Love hazard of genius girl รักร้ายของยัยอัจฉริยะ?

 

[Dirfful's side]

 

   หลังจากที่ฉันได้รับคำขอร้องแกมบังคับจากคุณพ่อสุดที่รัก ที่ให้สั่งให้ฉันมาทำงานแทนคนของคุณพ่อ?? ที่ดันมีธุระกระทันหันแล้วดูเหมือนจะเป็นธุระที่สำคัญมากอย่างไรก็ไม่ทราบ งานของคุณพ่อเลยขาดคนเดินงานไปครั้นจะให้คนอื่นมารับช่วงงานต่อคุณพ่อก็ดูเหมือนจะไม่ไว้ใจใครเลยถึงขนาดที่เอ่ยปากเรียกตัวลูกชายทั้งสี่ให้มาสานต่อแทนแต่ดูเหมือนจะถูกปฏิเสธกันเป็นระนาวเพราะว่าท่านชายทั้งสี่นั้นดันติดธุระพร้อมๆกันซ๊ะงั้น และแล้วความหวังในการทำโครงการวิจัยการศึกษาของมหาลัยฯทั้ง 14 แห่งที่คุณพ่อที่รอปิดการวิจัยในอีกครึ่งปีนั้นก็ตกลงมาอยู่ในมือฉันคนนี้ 'ดิร์ฟเฟอล์' จริงๆแล้วฉันก็ไม่ได้ว่างเหมือนๆกันกับพวกพี่ชายน้องชายหรอกนะเพราะเฉพาะงานของฉันเองก็ล้นมือจะแทบจะไม่มีเวลาที่นะได้นอนหลับพักผ่อนอยู่แล้วก็ต้องแท้ลูกอ้อนของคุณพ่อจนได้ ความซวยมันจึงได้โผล่เข้ามาเยี่ยมเยือนฉันคนนี้แต่กระนั้นในความววยนั้นก็ยังมีความโชคดีอยู่บ้างก็เพราะตารางงานของฉันที่ฉันเพิ่งจะโทรไปเคลียๆ กับที่ทำงานเมื่อคืนนี้ไง ดีที่ยังพอหยวนๆให้เลื่อนเวลาออกไปได้อย่างการลงไปสำรวจพื้นที่ป่าของต่างประเทศหรือการเข้าห้องแล็ปทดลอง หรือแม้แต่การทำอาหารที่โรงแรมก็เหมือนกัน บางงานฉันถึงกับต้องขอยกเลิกไปก่อนอย่างงานถ่ายแบบต่างประเทศที่จะหมดสัญญาตอนสิ้นเดือนนี้ หรือแม้แต่งานทัวร์ Live กับเพื่อนร่วมวง คิดแล้วหนักใจจริงๆ ฉันพยายามจะเก็บข้อมูลให้ได้ภายในสองเดือนแรก เพราะรู้สึกสองเดือนหลังจะลำบากหน่อยๆเพราะต้องใส่ชุดนักศึกษาหญิงตามเพศ คิดแล้วก็หนักใจจริงๆ

 

 แต่ที่แย่กว่านั้นคือการที่ฉันออกจากสู่เมืองขนาดนี้ 'การปองร้าย' จะเกิดขึ้นได้ง่าย อื้ม ปัญหาของตะกูล แต่ช่างมันเถอะยังไงก็ยังมีการ์ดอยู่ถึงจะรู้สึกอึดอัดหน่อยๆก็เถอะนะ 

 

 " ตอนนี้เราเข้าเขตมหาลัยฯแล้วนะครับ อีกสักครู่ก็จะถึงหน้าตึกคณะแล้วคุณหนูไม่ลืมอะไรแล้วนะครับ^^ " พ่อบ้านวัย 50 ปีเอ่ยขึ้นเรียกสติฉันให้กลับมาสู่ปัจจุบัน 

 

