High School of Vampie ไดอารี่ที่รัก กับ นายสุดหล่อ

บทที่ 5
 หาเสียง ?? 
เช้าวันต่อมาาา 
8.32 น.
อยากต๊ายยยยยยๆๆๆๆๆ ความรู้สึกนี้มาพร้อมกับการมาดูบอร์ดว่าตัวเองได้อยู่ห้องไหน คลาส A เกรด 2 มันก็ไม่เท่าไรหรอกนะ แต่ว่าาาาา...
'16.แคร์รี่ ไรน์เนอร์ 
 17. แซ็ก เทรเวอร์ <<<<<นี่ล่ะ คืออาร๊ายยยยยยยยย T^T
ทำไมโชตชะตาต้องกลั่นแกล้งกันด้วยน่ะ!! คนสวยลำบากใจค่าาา       หลังจากฉันได้รับรู้ความจริงอันเเสนเศร้าก็ต้องจำใจเดินไปยังห้องเรียนของตัวเอง T^T 
"หวัดดี เธอแคร์รี่ รึเปล่า ? " เสียงของผู้หญิงคนนึงดังขึ้นมา 
อุ๊ยตายยย ! ฉันดังจนมีคนรู้จักฉันด้วยเหรอเนี่ย โฮะๆๆ แต่ทำไมคนที่รู้จักฉันสวยจัง
"ใช่จ้ะ มีอะไรรึเปล่า ^ ^ " ฉันตอบอย่างเป็นมิตรจะได้มีแฟนคลับน่ารักๆ                " คือ. . .ช่วยเป็นเพื่อนกับฉันด้วยนะ !!!!!! " กรี๊ดดดดดดด นางออกตัวแรงมาก เล่นเอาฉันไปไม่ถูกเลยทีเดียว "อะ...เอ่อ แน่นอนสิ ฉันอยากมีเพื่อนเหมือนกัน "   ฉันตอบพร้อมยิ้มเจื่อนๆ เพราะตอนนี้เราเป็นจุดสนใจของคนที่เดินผ่านไปผ่านมา - -*   "เธออยู่ห้องไหนเหรอ ? " ยัยน่ารักถามฉันขึ้นมา  
"คลาส A เกรด 2 เธอล่ะ ? " ฉันถามหล่อนต่อ แล้วหล่อนก็ตะโกนออกมาว่า
"ดีเลย !!! เราจะได้สนิทกันฉันอยู่ห้องเดียวกับเธอนั่นแหละ ไปห้องเรียนกัน! "        พูดไม่เท่าไหร่นางจับแขนฉันลากไปด้วยเลยล่ะ ก็ดีแหละ อย่างน้อยก็จะได้มีเพื่อนและแล้วตอนนี้เราก็มาถึงที่ห้องเรียนแล้ววว....
"ไงที่รัก ^ ^ จุ๊ฟฟฟ" อะไรนุ่มๆมาโดนที่แก้ม ? อย่าบอกน่ะว่า.....
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด >////< "
ปึงงงง !!! เอาอีกแล้วตีน เอ๊ย!! เท้ามันไปเร็วกว่าสมองอีกแล้ว ฉันถีบคนที่พวกคุณก็น่าจะรู้ว่าใคร ไปชนกับล็อกเกอร์ Y^Y ไว้อาลัยให้นาย แซ็กด้วยค่าาา
"นี่!!!เธอน่ะ เป็นมาร์โซคิสชอบใช้ความรุนแรงรึไง! " เขารีบลุกขึ้นมาด่าทันที         "ใครบอกนายมาลวนลามฉันเล่า !!!! " ฉันโวยวายยกใหญ่ คนทั้งห้องหันมามอง
"ก็ทักทายตอนเช้าเฉยๆเองนะ -3- " เขาพูดพลางทำหน้าตาเฉย 
"ดี!! งั้นฉันก็จะทักทายนายแบบนี้เหมือนกัน ! " ฉันพูดพลางยกเท้าใส่เขา            " แฟนเธอเหรอ ?? " อยู่ดีๆยัยน่ารักก็ถามขึ้นมา 
"ปะ..เปล่านะ มะ..หมอนี่น่ะ.... อุ๊บบ !! " อยู่ดีๆนายแซ็กก็ปิดปากฉันด้วยมือ -*-
"ถูกต้องนะคร้าบบบบบบ..... เฮ้ยยย! " ฉันกัดมือหมอนั่นแล้วผลักออก
"นี่ ! หล่อนน่ะเลิกโวยวายได้มั้ยฉันจะหาเสียง - -* " ยัยตัวไหนไม่รู้พูดแทรกขึ้นมาหล่อนใส่แว่นหนาเตอะแถมหน้ายังมันอีกด้วย คงเป็นแวมไพร์ที่ขี้เหร่มากสิน่ะ - -
"โทษทีจ้ะ ^ ^; ไปนั่งที่กันเถอะเนอะ " ฉันลากยัยน่ารักไปนั่งโต๊ะที่ติดหน้าต่างพร้อมกับค้อนตาใส่แซ็กที่ยืนอมยิ้มอยู่ 
"เอาล่ะ !!! ดิฉันอยู่คลาส A เกรด 11 ยังไงฝากโหวตให้ด้วยนะค่ะ ฉันสัญญาว่าจะพัฒนาโรงเรียนให้ใกล้เคียงกับพวกมนุษย์มากที่สุดนะค่ะ นโยบายของฉันก็มี....."
