รักข้ามภพ ( ยัยเจ้าหญิงปีศาจกับเด็กซ่าวัยซน )

 " พวกเจ้าต้องไปที่โลกมนุษย์เพื่อไปดูวิธีการใช้ชีวิตของพวกมนุษย์ " ราชินีเรเปิ้ลลีน่าสั่งพวกเรา เเละจากคำสั่งนั่นเองทำให้ทั้งฉันและ มิรุ เพือนของฉันจึงถูกส่งตัวไปสู่โลกมนุษย์แล้วใครจะดูแลพวกเราล่ะเนี่ย

  โลกมนุษย์ 

 " นี่ไทน์ " มิรุเรียกฉัน อืมใช่สิฉันลืมเเนะนำตัวฉันชื่อ เอลเชนร่า ฟลอเรนไทน์ หรือ ไทน์ น่ะเเหละส่วนยัยนี่ชื่อ มิยูตะ มิรุ เพื่อนคนเดียวในโลกของปีศาจน่ะนะก็ฉันไม่ค่อยอยากจะเข้าพวกกับพวกของ ดีลีฟ นี่ 

 " อะไรหรอมิรุ " ฉันเอียงคอถามมิรุที่อยู่ก็เรียกชื่อฉันขึ้นมา

 " คิดถึงแม่จัง ทำไมเราต้องที่โลกมนุษย์ด้วยนะ ตลอดเวลาที่ท่านเรเปิ้ลทรงสอนให้เราเรียนเรียนรู้เรื่องของมนุษย์ก็เพราะอยากให้มาสำรวจโลกมนุษย์หรอ " มิรุพูดอย่างเบื่อๆ

 " ล่ะมั้ง ฉันไม่รู้สิท่านอาจให้เรามาเรียนรู้อะไรหลายๆอย่างที่มันไม่มีในโลกของปีศาจล่ะมั้ง " แต่ก็น่าสนุกดีนะเนี่ยได้มาเที่ยวไกลๆเเบบนี้ 

 " ไทน์หากวันนึงเราต้องแยกกันไปล่ะต้องไปดูอาณาจักรของเราเองเธอจะยังอยู่คนเดียวไหมไทน์ " มิรุถามฉันพร้อมกับสบตาเพื่อหาคำตอบ

 " ไม่รู้สินะฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกันเพียงแค่ว่าตอนนี้เราเป็นเพื่อนกันก็พอส่วนอนาคตก็ปล่อยมันเป็นอนาคต " ฉันยิ้มให้กับมิรุ

 " นั่นสินะ " มิรุยิ้มก่อนจะดึงผ้ามาคลุมหัวเเละหลับไปในที่สุด ส่วนฉันน่ะหรอ อืมว่าไปนะทีเเรกฉันนึกว่าท่านเรเปิ้ลจะไม่ส่งผู้ดูแลมาแล้วซะอีกแต่ก็ยังอุตสาห์ส่งมา อิอิ แต่ตอนนี้ขอนอนเอาเเรงก่อนนะ

 เช้าวันรุ่งขึ้น

 " ไทน์ตื่นๆ ไปโรงเรียนได้เเล้ว " ว่าแต่โรงเรียนคืออะไรแล้วทำไมฉันต้องไปปกติฉันต้องตื่นสายกว่านี้นี่นา คำถามต่างๆนานๆผุดขึ้นในหัวของฉันและในที่สุดฉันก็ทนเสียงเรียกของมิรุไม่ได้จึงตื่นขึ้นพร้อมกับรัวคำถามใส่มิรุ

 " โรงเรียนคืออะไร ทำไมต้องไป แล้วมันเกี่ยวอะไรกับเรา " 

 " ก็ต้องไปสิไปศึกษาเรื่องเกี่ยวกับมนุษย์ไง " มิรุว่าพลางทำท่าเคลิ้มอย่างกับจะได้กินเลือดไก่ของโปรดเธอเลย

 " หาไปศึกษาหรอไทน์ไม่ไปไทน์จะนอน " ฉันบ่นอุบอิบๆก่อนจะดึงผ้าห่มมาคลุมหัวไว้ไม่เอาไทน์ไม่ไปไทน์จะนอน และ...

  ที่โรงเรียน

 ขอย้อนไปประมาณ สามสิบนาทีที่เเล้ว ฉันกะว่าจะนอนต่อแต่มิรุนั่นแหละเรียกฉันลุกและจับฉันแต่งตัวมาที่เนี่ย นี่น่ะหรอสิ่งที่มนุษย์เรียกว่าโรงเรียน ผู้คนนับพันคนเดินสวนทางกันไปมาทุกคนล้วนใส่เสื้อสีขาว ทั้งกระโปรงและกางเกงเป็นสีฟ้า เหมือนที่ฉันถูกมิรุจับใส่เมื่อตอนเช้า และตัวมิรุก็ใส่เสื้อสีขาวกับกระโปรงสีฟ้าเช่นกันเธฮมัดผมสูงเเละตัดเป็นลอนๆฟูๆใส่โบสีฟ้าส่วนฉันน่ะหรอฉันปล่อยผมยาวสลวยและรวบผมส่วนบนมาทำให้เหมือนหูแมวใส่โบสีฟ้าอันเล็กๆ และตอนนี้พวกเราก็กลายเป็นจุดสนใจของทุกคน

 " เด็กใหม่หรอ " เสียงหวานๆของผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้นหลังจากพวกเราขึ้นมาบนห้องที่เขียนว่า3/1เธอสวยมากดวงตาสีเเดงสดเหมือนกับของมิรุแต่ผมของเธอก็สีเหมือนดวงตาของเธอเธอสวยมากสวยจริงๆ

 " ค่ะ " มิรุตอบเธอคนนั้นว่าแต่ไปสนิทกันตั้งแต่เมื่อไหร่

 " ชื่ออะไรหรอ เราชื่อสตาฟลี่จ๊ะ " สตาฟลี่พูดเเนะนำตัวให้พวกเรา

 " ฉันชื่อ มิรุ ส่วนนี้ชื่อ ฟลอเรนไทน์จ๊า " มิรุตอบสตาฟลี่อย่างอารมณ์ดีลืมบอกไปมิรุตีสนิทคนง่ายส่วนฉันน่ะหรอห่างไกลคำว่าสนิทค่ะ

 " นี่เธอย้ายมาจากไหนหรอ " มิรุหน้าเหวอทันทีที่ได้ยินสตาฟลี่ถามถ้าเป็นคนอื่นก็คงตอบไปได้สบายๆเเต่พวกฉันเนี่ยสิไม่ได้เรียนที่โลกมนุษย์ซะหน่อยนี่จะตอบได้ไง

 " มันเป็นภาษาฝรั่งเศสมันแปลยากน่ะจ๊ะ " แฮะๆแก้ตัวๆโชคดีนะเนี่ยที่สตาฟลี่หลงเชื่อฉันไม่งั้นตายแน่

 " พวกเธอมากจากฝรั่งเศสหรอ " สตาฟลี่ถามพวกเราอย่างตื่นเต้นเธอคนนี้ดูไปดูมาก็น่ารักดีแฮะตลกๆเปิ่นดูน่ารักในตัวแต่ถ้าไม่ติดอยู่ที่ดวงตาสีแดงสดนั่นเเหละแต่ก็ยังสวยปนน่ารักอยู่ดี

 " นี่ไทน์ฝรั่งเศสคืออะไรอ่ะ " มิรุกระชิบฉันเบาๆ

 " ก็ได้ยินมาบ้างตอนที่ราชินีเรเปิ้ลสอนน่ะแหละ " ฉันกระชิบตอบมิรุ

 " นี่เราเป็นเพื่อนกันนะ " สตาฟลี่ส่งสายตาอ้อนๆมาให้พวกฉัน

 " จ๊ะ " เราสองคนตอบพร้อมกันและสตาฟลี่ก็ยิ้มออกมาอย่างน่ารัก