 " ค่ะ " ฉันตอบไปสั่น ของๆฉันก็เตรียมใส่กระเป๋าที่กำลังสะพายอยู่เรียบร้อยหมดเเล้ว พี่บ้านหันมายิ้มก่อนจะหันกลับไปทางเดิม 'อาเอเมจ' ชื่อพ่อบ้านที่ดูแลฉันมาตั้งแต่ฉันอายุเพียงขวบเศษๆ ฉันนับถืออาเมจเหมือนเป็นพ่ออีกคนเลยล่ะนะ ท่านดูแลฉันดีดีมากๆเลยละ

 แล้วรถสปอร์ตคันหรูก็เคลื่อนมาจอดที่หน้าตึกขนาดใหญ่ ที่มีป้ายอยู่หน้าตึกพร้อมตัวอักษรสีเงินตัวโต 'คณะวิศวะกรรมศาสตร์' ที่นี่จะเป็นฐานที่มั่นที่ฉันจะใช้เก็บข้อมูลต่างๆของคณะนี้รวมไปถึงคณะแพทย์ด้วย พอรถจอดนิ่งสนิท 'อาไรท์' ชายวัย 32 คนขับรถประจำตัวก็เดินลงมาเปิดประตูให้อย่างเช่นเคย

 

 " อาเมจค่ะ พรุ่งนี้ดิร์ฟจะขับรถมาเองนะค่ะไม่ต้องมาส่งแแล้ว " ฉันยื่นหน้าขึ้นไปพูดกับอาเมจ

 

 " เอ่อ....ก็ได้ครับ แต่ลุงมีข้อแม้นะครับ^^ " ตอนแรกอาแกดูท่าทางคิดหนัก แต่ก็ยอมตกลงก่อนะจะส่งยิ้มหวานมาให้ ข้อแม้?? ข้อแม้อะไรวะค่ะ?? ทำไมต้องมีข้อแม้ด้วยอะ ?? ฉันไม่ได้ถามออกไปแต่เพียงส่งสายตาสงสัยปนกับความมึนงงไปให้

 

 " ไว้เดี๋ยวเราค่อยคุยกันตอนคุณหนูกลับมาตอนเย็นนะครับ ตอนนี้คุณหนูควรลงจากรถไปได้แล้วนะครับวันนี้วันแรกอยากเข้าคลาสสายหรอครับ " อาเมจเอ่ยไล่ฉันทันที เออ!! ไล่ก็ไม่ด้านอยู่วะ โหยตกลงใครเป็นเจ้านายใครเป็นลูกน้องเนี่ย เชอะๆ! แล้วฉันก็กว้างขาลงมาในสภาพนักศึกษาชาย ผมที่เคยยาวประสะโพกตอนนี้ถูกเก็บขึ้นไปให้ยาวระต้นคอเหมือนคนซอยสไลต์ผมด้วยกิ๊บติดผมสีฟ้าจางๆนับพันตัว(??) พอฉันเดินลงมาจากรถคันหรูเป็นที่เรียบร้อย อาไรท์ก็ปิดประตูแล้วกับไปประจำตำแหน่งเดิมก่อนที่อาเมจจะเลื่อนกระจกรถลงมาครึ่งนึงเเล้วเอ่ย

 

 " ขอให้มีความสุขกับการเรียนที่มหาลัยฯใหม่วันแรกนะครับคุณหนูแล้วตอนเย็นผมจะให้ไรท์มารับกลับนะครับ " อาเมจว่าจบรถคันงามของฉันก็ขับเคื่อนออกไปจนลับตา ฉันจึงหมุนตัวกับมาแล้วเตรียมก้าวขาออกเดินแต่ก็ต้องชะงักเมื่อสายตานับร้อยกำลังจ้องมองมาที่ฉันเป็นจุดๆเดียว บางคนไม่มองป่าวมีหันไปซุบซิบกัน บางคนก็วี๊ดว๊ายใส่ บางคนก็หยิบเอาโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายรูป ฉันจึงตัดสินใจเดินไปโดยไม่สนสายตาของคนพวกนั้นเพราะเริ่มรู้สึกอึดอัด ทั้งระหว่างทางเดินขึ้นตึกก่อนจะมาถึงคลาสนั้นทำให้ฉันแทบจะอ้วกเลยล่ะ !!

