ่ๆ ก็อยากจะตอบแทนที่นายช่วยฉันไว้ตอนไปเข้าค่ายไง ^o^" จริงๆฉันแค้นนายมากเลยย่ะ! อีนิคเนม ฮึ่ยยยยย!
"โอเคๆ ฉันแกะแล้วนะ ข้างในเป็นอะไรหรอ?" ถามไปด้วยแกะไปด้วย (จะถามทำไมวะ ตัวเองก็แกะอยู่นั่นอ่ะ -_-)
"อ๋อข้างในเป็นข้าวผัด นี่ฉันทำเองเลยนะ"
"ว้าววววว! น่ากินจัง" เสียงของดีโด้พูดขึ้น "งั้นฉันกินก่อนนะ"
"นี่ ดีโด้! แกหยุดเลย ฉันทำมาให้นิคเนมนะ ไม่ได้ทำมาให้นายซะหน่อย แต่ถ้านายจะกิน นายต้องกินหลังจากที่หมอนี่กินแล้วเท่านั้น!"
"จะบ้าหรอ? ถ้าเพื่อนฉันเกิดตายขึ้นมาล่ะทำไง?" ยอมตายแทนเพื่อนว่างั้นเหอะ รักเพื่อนเจรงงงงง -_-
"ไม่ตายหรอกน่า นี่นายดูถูกฝีมือฉันเกินไปแล้ว"
"นี่ๆ จะเถียงกันพอรึยัง?" เสียงของนิคเนมดังขึ้น พอฉันหันไปก็พบว่าหมอนั่นกำลังเคี้ยวข้าวตุ่ยๆๆที่ฉันทำอยู่
"นะ...นายกินข้าวผัดนี่ไปแล้วหรอ? O.O"
"อื้อ ก็ใช่น่ะสิ ^o^ ว่าแต่ว่า ทำไมมันเค็มจังอ่ะ?" เยสสสส! สำเร็จแล้วค่ะแผนของช้านนน น้ำตาจะไหล T^T
"อ๋อสงสัยฉันคงใส่น้ำปลาเยอะไปหน่อยน่ะ นี่นายกินหมูสิ หมูๆๆๆ" ฉันว่าพลางแย่งช้อนจากมือหมอนั่นมาตักหมูแล้วยื่นไปที่ปากของเขา
"พอแล้วนะคำเดียว เดี๋ยวฉันจะกินข้าวเที่ยงของฉันต่อละ"
"อื้อ คำเดียวพอ ^o^"
ง่วมมมม ตุ่ยๆๆๆ
"ว๊ากกกกกก กร๊ากกกก ฮ่าๆๆๆ โป๊กก! โอ้ยยย ฮ่าๆๆ" ทันทีที่หมอนั่นเคี้ยวหมูปุ๊บ ฉันก็ระเบิดหัวเราะออกมาทันที (หัวเราะจนหัวโขกกับผนังค่ะท่านผู้อ่าน)
"นี่เธอขำอะไร - -?????"
"อ่ะอ่านนี้ซะ ^o^" ฉันว่าพลางหยิบกระดาษแผ่นนึงมาจากกระเป๋ากระโปรง และยื่นให้หมอนัั่น
Nickname Talking.
ยัยนั่นยื่นกระดาษแผ่นนึงมาให้ผม ผมรีบรับไว้และเปิดอ่านทันที
ส่วนผสมของข้าวผัดจานนี้ ^o^
1.ไข่ไก่ 1 ฟอง
2.ข้าวหุง
3.ซีอิ๊วขาว (เท่าไหร่ไม่รู้)
4.น้ำปลา (เท่ากับซีอิ๊วชาว)
5.กะปิแท้
6.เกลือ (ครึ่งซอง)
7.พริก (เอาแต่เมล็ดข้างใน)
8.เนื้อหมู (ที่ตกพื้นแล้ว เก็บขึ้นมาล้างใหม่ ต้องเข้าใจหมูมันแพง)
9.ผักขม
10.กระเทียม
11.ยาระบาย!!
