ใส่รักผสมร้าย จิ๊กหัวใจยัยน้องสาว

1 ปีผ่านไป

ผ่านไปเเล้วสิน่ะ 1 ปี ที่ยาวนาน ตอนนี้ฉันก็ฉันคงเป็นไอดอลอยู๋ตามเคย เเต่มันก็เริ่มไม่สนุกเเล้วล่ะ โรงเรียนก็ไม่ค่อยจะได้ไป การบ้านก็ท่วมหัว ยัยลี่ก็หนีไปมีเพื่อนใหม่เเล้วด้วย

ฮือๆๆ ใครบอกว่าเป็นไอดอลเเล้วมันดีเนี่ยห้ะ หน๋อย ใครบอกฉันนะ ฉันไปตบกระโหลกมันน ( ก็หล่อนนั้นเเหละ เเองเจโล่สุดหล่อของฉัน บอกเเล้วก็ก็ไม่เชื่อ สมนํ้าหน้าา เเบร่ :P )

ฮัดชิ้ว~ ใครนินทาฉันเนี่ย คงไม่มีหรอกมั้ง สงสัยจะไม่สบาย ไปทานยาดีกว่าาาา  ฟิ้ว~

ฉันเดินลงบันไดมาอย่างรวดเร็วเพื่อจะมาหายาทานด้านล่าง " ป้าศรีค้าาา มียาพาราไหมค่ะ" ฉันถามป้าศรีที่เป็นหัวหน้าเเม่บ้าน

"มีค่ะคุณหนู เดียวป้าเอาไปให้ที่ห้องนะค่ะ รอก่อนนะค่ะคูณหนู" ป้าศรีบอกยิ้มๆ ก่อนจะเดินไปในครัว ฉันเดินขึ้นบันไดเพื่อกลับห้อง เเต่ดันไปเดินชนกับตาบ้าที่ไหนไม่รู้ หน๋อย บังอาจมาชนฉันงั้นหรอเเกไม่ตายดีเเน่  อ่อ ที่ฉันเเน่ใจว่าไม่ฉันคุณพ่อหรือพี่เเองเจโล่ก็เพราะว่า พี่โล่กับคุณพ่อนั่งอยู่ข้างล่างนะสิ หรืออีตานี่เป็นขโมยนะ ไม่ได้เเล้วฉนต้อง กรี้ดดด~

"กรี้ดดดดดด~ ช่วยด้วยค้าา ขโมยขึ้นบ้านน ช่วยด้วยค้าาา" ฉันกรี้ดร้องดังทั่วบ้าน จนทุกคนในบ้านต่างวิ่งกันเข้ามาดู " ช่วยค้าาา " พี่โล่วิ่งเข้ามาช่วยฉันออกจากขโมย เเล้วชกหมัดหนักๆให้อีกหนึ่งดอก หิๆ วาจาไม่ไพเราะสินะค่ะ ขอโทษค้าาา

"  โอ๊ย~ เจ็บนะเฟ้ยย บังอาจยังไงมาต่อยหน้าฉันห้ะ รู้ไหมว่าฉันเป็นใคร " คุณพ่อของฉันได้ยินเสียงเพียงเท่านั้นเเละ ก็รีบวิ่งเข้าไปช่วย อย่าบอกนะว่าคนๆนี้คือ เอสเค กรี๊ดด พี่โล่ต่อยเอสเคไปหรอเนี่ย งานนี้ฉันได้ตกงานเเน่ๆเลยอ่ะ เเต่ก็ดีเเล้วเบื่อๆอยู่พอดี ขอให้ฉันโดนไล่ออกเถอะนะ สาธุ 

" ขอโทษนะครับ ที่ลูกชายตัวเเสบของผมไปต่อยหน้าของคุณ ต้องขอโทษจริงๆนะครับ "

คุณพ่อทำหน้าสลดใจเมื่อนึกถึงวีรกรรมของลูกชายตัวเอง ที่ไปต่อยหน้าเอสเค

" ไม่เป็นไรครับ ไม่ค่อยจะเจ็บสักเท่าไร เเต่ถ้าได้ลูกสาวของคุณมาดูเเลก็คงจะหายครับ "

เอสเคส่งยิ้มปีศาจมาให้ฉัน โอ๊ยย~ ขนลุกก ดีนะที่พี่โล่ไม่จัดอีกสักหมัดน่ะ

" คงไม่ได้หรอกครับ น้องผมไม่ค่อยจะว่างไปดูเเลคนเเก่ทำตัวเป็นเด็กอ่ะครับ " เเปะ " โอ๊ยย~ เจ็บนะครับพ่อ " สงสารพี่โล่อ่ะ โดนตีเพราะฉันเลย ฉันไม่ชอบอีตาเอสเคนี้เลย เชอะ ไปดีกว่าเบื่อหนังหน้าอีตานี้ชะมัด ว่าเเต่อีกตานี้มาทำไมกันนะ ? 