 

 ตอนนี้ฉันเดินมาหยุดอยู่หน้าคลาสที่มีป้ายเขียนว่า PPGX  ซึ่งหน้าคลาสเองก็มีหญิงวัยกลางคนยืนชะเงอชะแงเหมือนกำลังรอและมองหาใครอยู่ ฉันเองก็คิดว่าน่าจะเป็นอาจารย์ที่จะมาเป็นผู้ช่วยของฉันละมั้ง ก่อนที่เธอจะหันมาทางฉันที่กำลังเดินเข้าไปเรื่อยๆนั้น เธอชะงักเล็กน้อยเหมือนตกใจก่อนที่หน้าขาวที่ถูกโป๊ะด้วยเครื่องสำอางจนหนาเต๊อนั้นจะขึ้นสีทันที

 

 " สวัสดีครับอาจารย์ " ฉันเอ่ยทักทายอย่างมีมารยาทพร้อมกับยกมือไหว้ ก่อนที่คนตรงหน้าจะทำท่าเขินบัดตัวไปมา

 

 " เธอคือรีซายด์สินะจ๊ะ ฉันยินดีและเป็นเกียตริอย่างมากที่ได้ร่วมงานกับเธอ ...เอิ่ม แต่เธอดูไม่เหมือนเด็กผู้หญิงอย่างที่คิดไว้เลย ฮิๆๆ ^///^ " อาจารย์เอ่ยขึ้นอย่างเขินอาย จริงๆแล้วฉันมาในฐานะนักศึกษาแลกเปลี่ยน ซึ่งแน่นอนว่าข้อมูลเกี่ยวกับตัวฉันทั้งหมดเป็นเพียงข้อมูลเท็จที่ถูกปลอมแปลงแล้ว อย่างชื่ออายุ ประวัติการเรียน ครอบครัว มีเพียงผู้ร่วมโครงการและผู้สูงอำนาจเท่านั้นที่รู้ อย่างท่านอธิการบดี คหบดี อาจาย์รับผิดชอบ แล้วก็อาจารย์ผู้ช่วย 

 

 " ยินดีเช่นกันครับ เอ่อ....อาจารย์? " แต่เหมือนคนตรงหน้าจะเขินจนลืมไปว่ายังไม่ได้แนะนำตัวเอง

 

 " อ่อจ๊ะ ฉันชื่อกุ้งกิ่ม เรียกอาจารย์กุ้งกิ่มก็ได้นะ >///< " อาจารย์พูดขึ้นพร้อมกับใบหน้าที่แดงจัดจนถึงหู นี่ๆอาจารย์ค๊าา ยังไงหนูก็ยังเป็นผู้หญิงนะค่ะ จะเขินทำไม

 

 " ถ้ามีอะไรให้ฉันช่วยเพิ่มเติมก็ไปหาฉันที่หน้า GPL ได้เลยนะอยู่ที่ชั้นสองปีกขวา ฉันยินดีช่วยเหลือตลอดเวลา...แล้วก็นี่เบอโทร.ติดต่อ ถ้าขาดเหลืออะไรก็โทรมาได้ตลอด 24 ชั่วโมงเลยไม่ต้องเกรงใจ >///< " อาจารย์ว่าแล้วยื่นกระดาษโน๊ตเล็กๆมากให้ก่อนจะบิดตัวด้วยความเขินไปมา

 

 " ขอบคุณที่กรุณานะครับอาจารย์ ^^; " ความกรุณาของอาจารย์ทำให้หนูระแวงมากว่าอาจารย์จะเบี่ยงเบนแล้วมากระโดนปล้ำหนู =O=!!

