Please Love โปรดเถิดรัก....

7.1

เขียนโดย หน้าบาน

วันที่ 21 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 เวลา 00.14 น.

  27 ตอน
  66 วิจารณ์
  34.77K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 18.18 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

23) ความรักหล่นหาย2

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ระหว่างเดินทางเธอก็หนาวดูท่านายจีซัสอยากฆ่าเธอเน่เล่นหรี่เเอร์ซะเเรงเลยอ๋อคงเพราะอัสบันสินะชอบอะไรเยนเธอลูบเเขนเบาๆเห้อง่วงจังเลยเเละเเล้วเธอรู้สึกว่าหัวเธอมันเอียงเอียงมากจนทุกอย่างมืดเธอเริ่มมองไม่เหนอะไรเเล้วเธอคงฝันเเน่เธอกำลังหนุนอะไรบางอย่างละเธอก็ไม่หนาวเเล้วด้วยเเละเธอก็ปิดตาลงไปก่อนจะพริ้มหลับอัสบันมองหญิงสาวที่หลับละหัวเขกกับกะจกไปมาจึงเริ่มเอาหัวเธอมาหนุนตักอย่างเบามือก่อนจะซ้อนหมอนให้อีกชั้นเเละห่มผ้าให้เธอก่อนใช้ผ้าคลุมปิดหน้าต่างรถลีมูซีนให้หมดเเละเริ่มอบรมกับจีซัส"นายจะเเกล้งเมียชั้นหรอหรี่เเอร์ลงเดี๋วยนี้ต่อไปนายต้องทำดีกับเธอถ้าชั้นเห็นอีกรอบละก็นายซวยเเน่อย่าคิดว่าเป็นคนสนิทของชั้น". จีซัสเห็นสายตาจริงจังจึงเกรงๆ"ผมไม่รู้หนิครับว่าพระองค์จะเกิดมาดีกับยัยนั้นเอ้ยคารีนหนะครับปกติเห็นชอบสั่งให้เเกล้ง" "ชั้นรักคารีนเเล้วชั้นเพิ่งรู้ตัว" อัสบันตอบคำถามลูกน้องอย่างยอมจำนน"เเล้วยัยนั่นจะให้อภัยหรอพระองค์ทำเธอเเท้งลูกอะ"อัสบันงงกับคำถาม"หมายความว่าใงนายรู้ได้ไง"จีซัสจึงเอาไดอารี่ให้ดูเพราะเขาเเอบขโมยไปอ่านจีซัสไม่พูดอะไรเพราะนายของเค้าคงตกใจเเละอึ้งอยู่ไม่น่าพูดเลยอัสบันอ่านอีกครั้งให้เเน่ใจเเต่ไม่ว่าจะอ่านกี่รอบมันก็คือเรื่องจริงวันนั้นใช้เเล้วนี่เขาทำอะไรลงไปมิน่าลูกเธอจึงเหลือเเค่คนเดีวยนี่คือเรื่องทีืมะลิบอกว่าเค้าต้องรู้ด้วยตัวเองไมีสิตอนนี้อย่าว่าเเต่รักเเค่ขอให้เธอไม่เกียดเค้าก็ถือว่าบุนมากละเขาป้ายน้ำตาลูกผู้ชายเบาๆเขาทำความรักพังทำมันพังด้วยมือของเคัาเอง"นายครับใหวมั้ย"อัสบันไม่พูดอะไรพร้อมทั้งทำหน้าเป็นปกติเมื่อคารีนตื่น"เอ่อขอโทดค่ะโทดนะค่ะหลับเฉยเลยอย่าทำอะไรชั้นะค่ะขอโทดจริงๆค่ะเดี๋วยชั้นปัดให้นะค่ะเเลหมอนจะซักให้ผ้าห่มด้วยคือมันหนาวชั้นเลยเผลองีบโทจริงๆค่ะ"ชายหนุ่มมองหญิงสาวที่กลัวลนลานพร้อมรีบลุกอย่างรวดเร็วเขามองเธอเธอผ่านมาได้อย่าไรไม่เเม้เเต่จะบอกว่าเธอเเท้งถ้าเกิดเค้าไม่รู้อะไรเเละเธอล่ะเธอคงเกลียดเค้ามากจนกลัวเค้า"คารีนชั้นชั้นขอโทดๆขอโทดนะ"คารีนงงๆเล็กน้อยเมื่อจู่ๆน้ำตาอัสบันก็ใหลเเละเข้ามากอดเธอเธอควรทำไงดีล่ะเค้าคงอาจเล่นละครอีกล่ะสิ"พระองค์อย่าร้องไห้อะไรกับดิชั้นเลยค่ะดิชั้นคงช่วยอะไรไม่ได้มากขอโทดนะค่ะดิชั้นอึดอัดยืมมือถือดิชั้นโทหาคนสำคันระบายสิค่ะ"เธอพูดพร้อมผลักเค้าออกนั้นยิ่งทำให้เค้าเจ็บปวดใจเหมือนจะตายเค้าทำร้ายเธอขนาดนั้นก็สมควรเเล้วที่เธอจะไม่เห็นใจเค้า

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
5.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา