Baby cute น่ารักอย่างนี้ ขอบอกเธอว่ารักรัก

 "ห้องเธออยู่นี่ รีบจัดห้องซะ แล้วไปช่วยฉันที่ร้าน หวังว่าฉันจะพูดให้เธอรู้เรื่่องนะ"

หนอย ฉันรู้แล้วน่า บ่นยิ่งกว่าแม่อีก โถ่ว ฉันวางกระเป๋าลงบนเตียงที่นุ่มสีชมพู เป็นสีโปรดของฉันเลยล้ะ 

 "รู้แล้ว แล้วป้าไหมล้ะ?"

ฉันบอกพลางรีบจัดของ กลัวว่าอีตานี่จะด่าฉันอีก รำคาญจ้ะ 

 "ไม่อยู่บ้านนี้หรอก เดี๋ยว ป้าเขาไม่บอกเหรอ ว่าเธอต้องอยู่กับฉัน "เพียงแค่สองคน""

เขาบอก พร้อมกับยิ้มอย่างสะใจ ม่ายยยยยย ฉันต้องทนอยู่กับอีตาบ้านี่ แค่สองคน? 

 "ฉันว่า เธอรีบเถอะ หน้าตายังสดใสเป็นวัยรุ่นแท้ๆ ชักช้าอืดอาดอยู่ได้"

 "อร้ายย นายพูดอย่างนี้ได้ไงห้ะ ยังไม่รู้จักฉันด้วยซ้ำ"

 "ฉันก็อยากรู้จักเธอมากกว่านี้เหมือนกัน มาเริ่มกันเลยดีไหม?"

เรนพูดพร้อมกับเดินเข้ามาเรื่่อยๆ เขายิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ 

 "อะ..อะ..ออกไป ฉันจะจัดของ นายมีอะไรทำก็ไปทำ ฉะ..ฉะ..ฉันจะจัดของแล้ว ><"

เสียงของฉันสั่นมาก หัวใจเต้นรัว เหมือนคนกำลังตื่นเต้น อะไรอย่างนั้นน้ะ อะไรนะตื่นเต้นเหรอ ฉันเปล่านะ (ระวังรักเค้านะจ๊ะ)

 "ทำไมเหรอ ฉันก็อยากรู้จักเธอมากกว่านี้เหมือนกัน หึ"

 "ฉันไม่อยากรู้จักนาย ออกไปได้แล้ว"

 "แต่ฉันอยากนี่ เริ่มจากตรงไหนดี"

เรนมองมาที่ฉัน ตอนนี้ใบหน้าเขาใกล้ฉันมากเหลือเกิน แล้วใบหน้าของเค้าก็เลื่อนลงมาเรื่อยๆ จนถึงหน้าอกของฉัน หน้าฉันร้อนผ่าว ไม่ใช่เพราะความเขินนะ แต่เพราะฉันกำลังโกรธ โกรธที่เค้ามาดูถูกฉันแบบนี้

 "ออกไปเดี๋ยวนี้นะ! นายคิดว่านายเป็นใคร มาดูถูกฉันแบบนี้ได้ไง >.<"

 "เธอกลัวเหรอ:) ผู้หญิงอย่างเธอมันก็ง่ายไปกัน ทุกคนน้ะหละ เหอะ"

เพี๊ยะ! มือของฉันกระทบที่แก้มของเข้าอย่างจัง ฉันทนไม่ได้หรอกนะ ให้เค้ามาดูถูกฉันแบบนี้ ><

 "อย่าได้มาดูถูกฉัน ถ้ายังไม่รู้จักกันดีพอ!...อุ๊บบบบ"

กรี๊ดดดดดดดดดด! >.< เรนดึงหน้าฉันเข้าไปประกบปากเขาพอดี (เรียกว่าจูบก็จบแล้ว)

ฝากไว้ก่อนนะนาย ฮึ่ยยยยยยย >.<