 

 " ไม่เป็นไรจ๊ะ ฉันเต็มใจ ตอนเเรกที่เดินมานึกว่าผู้ชายจริงๆซ๊ะอีกนะเนี่ย...หน้าตาก็หล่อบาดใจเจ๊มาก .... อ๊ายยยยนี่ฉันพูดอะไรเนี่ย อย่าๆ อยู่ใกล้เธอแล้วใจมันเต้นแรกเหมือนตอนแรกแย้มเลยอะ โฮกกกกก !! " อาจารย์พูดพร้อมกับทำท่าพิลึกๆ บิดตัวไปมา อาจารย์ค่ะช่วยเก็บอาการหน่อยค่ะ หนูว่าความมันจะแตกก็เพราะอาจารย์นี้แหละ

 

 " ฉันว่าฉันไปดีกว่า .....ขืนอยู่ตรงนี้ต่อไปฉันได้เบี่ยงเบนทางเพศแน่ๆ >///< " ไปเถอะค่ะอาจารย์ ว่าแล้วอาจารย์แกก็เดินออกไปพร้อมๆกับพี่มีชายวัยกลางคนใส่แว่นหน้าเต๊อเดินเข้ามาหาฉัน

 

 " เธอคือนักศึกษาแลกเปลี่ยนที่เพิ่งถูกส่งตัวมารายงานตัวเมื่อเช้านี้ใช่ไหม ฉันอาจารย์ อุไนย์ เป็นอาจารย์ประจำอยู่คลาสนี้ มานี่สิตามมาๆ เดี๋ยวจะพาไปแนะนำตัว ! " ว่าแล้วอาจารย์แกก็เดินนำเข้าไปที่โต๊ะหน้าห้องก่อนนะวางหนังสือเล่นหนานั้นลง แลล้วพูดขึ้น

 

 " เอาละๆ เทอมนี้เราจะมีนักศึกษาแลกเปลี่ยนมาเรียนกับเราด้วยนะช่วยทำตัวดีๆกันหน่อย นี่นักศึกษาจากมหาลัยฯ AT ที่เพิ่งถูกส่งตัวมารายงานตัวเมื่อเช้านี้ จะมาร่วมเรียนกับเราตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ฝากทุกคนช่วยดูแลเพื่อนหน่อยก็แล้วกันนะ " อาจารย์แกว่าจบก็หันหน้ามาทางฉันก่อนะพูดเสียงเบา

 

 " แนะนำตัวหน่อยสิ " 

 

 " สวัสดีครับผม รีซายด์ จะมาร่วมเรียนกับทุกคนตั้งแต่วันนี้ครับ ยังไงก็ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับแล้วหากมีอะไรจะแนะนำก็แนะนำได้นะครับ เข้ามาคุยได้ผมไม่กัด " ประโยคสุดท้ายที่ฉันเอ่ยขึ้นด้วยเสียงเย็นสายตานิ่งจ้องมองไปรอบๆห้อง เลยทำให้บางคนลอบกลืนน้ำลายกันเลยทีเดียวก่อนจะเปลี่ยนมาซุบซิบๆกัน ถึงมันจะเบาแต่ก็เบาจนได้ยิน(??)

 

 " คนนั้นอะใช่แน่ๆ ที่เค้าฮือฮากันเมื่อเช้าที่หน้าตึกคณะเราอ๊ะหล่อกระชากใจเลย O,.o "

 " ช๊ายยยยยย หล่อมากเลยอะสเป็กฉันเลย O,,O "

 " เนื้อคู่ฉันหรอกย่ะ!! หล่อนน่ะอย่ามาเจ๋อ >,.< "

 " ต๊ายยยยย!! เทพบุตรหลุดออกมาจากในนิยายแน่เลย >,,O "

 " ดูหน้าหล่อติดหวานนั้นเส๊ !! ดูมีเสน่ห์ดึงดูดเพิ่มขึ้นหลายเท่าเลยอ่ะ O,.< "

 " หล่อละลายใจ O_O หล่อโลกแตก "

 " โฮกกกกกก !! เลือดกำเดาฉันไหล >,,< "

 " หุ่นงี้นี้แมร่งผู้ชายจริงปะวะมึง กูว่าแมร่งไม่ใช่ละ O,.O "

 " ดูเตี้ยๆไปหน่อยนะมึงว่ามะ อยู่ปีสามจริงเหรอวะสัด!! =O=!! "

 " น่าฟัน เฮ้ย!! น่าฟัค สัดๆเลยวะ =,.= "

 " มาเป็นเมียพี่ไหมน้อง > 3<!! สัดมึงตบกูทำไม " และก่อนที่จะเกิดความวุ่นวายไปมากกว่านี้อาจารย์จึงเริ่มต้นสอนทันทีทำให้ทุกคนกลับเข้ามาสู่โลกแห่งการเรียนอีกครั้ง และตอนนี้ฉันก็กำลังเดินไปหาที่นั่งซึ่งเดินมาจนจะถึงหลังห้องละยังไม่มีที่นั่งเลยอะ !! มีบางคนบ่นๆว่าเสียดายตอนที่ฉันเดินผ่านเพราะดันเอากระเป๋ามาว่างทับไว้

 

 " มานั่งกับพวกกูนี่ไอ้เปี๊ยก... " ชายคนนึงเอ่ยขึ้นเมื่อฉันทำท่าจะเดินผ่านพร้อมกับตบเก้าอี้ด้านในที่ว่างอยู่เบาๆเป็นเชิงว่าต้องลงไปนั่ง แต่เดี๋ยว เมื่อกี้ว่าไงนะ ไอ้เปี๊ยกงั้นหรอ !! ถึงจะเห็นแบบนี้ฉันก็สูงถึง 171 ซม.เลยนะ ซึ่งมันสูงว่าหญิงปกติที่อายุเท่าๆกันนะเฮ้ย !!

 

 " ไม่เป็นไรครับ^^ " ฉันว่าพลางยิ้มๆให้ แต่ดูเหมือนเจ้าตัวจะไม่ยอมเลยลุกขึ้นมายื่นเต็มความสูงแล้วเดินออกมาด้านนอกก่อนจะดันตัวฉันให้เข้าไปนั่งที่ว่างด้านในแล้วจัดการปิดทางออกด้วยการกลับมานั่งอยุ่แบบเดิม

 

 " ไม่ต้องเกรงใจกูหรอกน๊า ... หรือมึงอยากไปนั่งกอดถังขยะกันวะหลังห้องแม่งมีถังขยะด้วยนะมึงจะเอาอ๋อ " ถึงพี่มันว่าอย่างนั้นก็เถอะนะ แต่ให้ไปนั่งกอดถังขยะยังดีกว่ามานั่งตรงนี้แถมยังมีผู้ชายขนาบข้างไว้อีก

 

 " มึงจะยืนเรียนหรือไงวะ นั่งๆไปเถอะมันไม่ตายหรอกน๊า " ชายอีกคนที่อยู่อีกข้างหันมาพูดใส่อย่างกวนอารมณ์ ก่อนที่ฉันจะยอมหย่อนก้นลงนั่งและจัดแจงตัวเองให้เข้าที่เพื่อที่จะได้ไม่ไปโดนไอ้สองตัวนี้

 

 " เอ่อเธอน่ะ !! รีซายด์ใช่ไหม งั้นเราเรียก ซายด์ แล้วกันนะ เราชื่อ ทิซซี่ เรียก ทิซก็ได้^^ " ผู้หญิงข้างหน้าฉันหันมาเอ่ยทักทายด้วยความที่เรานั่งไกลจากอาจารย์อยู่มากทำให้อาจารย์ไม่ได้ยิน

 

 " ดีมึงกูชื่อฮ็อกกี้ เรียกกูฮ็อกพอไม่งั้นฟันล่วง กูเป็นพี่ไอ้ทิซมัน " ไอ้คนที่ชวนฉันมานั่งนั้นเอ่ยขึ้น แล้วใครกันแน่จะฟันล่วงเห็นอย่างนี่ก็สู้คนเป็นนะย่ะ//แน่ละก็เล่นมีคนมาหมายหัวเรื่องตะกูลอยุ่บ่อยมากจะไม่ให้ต่อสู้เป็นก็เกินไป

 

 " กูชื่อกรีนทีเว้ย เรียกกูว่ากรีนก็ได้นะมึง... " เรียกว่าพี่เกรียนได้ไมอะ =0=!

