กัมมี่เลิฟ (ติดหนึบหมากฝรั่งรัก)^///^

 " อ่า นั่นสิน่ะ  ก็นี่เป็นรร.พี่เศษนี่    จะแปลกทำโง่ทำไมน่ะเรา   นี่แนะ!"ชั้นพูดพร้อมกับโป๊ก!หัวตัวเอง1ที

" มีใครเสนอตัว... ร้องนำมั่ง นักเรียน"

"ผมว่าให้นักเรียนใหม่ร้องน่ะครับ "อ้าว  พี่นิน..ไม่สิ คุณนินจามาโยนภาระให้ชั้นทำไมเนี่ย!

เอ๊ะ !เขายิ้มเชียร์ชั้นด้วย แบบนี้เป็นตายก็ยอมแล้ว!

"เอาล่ะ นี่โน๊ต เดี๊ยวให้เฟรนด์..มาเล่นเปียโนน่ะพอได้จังหวะก็ร้องเลย"

"อะ เอ๊ะ เอ่อ..ค่ะ ค่ะ"เปียโน!อยุ่ตรงไหนน่ะ พอคิดแบบนั้นก็รีบมองซ้ายมองขวาทันที

 แล้วมันก็ใหญ่มาก ชั้นมองข้ามไปได้ยังไง เอ๊ะแล้วทำไมชั้นต้องหาด้วยเนี่ย ชั้นควรคิดว่า นายเฟรนด์ เล่นเปียโนได้เหรอนี่  .... 

"1  2 3 เอ้า!"พอครูให้สัญญาณแล้ว ชั้นก็จับจังหวะพร้อมร้องทันที  ว้าว ชั้นเกือบคล้อยตามเลย

นายเฟรนด์ก็ใช้ได้น่ะ เพลงเพราะจังว้าว!!

" เอาหล่ะ เพลงจบแล้วต่อไป ก็จำเอาไว้น่ะนักเรียนทุกคน"

"ค่ะ/ครับ"

กริ่ง!!ก่อง!!

"ครูไปก่อนน่ะทานอาหารให้อร่อยหล่ะ"

เมื่ออาจารย์พูดจบ  คุณนินจาก็มาทางชั้นทันที

"เพราะจังเลยน่ะกัมมี่"

"?"

"เพลงน่ะเพลง"

"อ๋อ ขอบคุณค่ะ คุณนินจา"

"โหย เรียกเฉยๆก็ได้ ทีชั้นยังเรียกกัมมี่ ว่ากัมมี่เลย"

"ค่ะ ค่ะ "

"กัมมี่ค่ะ ทานอาหารด้วยกันไหมค่ะ"

"มิกิ!"

"ค่ะ เรียกซะตกใจเลย อะ นินจาค่ะ จะมาทานด้วยกันไหมค่ะ?"

"ไม่หรอก ชั้นจะทานกับเฟรนด์น่ะไปน่ะ"

"ค่ะ"ชั้นพูดพร้อมกับหยิบกล่องข้าวออกมา..

"อ่ะ ชั้นลืมไปแต่กัมมี่คงรู้ไปแล้วล่ะเนอะ"
"เอ๊ะ เรือ่งอะไรเหรอ?"

"ก็เรื่องเพื่อนรุ่นพี่เฟรนด์น่ะ"

"อ่ะ อื้อ ขอบคุณน่ะมิกิ และก็ขอโทษน่ะ ที่เสียเวลากับเรื่องแบบนี้น่ะ"

"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ อ่ะ นี่ไส้กรอกรูปปลาหมึกนี่ ชั้นชอบน่ะ"

"งั้นเอาไหมล่ะ"

"ไม่เป็นไรเหรอค่ะ ถ้างั้นชั้นให้ไข่หวานนี่แทนน่ะ"

"รู้ได้ไงค่ะ ว่าชั้นชอบไข่หวาน"

"อ่ะ แลกกันๆ"ดีจังน่ะ แปปเดียวก็ได้เพื่อนแล้ว

"เอ่อ กัมมีค่ะ ความจริงเอ่อ ชั้นเพิ่งเคยกินแบบนี้เป็นครั้งแรก..อ่ะค่ะ..."

"อุบส์"ข้าวเกือบทะลักปากชั้น จริงดิมิกิเพิ่งเคยกินแบบนี้

"คงฟังดูตลกใช่ไหมค่ะ"

"มะ ไม่หรอก"

"ชั้นไม่เคยมีเพื่อนจริงๆหรอกค่ะ"

.

.

.

จบกับตอน3แล้วค่ะ