[นิยาย]คนนี้แหละแฟนผม(yaoi)

หลังจากที่ผมนอนคิดมาทั้งคืน..... ก็คงไม่แปลกใช่ไหมที่พี่ชายจะชอบริว.....  ก็ริวน่ารักนี่นาเพื่อนๆในห้องก็ชอบริวเยอะแยะผมก็ชอบริวนะ....    เฮ้อ!! ยังไงผมก็อดคิดไม่ได้อยู่ดีว่าถ้าพี่ชายชอบริวขึ้นมาจริงๆผมจะทำยังไง....

'โอ๊ย' ผมเผลอร้องขึ้นมาอย่างตกใจเมื่ออยู่ๆผมก็ล้มลงเหมือนโดนใครชน?.... แล้วทำไมผมรู้สึกนักๆเนี้ย!

'เฮ้ย! ข ขอโทด' ผมอ้าปาตาโตทันทีเมื่อผมเห็นความจริงแล้ว! มีคนล้มทับผมมมม! ฮือออออ ผู้ชายด้วยง่าาาา T///T

'อ เอ่อไม่เป็นไรใช่ไหม?' เขาถามผมพร้อมกับทำหน้าสำนึกผิด  ว ว่าแต่ทำไมไม่ยอมลุกสักทีเนี้ย! >///<

'ม ไม่เป็นไรครับ ค คุณลุกก่อนได้ไหม? >/////<'  ผมพูดติดๆขัดๆพร้อมกับทำหน้าแดง

'เฮ้ย! โทดทีๆ ลืม' เขาพูดพร้อมกับรีบลุกขึ้นแล้วเขามือเกาท้ายทอยแก้เก้อ

'ม ไม่เป็นไรครับ' ผมค่อยๆพยุงตัวลุกขึ้น 'โอ๊ย' พอขาผมเหยียบพื้นเท่านั้นแหละ! เจ็บอ่าาา T^T

'เจ็บหรอ!?' ผู้ชายที่ชนผมเขารีบเข้ามาประคองผมพร้อมกับถามด้วยสีหน้าที่เป็นห่วงจริงๆ

'อ อื้อ  สงสัยข้อเท้าเคล็ดมั้ง' ผมพูดพร้อมกับจะทำหน้าร้องไห้ ก็มันเจ็บนี่นา T^T

'เห้ยย! ย อย่าร้องดิ เดี๋ยวจะรีบพาไปห้องพยาบาลนะ'

'ม ไม่เป็นไรเดี่ยวผ  เฮ้ย!'  ผมพูดไม่ทันจบเขาก็อุ้มผมขึ้นพร้อมกับรีบวิ่งไปทางห้องพยาบาล  ตลอดทางผมกอดเขาแน่นเลยอ่ะ ก็มันกลัวตกนิ! >////<

'ครูครับ!!' เขายืนตะโกนเรียกหาครูแล้วพาผมเข้าห้องพยาบาล

'อ้าว เป็นอะไรมากันหะนักเรียน' เมื่อคุณครูเห็นเขาอุ้มผมเข้ามาก็รีบเอ่ยปากถาม

'เมื่อกี้เราชนกันน่ะครับ แล้วสงสัยข้อเท้าน้องเขาจะเคล็ด'  อ้าวเฮ้ยยย เขาแก่กว่าผมหรออ ><

'เอ้าๆ ไปนั่งรอที่เตียงก่อนเดี๋ยวครูหยิบยาก่อนแล้วจะตามไป' 

'เจ็บมากไหม?'  พี่เขาถามผมพร้อมกับวางผมนั่งลงบนเตียง  อ่าา! ผมลืมบอกไปว่าวันนี้ผมกับพี่ชายเราไม่ได้มาโรงเรียนพร้อมกัน....  ผมรีบตื่นตั้งแต่เช้าแล้วออกบ้านมาก่อนแหละ ก็ผมยังทำใจไม่ไห้คิดอะไรไม่ได้นิ

'อ้าว มาแล้วๆเจ็บมากไหมเนี้ย'

'อ๊ะ!' ผมตกใจรีบชักเท้าออกจากมือคุณครูเพราะความเจ็บ ครูบีบข้อเท้าผมทำไมผมเจ็บบบบ ฮื่อออ T^T

'สงสัยจะเจ็บมากนะเนี้ย เดี๋ยวครูทายาแล้วจะพันผ้าให้นะ ช่วงเช้านี้เราไม่ต้องไปเรียนนะรอช่วงบ่ายค่อยไป เดินมากๆเดี๋ยวข้อเท้าจะอักเสบ'  

'ค ครับ' T^T

'แล้วเดี๋ยวเธอช่วยไปลาคุณครูประจำชั้นของน้องเขาให้ด้วยนะ'  คุณครูพูดพร้อมหันไปหาพี่ที่เข้ามาชนผม... เอ๊ะ หรือผมชนพี่เขา?ๅ

'ได้ครับๆ งั้นเดี๋ยวผมไปลาเลยนะกันนะครับแล้วจะรีบมาเฝ้าน้องเขา'

'อ เอ่อไม่ต้อง.... อ้าว ไปซะแล้ว' ผมจะบอกว่าไม่ต้องมาเฝ้าผมมมม T^T ผมแค่ข้อเท้าเคล็ดเองนะ! ฮืออออ

ในระหว่างที่พี่เขาไปลาคุณครูให้ผม คุณครูห้องพยาบาลก็ทายาแล้วพันผ้าให้ผพร้อมกับบอกให้ผมนอนเฝ้าห้องพยาบาลเพราะคุณครูจะออกไปสอน..... เออนะ ผมเป็นผู้ป่วยน๊าาา จะให้ผมเฝ้าได้ไงงงง -O-

เฮ้ออ..... พี่ชายจะรู้ไหมนะว่าผมข้อเท้าเคล็ด..  หรือว่าเขาจะมัวแต่สนใจริวอยู่จนไม่มีเวลามาหาผม... ทำไมผมรู้สึกแแย่จัง T^T

'ฮ เฮ้ยยจะร้องไห้หรอ เจ็บมากใช่ไหม' พี่คนเดิมเดินเข้ามาในห้องพร้อมกับทำหน้าตกใจเมื่อผมกำลังจะร้องไห้ T^T ฮืออออ พี่ชายอยู่ไหนนนนน

'โอ๋ๆ อย่าร้องนะพี่ขอโทดที่วิ่งชนนาย' ผ ผมโดนกอดดดดด พี่เขากอดผมมม! โอ้ม้ายยยยย ผมไม่ใช่เด็กแล้วนะ!

......เฮ้ออ แต่ถึงผมจะคิดอย่างนั้นก็เถอะแต่ตอนนี้ผมต้องการใครสักคนที่อยู่ข้างๆผมจริงๆ...  ผมร้องไห้พร้อมกับที่มีพี่เขานั่งกอดผม  นี่เป็นครั้งแรกเลยนะที่ผมอ่อนแอขนาดนี้...  ผมเป็นอะไรไปนะ....