 

 " ส่วนไอ้นั้นที่นอนอยู่นั้นอ่ะ ชื่อไอ้ทิส์ม " แล้วพี่กรีนก็หันไปด้านข้างตัวเองก่อนจะชี้นิ้วโป้งไปที่ชายที่กำลังนอนหน้ามาทางนี้อยู่ โฮ๋ๆ หล่ออ่ะขนาดหลับยังหล่อ จริงๆพวกพี่ๆเค้าก็หล่อกันหมดอะทั้งพี่กรีนทั้งพี่ฮ็อก หล่อระดับเดือนคณะเลยนะเนี่ย พี่ทิซก็สวยใช่ย่อยซะเมื่อไหร่ละนั้น น่ารักอีกต่างหาก

 

 " ตั้งแต่วินาทีนี้ไปมึงมาอยู่กับกลุ่มพวกกู ตกลงตามนี้นะ " เฮ้ยไอ้พี่ฮ็อกถ้าจะพูดเองเออเองเเบบนี้จะมาถามทำไมวะคะ

 

 " ความคิดดีวะไอ้ฮ็อก แมร่งได้คนหล่ออย่างมึงมาอยู่ด้วยสาวตรึมมือแน่ๆ ฮ่าๆๆๆ " แล้วไอ้พี่กรีนมันก็พูดขึ้นอย่างชอบอกชอบใจ

 

 " กลุ่มพวกกูเป็นกลุ่มที่มีอำนาจมากที่สุดกว่าพวกปีสามทุกคน จริงๆก็เกือบทั้งคณะมากกว่า " พี่ฮ็อกเอ่ยขึ้น อ่อเป็นพวกมีอิทธิพลนี้เอง = ='

 

 " เอ่อนี่ซายด์ ซายด์มาจากมหาลัยฯ AT ใช่ไหมอะ ที่นั้นเป็นไงบางเห็นว่าเค้ากันว่าเป็นมหาลัยฯหรูดูดีมีแต่พวกผู้ดี อาจารย์จบมาจากนอกกันทั้งนั้น เนี่ยยตอนแรกเราก็ว่าจะไปเข้าแต่ไอ้เฮีอฮ็อกเซ็งซวยมันจับมาเรียนที่นี้ซะก่อน เสียดายอ่ะดูดิ๊ขนาดนักเรียนแลกเปลี่ยนยังหน้าตาดีขนาดนี้เลย >///< " พี่ทิซเงยหน้าขึ้นมายิ่งคำถามเป็นชุดเลย จริงๆก็อยากจะบอกว่าไม่รู้เหมือนกันเพราะไม่เคยไปจริงๆหรอก มันแค่ข้อมูลปลอมๆเท่านั้นแหละ

 

 " ไอ้ทิซกูจะโทรไไปฟ้องผัวมึงว่ามึงร่าน!! " พี่ฮ็อกพูดขึ้นอย่างกวนๆ อ๋อเนี่ยพี่ทิซมีแฟนแล้วงั้นสิสวยๆอย่างพี่เค้าคงมีอยู่แล้วล่ะ

 

 " แค่ล้อเล่นเองนะเฮียฮ็อก จะโทรไปให้เปลือกตังทำไมเนี่ย " พี่ทิซแก้ต่างใหญ่เลยค่ะ

 

 " แล้วตกลงเป็นไงมั้งอะที่มหาลัยฯ AT  " พี่ทิซยังคงสนใจอยู่ไม่น้อย

 

 " ผมก็อธิบายไม่ถูกของแบบนี้มันต้องลองไปเรียนรู้เอาเองนะครับ ^^; " ผมว่าพร้อมกับยิ้มแหยะๆ ก็คนมมันไม่รู้อ้ะ

 

 " นั้นสินะ !! " พี่ทิซว่าพลางก้มหน้าลงอย่างเสียดาย เฮออ !! รู้สึกผิด =*=

   แล้วพวกเราก็คุยกันไปเรื่อยๆจนหมดคาบ อาจารย์ก็สั่งๆโปรเจ็คอะไรสักอย่างก่อนจะเดินออกจากห้องไป