" คุณเอสเคมีอะไรรึเปล่าครับถึงมาบ้านผม เเละที่ผมไม่รู้คือ คุณเข้ามาตอนไหน " คุณพ่อยิงคำถามที่ฉันอยากรู้ที่สุดขึ้นมา 

" อ่อ ผมจะมาช่วยน้องเเองเจล่าไปเที่ยวดด้วยกันครับ วันนี้ว่างพอดี นี้ก็ สองทุ่มไดด้เเล้ว จะไปกับผมได้ไหมครับ อ่อ ได้ปฏิเสธบริษัทคุณได้ล้มเเน่ " กรี๊ดดด นี้มันขู่กันชัดๆ คุณพ่ออย่ายอมนะค่ะ ฮืออออ~~~   คุณพ่อเหงื่อตกเมื่อรู้ว่ายังไงฉันก็ปฏิเสธ เพราะถ้าฉันได้ไปกับชายผู็นี้เมื่อไร ฉันได้โดนดีเเน่  เเละฉันก็เชื่อว่าคุณพ่อจะปะ..

" ตกลงครับ เเต่ถ้า เที่ยงคืนเมื่อไรลูกสาวของผมยังไม่กลับมา คุณได้เข้าคุกเเน่ " สิ่งที่ฉันคาดว่า ก็ไม่เป็นจริง ฮืออ ฉันจะต้องเสียสิ่งที่ผู้หญิงรักที่สุดในชีวิตไปหรอเนี่ย ฮืออ~

" ผมจะไปด้วยครับ เพื่อถ้าเเองเจล่าไม่สบายใจผมจะได้ช่วยทัน " เย้ๆๆ ฮีโร่ของฉันน่ารักที่สุดดเลยยย  ฉันงั้นไปยิ้มให้พี่โล่ ก่อนที่พี่โล่จะยิ้มให้ฉันกลับ ว๊ายย ใจละลายเลยค้าา 

" ไม่ได้! " เอสเคบอกเสียงสั่นก่อนจะบ่นอะไรงุงิอยู๋คนเดียว " ผมหมายถึงถ้าเเองเจโล่ไปด้วยน้องเเองเจล่าก็จะไม่สนุกสิครับ เพราะผมรู้ว่า เเองเจโล่ชอบห้ามนู่นห้ามนี้ " หน๋อย รู้ทันจัง เเต่ยังไงฉันก็จะให้พี่โล่ไปด้วย เพราะพี่โล่คือฮีโล่ของฉัน

" ไม่เป็นอะไรหรอกค่ะ ไปหลายๆคนสนุกดีออก จริงไหมค่ะพี่โล่ " ฉันหันไปส่งยิ้มหวานให้พี่โล่เเบบช่วยตอบฉันที่ว่า เห็นด้วยอย่างที่สุดดดดด

" จริงที่สุดดเลยน้องรักกของพี่ " อุ๊ย เล่นบทพี่ชายได้น่ารักที่สุดเลย ใจละลายเเล้วค้าา

