[The Doppelganger] เงาลวงร่าง

                                                       บทที่ ๔                                                                             

               “อ้ายโคน!”

               ในสถานการณ์ที่เหมือนอยู่บนเส้นด้ายแห่งความตายนั้น จู่ๆ ก็มีใครบางคนเรียกผม ฟังแล้วน่าจะเป็นผู้ชาย พร้อมกันนั้นก็มีเสียงเคาะประตูรัวๆ อย่างไม่มีความเกรงใจแม้แต่น้อย ผมกับเจ้าแกงไก่ชะงักค้างไป ลังเลว่าควรจะทำเช่นไรดี สุดท้ายผมก็ตัดสินใจผลักอีกฝ่ายก่อนจะออกจากห้องครัวไปเปิดประตูบ้าน ซึ่งเจ้าแกงไก่ก็ไม่ตามมาอีก

               “ทำอะไรอยู่? แล้วการบ้านเสร็จยัง?” ผู้ที่มาเยือนคือเพื่อนสนิทที่ชื่อ เงิน สีหน้าเขาฉายความหงุดหงิดเล็กน้อย เขาก้าวเข้ามาในบ้านอย่างไร้มารยาท แต่ผมก็ไม่ว่าอะไรเพราะเขาก็ทำแบบนี้ทุกที …ช่างเถอะ อย่างน้อยตอนนี้เขาก็ช่วยชีวิตผมได้น่ะนะ

               “ที่ถามนี่กะจะมาลอกใช่ไหม? ให้ตายสิ”

               “เออ แล้วแกจะทำไม ว่าแต่ทำอะไรกินยัง ฉันหิวแล้ว” แน่ะ มาบ้านคนอื่นยังมาขอหน้าด้านๆ แต่นี่ก็เป็นนิสัยของเงินนั่นแหละ เห็นอย่างนี้แล้วเขาเองก็ใจดีเหมือนกันนะ (กระนั้นก็อดหงุดหงิดไม่ได้ทุกที)

               “กำลังทำ วันนี้ฉันจะทำไก่ทอดด้วย ของโปรดนายน่ะ” กล่าวไปผมกับเงินก็เข้าไปในห้องครัว พอมาถึงเพื่อนสนิทก็เห็นว่ามีคนแปลกหน้าในบ้านผมด้วย จึงกระซิบถามโดยเหลือบมองอย่างระแวดระวัง

               “อย่าบอกนะว่าแกเปลี่ยนรสนิยมแล้วน่ะ? ถึงพาผู้ชายเข้าบ้าน”

               บ๊ะ! ปากเสียนักอ้ายนี่ มันไม่คิดเดาบ้างเลยหรือไงว่าเจ้าแกงไก่เป็นญาติผม

               “สมองนายคิดเป็นอยู่เรื่องเดียว ให้ตายเถอะ” ผมกลับไปทำอาหารต่อ ส่วนเงินก็ไปนั่งข้างๆ แกงไก่  เจ้าตัวก็เพียงปรายตามองแล้วกลับไปมองข้างหน้าอย่างเดิม ส่วนเงินเองก็คงเบื่อเลยชวนคุย

               “ว่าแต่นายชื่ออะไร? เป็นญาติอ้ายโคนเรอะ?”

               “อืม…” ดีแล้วล่ะที่ครางเป็นเชิงตอบ จะได้ครอบคลุม “ว่าแต่มาจากจังหวัดอะไรล่ะ? เรียนอยู่ที่ไหน? อีกอย่าง แกยังไม่ได้บอกเลยนะว่าชื่ออะไร”

               คุณเพื่อน… ปากมากก็ไม่ดีนะครับเดี๋ยวมีรูพรุน

               ผมเตือนในใจ ภาวนาว่าเจ้าแกงไก่จะอดทนโดยไม่หยิบปืนมายิงเงินได้ ระหว่างนั้นผมก็คลุกไก่กับน้ำเครื่องหมักไปด้วย

               “ฉันชื่อต้น”

               หืม? อะไรที่ทำให้นายคิดชื่อนี้ได้ คงไม่ใช่เพราะมาจากชื่อ โคน (โคนต้นไม้) ของผมหรอกนะ

----------------------------------------------------------------------------------

สวัสดีค่ะ พบกันอีกครั้งหลังจากที่ค้างมานาน ต้องขออภัยด้วยจริงๆ ค่ะ ที่ลงได้เพียงไม่ถึงครึ่งตอน อันเนื่องจากติดงานอื่น แต่พรุ่งนี้ได้อ่านเต็มตอนแน่นอนค่ะ

ขอบคุณค่ะ

----------------------------------------------------------------------------------