 

 " หิววะไปหาไรใส่ท้องกันเถอะพวกมึง แมร่งอาจารย์ชอบสั่งแต่งานกูล่ะเบื่อ " พี่กรีนลุกขึ้นเมื่ออาจารย์เดินออกไปจากห้องแล้ว

 

 " นั้นสิหิวเหมือนกันเมื่อเช้ากินมานิดเดียวเพราะเฮียฮ็อกอ้ะตื่นสาย " พี่ทิซบ่น

 

 " เอ่อๆ กูก็หิวไปหาไรกินกันเถอะ " อยู่ๆพี่ทิส์มที่หลับอยู่ตลอดก็ลุกขึ้นมาอย่างงัวเงีย

 

 " มึงหิวหรอวะไอ้ห่.าทิส์ม กูไม่มึงจะทำเหี้.ยอะไรนอกจากนอนหลับ เดี๋ยวปัดโดนกูตบ " พี่กรีนว่าพร้อมทำท่าจะง้าวมือใส่พี่ทิส์ม

 

 " ไม่ห่.ากรีนถึงกูจะนอน แต่สมองกูก็ทำงานนะว้อยยยย !! " พี่ทิส์มสวนกลับ

 

 " เออดีกูก็โคตรจะหิวละวะ ไปเถอะถือเป็นการเลี้ยงรับไอ้ซายด์เข้ากลุ่มด้วย " พี่ฮ็อกพูดขึ้นพลางทำท่าทางลำคาณไอ้พี่กรีนกับพี่ทิส์มที่เริ่มจะเปิดสงครามน้ำลายกัน

 

 " ดีๆ กูหิวแล้วพาน้องใหม่ของกลุ่มเราไปด้วยกันเนี่ยแหละ " พี่ทิส์มหยุดตีกับพี่กรีนแล้วหันมาคุยกับพี่ฮ็อกแทน

 

 " หึๆ งั้นดีวันนี้ไอ้เชี่.ยทิส์มมันจะเลี้ยงสั่งได้เต็มที่ " พี่ฮ็อกพูดขึ้นอย่างหมั้นใส้

 

 " กูเห็นด้วยกับความคิดมึงเลยวะไอ้ฮ็อก แมร่งคิดได้ไงวะ ฮร่าๆๆ " พี่กรีนระเบิดหัวเราะขึ้นเมื่อเห็นพี่ทิส์มทำหน้าเอ๋อๆ

 

 " เหี้.ยไรเนี่ยทำไมกูต้องเลี้ยงด้วยละ พวกมึงก็ออกกันเองดิ๊แมร่ง " พี่ทิส์มว่า

 

 " มึงว่าอะไรนะ ไอ้ห่.างานก็ไม่ช่วยเดี๋ยวตัดออกจากกลุ่มเลยแมร่ง " พี่ฮ็อกพูดขึ้นอย่างเป็นประกาสิตทันที จนพี่ทิส์มต้องทำปากบ่นงุ๊บงิ๊บๆ อะไรอยู่คนเดียว

 

 " เออๆ กูเลี้ยงก็ได้วะ!! " พี่ทิส์มเริ่มโวยวายอีกครั้ง

 

 " ตกลงจะไปไม่ไปห๊ะ !! ก็บอกว่าหิวข้าวๆ ไม่ไปสักทีเดี๋ยวจะโดนกันเรียงตัว!! " พี่ทิซที่นิ่งอยู่นานระเบิดโมโหออกมาก่อนทุกคนจะเลิกเถียงกัน

 และแล้วฉันก็ถูกพี่ทิซลากแขนออกมาพร้อมกับพวกพี่ฮ็อกที่เดินตามหลังมาติดๆแต่ยังไม่วายที่จะหยุดบ่น

 

 

 

 

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

 

            ข้าน้อยขอตัดออกก่อนครึ่งนึง ไว้เจอกันอีกครึ่งนึงนะขอรับ