" เอางั้นก็ได้  งั้นตามฉันมาเลยจะได้ไปกัน " ฉันเเละพี่โล่กก็เดินตามอสเคไป ระหว่าทางก็ไม่มีใครพูดอะไรเลย จนมาถึงที่หมาย ฉันเดินรถจากรถพร้อมพี่โล่ อ่อ ที่นี้คือ ร้านอาหารธรรมดา อาจจะมีเหล้าหรือวายอะไรบ้างเเต่อายุเเบบฉันกก็พอที่จะเข้าได้ ในร้านก็ไม่มีคนมากมายอย่างที่คิด ส่วนมากก็จะเป็นพวกคนที่ชอบมาสังสรรค์กัน  เเต่ตอนนี้เร่องที่หน้าสนใจที่สุดคือ เรื่องของโต๊ะของฉันมากกกว่า ทุกคนต่างคนต่างเงียบไม่มีใครพูดดอะไรกัน จนเวลาถึงห้าทุ่ม ทุกคนต่างคนต่างลุกขึ้นรวมถึงฉันด้วย สงสัยคงจะรู้สินะว่า เวลานี้ฉันควรจะกลับได้เเล้ว  พี่โล่เดินนำฉันขึ้นรถโดนมีเอสเคเดินนำหน้า  เหมือนฉันย้อนเวลาได้ ตอนนี้กับตอนที่มามันไม่ต่างกกัน เพราะทุกกคนก็เงียบเหมือนเคยรวมถึงฉันด้วย ตอนนี้รถก็มาหยุด ณ หน้าบ้านของฉันเเล้ว พี่โดล่เปิดประตูให้ฉันลง ฉันเเละพี่โล่เดินเข้าบ้านโดยที่ไม่มีใครกล่าวขอบคุณเอสเคเลย เเต่สิ่งที่เขาทำมันก็ไม่หน้าขอบคุณจริงๆนี้หน้า เเต่ที่สำคัญที่สุดคือ ฉันยังเวอร์จิ้นค้าาาาา เย้ยย  ฉันเเละพี่โล่ต่างคนต่างเดินขึ้นห้องโดยที่ไม่มีใครสนใจอะไรเลย  ฉันเข้ามาในห้องเเละรีบเข้านอนเลยเพราะพรุ่งนี้มีงานต้องไปทำ ตุ้บ ~  อ๊ายย สบายจัง เตียงเเสนรักของฉัน เเต่ เอะ ทำไมมันเหมือนมีอะไรยุบลงเลยอ่ะ ฉันก็ไม่ขยับไปไหนน่ะ อย่าบอกนะว่า  กรี๊ดดด อุ อิ อา อุ มีมือขนาดใหญ่เข้ามาปิดปากฉัน 

" เงียบๆ หน่อยสิ เดียวคืนนี้ก็ไม่สนุกหรอกนะ " โอ๊ย~ นี้มันเสียงปีศาจชัดๆ สิ่งที่ฉันคิดไว้คงไม่ป็นจริงเเล้วสิ  ฮือออ พี่โล่มาช่วยฉันที พี่โล่ค่ะ มาช่วยฉันที ฉันคิดได้เพียงเท่านั้น สติที่มีก็ดับวูบไป 

" เเองเจล่าลูกก เป็นอะไรรึเปล่าลูก เเองเจล่า ฮืออ " เสียงคุณเเม่ร้องไห้ดังเข้าโซนประสาทของฉัน ทำให้ฉันฟื้นจากการหลับใหล 

" คุณ...เเม่  คุณเเม่  เเองเป็นอะไรไปหรอค่ะ " ฉันถามคุณเเม่เเบบงงๆ 

" หนูโดนตาเอสเคทำร้ายนะจะ เเต่ตอนนี้เข้าได้โดนตำรวจจำไปเเล้ว ลูกไม่ต้องห่วงนะ"  คุณเเม่ตอบฉันเเบบยิ้มเเต่ก็ยังมีคราบหน้าตาเปื้อนหน้าอยู๋ 

" ค่ะคุณเเม่ เเองค่อยพักสักกหน่อยนะค่ะ เเองรู้สึกเพียมากๆเลยค่ะ " ฉันทำหน้าเศร้าๆ พอให้เเม่เข้าใจว่าฉันเหนื่อยมากจริง 

" จ๊ะลูก งั้นเเม่ไปก่อนนะ " ฟึ่บ~   คุณเเม่ออกไปเเล้วสินะ เหนื่อยเป็นบ้า เเต่ทำไมหัวใจมันไม่เหนื่อยบ้างนะ ไปคิดถึงเขาอยู่ได้ เอะ ฉันคิดถึงใครนะ โอ๊ยย ท่าจะบ้าเเล้วเราหลับดีกว่าา ฟี้ zZ

____________________________________________________

สวัสดีค่ะ  นี้ก็ตอนที่ 12 แล้ว ก็ขอฝากให้ช่วยอาจต่อหน่อยนะค่ะ  และก็ต้องขอโทษนะค่ะ ที่ไม่ค่อยจะได้เข้ามาอัพ เพราะเข้าเว็บนี้ไม่ค่อยได้เลยคอมมีปัญหาอ่ะค่ะ  ตอนขอโทษนะค่ะ ก็โปรดติดตามต่อด้วยนะค้ะ บ๊ายบายค่ะ