ป.ล.สูตรนี้เป็นสูตรออริจินัลเลยน้า อร่อยใช่ไหมล่า อีกอย่าง ยาระบายจะออกฤทธิ์ภายใน 10 นาที เตรียมตัวเตรียมใจเตรียมจองห้องน้ำไว้เลยนะจ้ะ บะบายยยย ^o^
ฮึ่ยยย! ยัยตัวแสบบบบบบบ คอยดูเหอะผมจะต้องแก้แค้นยัยนั่นให้ได้ (แต่ตอนนี้หายไปไหนแล้วก็ไม่รู้ T^T)
"อะไรวะนิคเนม ไหน! พวกฉันขออ่านหน่อยสิ้!" พวกมันว่าพลางแย่งกระดาษไปจากมือผม
"เฮ้ยย! ยัยปั้นชา สรุปแล้วยัยปั้นชาแกล้งพวกเราใช่ไหม?"
"โถ่ๆๆๆ ฮือออๆๆๆ ฉันกินหมูไปตั้ง สามสี่ชื้นน่ะ"
"ฉันกินข้าวไปเยอะมาก ฉันชอบของเค็มๆซะด้วยสิ จัดหนักเลยฉันทีนี้ T^T"
ตอนนี้เพื่อนผมเริ่มโวยวายกันแล้ว ผมก็พยายามระงับอารมณ์ไว้ด้วย ยัยนั่นทำผมแสบมากเลยนะฮึ่ย!! ตอนแรกก็เอะใจอยู่แล้วเชียวอยู่ๆยัยนี่ก็มาทำดีกับผม ฮึ่ยยยย!!
ปู้ด ป้าด ป้าด ปู้ด!! เสียง....(เซ็นเซอร์ๆ)ของเพื่อนๆผมเริ่มมากันเป็นระยะๆและดังมากด้วย จนคนแถวๆนั้นมองมายังกลุ่มพวกผม (เหมือนเป็นจุดสนใจเสียด้วย)
ปู้ด ป้าด ปุ๋ง ปั๋ง
และตอนนี้ผมก็รู้สึกได้ว่า ของผมก็มาแล้วเมื่อกัน T^T
"ไม่ไหวแล้วโว้ยยยย ขอเข้าห้องน้ำก่อนละกัน" เสียของเพื่อนผมดังขึ้น หลังจากนั้นพวกเราทั้งหมดก็ต้องแย่งกันเข้าห้องน้ำ
"ฉันเข้าก่อนสิวะ" ปู้ดดดดด
"ไม่เอาโว้ย ของฉันมาแล้ว" ป้าดดดดด
"ขอฉันเข้าไปก่อนเหอะ ฉันอายว่ะ" ปู้ดป้าดดดด
อย่าให้ถึงตาฉันนะ ยัยตัวแสบบบบ!!!!!
"วะฮ่าๆๆๆๆ" หัวเราะแบบผู้ชนะ >_<
"นี่ปั้นชา เแกแกล้งนิคเนมแบบนั้นจะแรงไปรึป่าว?"
"ไม่หรอกจีน่า แค่นั้นเบาะๆ ดีนะที่ฉันไม่เอายาเบื่อหนูใส่ลงไปด้วยนะ ฮึ่ย!!"
"นี่แกก่ะจะฆ่าเขาเลยหรอ???!!!"
"จะบ้า! ฉันก็พูดไปงั้นแหละ"
"แล้วนิคเนมไปทำไรให้แกอ่ะ แกถึงได้ไปทำเขาแบบนั้น"
"เอ่อ...เรื่องมันยาวน่ะ ^o^"
"อ๋อๆ โอเคๆไม่เล่าก็ไม่เล่า งั้นกลับก่อนนะ"
"บายจ้าาา" ฉันโบกมือบ๊ายบายจีน่าก่อนจะหันกลับมาพูดกับอีพอลล่า
"ฟู่วววว" ฉันพ่นลมออกจากปาก "ในที่สุด แผนเราก็ดำเนินการลุล่วงไปด้วยดี ไปฉลองกันเถอะแก"
"ป่ะ!!แกร้านไหนดี"
"ที่ร้านแคลลอรี่ดีกว่านะ ฉันจะสนุกให้สุดเหวี่ยงไปเล้ยยยย >O<"
"จ้าาาา แกเลี้ยง ^o^"
อ่ะจะอ่ะ! ไหงเป็นงั้นอ่ะ แง้!!!!
To be continued ...
|
ปันเฟย
