ฉันห่วงนะเพราะอัตรายอยู่ที่เธอ

                                         3 I will not give her anything

     fany 

     ณ สถานนะการที่อึดอัด

          "ไม่!!" ยูริตอบเสียงแข็ง

          "ฮ่าๆๆ พวกเธอเป็นอะไรกันหมด ยัยนี้สำคัญขนาดนั้นเลยเหรอไง น่าขำจริงๆ" ยัยควายเหล็กนั้น มองเราสองคนด้วยสายตาที่ดูถูกมาก และแส่ยิ้มอย่างกวนๆ ส่งมาให้เรา

          "พี่แตงโม จักการมันเลยไม ถ้าเราสู้ไม่ไหวก็มีแผนสอง" สองคนนั้นกระซิบกัน แต่ว่าก็จนใจให้เราได้ยิน

          "งั้งก็ทำตามแผนได้เลย" 

          ไม่นานลูกน้องของยัยแตงโมนั้นก็ตรงมาทางเรา และมีสีหน้าเจ้าเลห์ที่จะเอาเรื่อง

          "อยู่หลังฉันไว้นะ ฉันจะไม่ให้เธอเป็นอะไร เพราะฉันยังไม่ได้ลงโทษเธอเลยที่ออกมาจากตรงนั้น" ยูริหันหน้ามามองฉันจากสีหน้าที่ยูริกลัวว่าตัวเองจะปกป้องฉันไม่ได้ และอยู่ดีดีก็มีสีหน้าเจ้าเลห์แบบเดียวกับพวกฟูงควายเหล็ก ที่กำลังเดิมมาไกล้ทุกที

          ผลับ!!

          "อ๊าาา" เมื่อกี้มันเกิดอะไรอยู่ดีๆยูริที่จับมือฉันอยู่ก็เวี่ยงฉันเข้ามากอดไว้แล้วใช้ฉันเป็นเสาหลักเพื่อให้ตัวเองกระโดด ถีบ!! พวกควายเหล็กเจ็บหนึงคนแล้ว โอ็ยเก่งจริงจริงเลยยูริ

          "เริ่มแผนสองได้" เสียงหัวหน้าควายเหล็กที่มีชื่อว่าแตงโม สั่งลูกน้องทันทีที่มีคนเจ็บ

          กึก!! 

          ฉันหยุดชะงักไปเพราะ พวกผู้ชายมาห้าคนที่เป็นลูกน้องของยัยควายเหล็ก

          "ยูริ...เราทำไงดีอ่ะ มันมากันเยอะ" เอาจริงๆนะวินาทีนี้ฉันกลัวมากมากตั้งแต่เห็นพวกผู้ชายกลุ่มนั้น เอ๊ะ!! ยูริกำมือฉันแน่นจนมือฉันเขียว

          "!!!" 

          "ฮ่าๆๆ ดูสีหน้าของพวกแกตอนนี้สิ ไม่ต่างอะไรกับศพ เอ๊ะ แต่ไม่นานพวกแกก็เป็นผีเฝ้ามหาลัยอยู่แล้วหนิ ฮ่าๆ" เสียงหัวเราะอัดสยองของควายเหล็ก

          "ซูยอง!! เธอพอไหวไมช่วยพายัยนี้หนีไปจากที่นี้สะ ทางนี้ฉันจัดเอง" 

          "ไม่ยูริ เธอไม่มีทางเอาชนะพวกนั้นได้หรอก" ฉันไม่ทิ้งยูริไว้หรอก

          "จะไม่มีใครหนีไปไหนทั้งนั้นแหละ " 

          "ไอ้บ้า!! แกต้องการอะไรกันแน่ ฉันทำให้ทุกอย่างเลย แต่ห้ามทำสองคนนั้น" ในเวลานี้ฉันควรห่วงชีวิตมากว่าตำแหน่งบ้าอะไรนั้น ฉันไม่อย่าเอาชีวิตสองคนนั้นมาเสี่ยงเรื่องไม่เข้าเรื่อง 

          "...." ยูริ

          "...." ซูยอง

          "..." ควายเหล็ก

          " ไอ้ตำแหน่งอะไรนั้นที่ฉันได้ใช่ไม ที่เธออยากได่มากถึงมาหาเรื่องฉัน และเกือบทำเพื่อนฉันเจ็บตัวอีก หึ อยากได้นักก็เอาไปเลยฉันไม่ต้องหรอก ท่ามันทำให้คนรอบข้างเจ็บเพราะเรื่องไรสระแบบเนี่ย ฉันขอถามอะไรหน่อย พวกเธอจะเอาตำแหน่งบ้าบ้าเนี่ยไปทำไมล่ะ"

          "เธอมีสิดอะไรมาถามฉัน พ่อแม่ก็ไม่ใช่ "

          "ฉันว่าพ่อแม่เธอก็คงมีสิด แต่สอนคนอย่างเธอไม่ได้หรอก"

          "ยัยบ้า แกหลอกด่าฉันเหรอ"

          "ฉันก็ไม่ได้ด่าสักคำเลยหนิ ใช่มะ" คราวนี้แหละฉันจะเอาคืนให้สาสมเลย

                                 โปรดติดตามตอนต่อไปนะ มันยังไม่จบ

          อย่าลืมคอมเม้นนะค่ะว่าเป็นยังไง หรืออยากให้เป็นแบบใหนในตอนต่อไปก็คอมเม้นได้ค่ะ