ระหว่างที่ยัยนั้นหาเสียงฉันก็ถามชื่อยัยน่ารัก "เธอน่ะชื่อไรเหรอ ? "
"โอ๊ะ ! ฉันลืมบอกชื่อเธอนิ ฉันชื่อเวเลร่า ทอมสันต์ จ้ะ " เวเลร่า ชื่อเพราะจัง > <
"คาบแรกเรียนอะไรเหรอ ?? ฉันไม่ทันหยิบตารางมาน่ะ " เวเลร่าหันมาถามฉัน
"คงจะเป็นคำนวณละมั้งน่าจะนะ ถ้าจำไม่ผิด ..."  
"นี่เธอ !!!!! ช่วยเป็นผู้ฟังที่ดีหน่อยสิพูดอยู่ได้ " ยัยแว่นโวยวายใส่ฉัน - -*
" เธอก็พูดๆไปสิ ฉันไม่ได้ตั้งใจจะมาฟังเธอหรอกนะ พูดอะไรไม่รู้หนักหนาห้องฉันน้ำลายยืดกันหมด หัดไปท่องสคริปต์มาให้ดีๆนะ มาฟังเธอพูดก็เหมือนฟังนักบวชเทศเลยน่าเบื่อ จบป่ะ !!! " ฉันหมดความที่จะแอ๊บเป็นคนเรียบร้อยแล้วเลยจัดใส่ยัยแว่นชุดใหญ่เลย คนทั้งห้อง เป่าปากชื่นชมฉัน กันเต็มไปหมด >[]<
"ฮิ้วววววว ใช่เลยๆ " ไม่อยากฟังงงง อู่วววว "น่าเบื่อออออ " สนับสนุนฉันเต็มที่เลยค่าาาาาาา เชอะ! สมน้ำหน้า 
"นี่!! เธอน่ะ สวยนักรึไงแน่จริงมาลงเลือกตั้งสิ >[]< " ยัยเเว่นโวยวาย
"ฉันไม่เสียเวลาไปลงเลือกตั้งหรอกน่ะ น่าเบื่อจะตาย  !! " ยัยแว่นวี๊ดว๊ายแล้ววิ่งออกห้องไป ตามไปด้วยเพื่อนของหล่อน
"แรงงงงง อ่ะ บอกเลยย " ยัยเวเลร่ายกนิ้วให้ฉัน เกือบทุกคนในห้องลุกมาหาฉันพร้อมชมว่าแรงอย่างหนัก เฮฮากันใหญ่เลย ^ ^
" วุ่นวายอะไรกัน !! นั่งที่สิคาบนี้อาจารย์ซีน่าไม่อยู่ ฉันคุมแทนเลยจะให้ทุกคนมาฝึกพูดในงานสาบานตนหน้าห้อง เริ่มจากเธอเลย แคร์รี่ ไรน์เนอร์ ! "
งานสาบานตนอีกแล้ว !!!! ฉันไม่อยากทำตามตระกูลตัวเอง...แต่พูดไม่ได้
"อาจารย์ค่ะ คือ..."
"คือ ?? "  
"ถ้า...."
"ถ้า ?? อะไร "
"หนู...."   พูดออกไปสิพูดเลยแคร์รี่
"มีอะไรรีบพูดสิ !! "
"ถ้าหนูไม่อยากเดินตามรอยตระกูลของตัวเองละค่ะ หนูอยากเลือกเส้นทางเองค่ะ "
ปังงงงง !!!! อาจารย์ลีน่าตบโต๊ะ 
"แคร์รี่ ไรน์เนอร์ !!! ไปพบฉันที่ห้องปกครองเดี๋ยวนี้ !!!! " 
 
*โปรดติดตามตอนต่อไป*