Please Love โปรดเถิดรัก....
เขียนโดย หน้าบาน
วันที่ 21 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 เวลา 00.14 น.
แก้ไขเมื่อ 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 18.18 น. โดย เจ้าของนิยาย
23) ความรักหล่นหาย2
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความระหว่างเดินทางเธอก็หนาวดูท่านายจีซัสอยากฆ่าเธอเน่เล่นหรี่เเอร์ซะเเรงเลยอ๋อคงเพราะอัสบันสินะชอบอะไรเยนเธอลูบเเขนเบาๆเห้อง่วงจังเลยเเละเเล้วเธอรู้สึกว่าหัวเธอมันเอียงเอียงมากจนทุกอย่างมืดเธอเริ่มมองไม่เหนอะไรเเล้วเธอคงฝันเเน่เธอกำลังหนุนอะไรบางอย่างละเธอก็ไม่หนาวเเล้วด้วยเเละเธอก็ปิดตาลงไปก่อนจะพริ้มหลับอัสบันมองหญิงสาวที่หลับละหัวเขกกับกะจกไปมาจึงเริ่มเอาหัวเธอมาหนุนตักอย่างเบามือก่อนจะซ้อนหมอนให้อีกชั้นเเละห่มผ้าให้เธอก่อนใช้ผ้าคลุมปิดหน้าต่างรถลีมูซีนให้หมดเเละเริ่มอบรมกับจีซัส"นายจะเเกล้งเมียชั้นหรอหรี่เเอร์ลงเดี๋วยนี้ต่อไปนายต้องทำดีกับเธอถ้าชั้นเห็นอีกรอบละก็นายซวยเเน่อย่าคิดว่าเป็นคนสนิทของชั้น". จีซัสเห็นสายตาจริงจังจึงเกรงๆ"ผมไม่รู้หนิครับว่าพระองค์จะเกิดมาดีกับยัยนั้นเอ้ยคารีนหนะครับปกติเห็นชอบสั่งให้เเกล้ง" "ชั้นรักคารีนเเล้วชั้นเพิ่งรู้ตัว" อัสบันตอบคำถามลูกน้องอย่างยอมจำนน"เเล้วยัยนั่นจะให้อภัยหรอพระองค์ทำเธอเเท้งลูกอะ"อัสบันงงกับคำถาม"หมายความว่าใงนายรู้ได้ไง"จีซัสจึงเอาไดอารี่ให้ดูเพราะเขาเเอบขโมยไปอ่านจีซัสไม่พูดอะไรเพราะนายของเค้าคงตกใจเเละอึ้งอยู่ไม่น่าพูดเลยอัสบันอ่านอีกครั้งให้เเน่ใจเเต่ไม่ว่าจะอ่านกี่รอบมันก็คือเรื่องจริงวันนั้นใช้เเล้วนี่เขาทำอะไรลงไปมิน่าลูกเธอจึงเหลือเเค่คนเดีวยนี่คือเรื่องทีืมะลิบอกว่าเค้าต้องรู้ด้วยตัวเองไมีสิตอนนี้อย่าว่าเเต่รักเเค่ขอให้เธอไม่เกียดเค้าก็ถือว่าบุนมากละเขาป้ายน้ำตาลูกผู้ชายเบาๆเขาทำความรักพังทำมันพังด้วยมือของเคัาเอง"นายครับใหวมั้ย"อัสบันไม่พูดอะไรพร้อมทั้งทำหน้าเป็นปกติเมื่อคารีนตื่น"เอ่อขอโทดค่ะโทดนะค่ะหลับเฉยเลยอย่าทำอะไรชั้นะค่ะขอโทดจริงๆค่ะเดี๋วยชั้นปัดให้นะค่ะเเลหมอนจะซักให้ผ้าห่มด้วยคือมันหนาวชั้นเลยเผลองีบโทจริงๆค่ะ"ชายหนุ่มมองหญิงสาวที่กลัวลนลานพร้อมรีบลุกอย่างรวดเร็วเขามองเธอเธอผ่านมาได้อย่าไรไม่เเม้เเต่จะบอกว่าเธอเเท้งถ้าเกิดเค้าไม่รู้อะไรเเละเธอล่ะเธอคงเกลียดเค้ามากจนกลัวเค้า"คารีนชั้นชั้นขอโทดๆขอโทดนะ"คารีนงงๆเล็กน้อยเมื่อจู่ๆน้ำตาอัสบันก็ใหลเเละเข้ามากอดเธอเธอควรทำไงดีล่ะเค้าคงอาจเล่นละครอีกล่ะสิ"พระองค์อย่าร้องไห้อะไรกับดิชั้นเลยค่ะดิชั้นคงช่วยอะไรไม่ได้มากขอโทดนะค่ะดิชั้นอึดอัดยืมมือถือดิชั้นโทหาคนสำคันระบายสิค่ะ"เธอพูดพร้อมผลักเค้าออกนั้นยิ่งทำให้เค้าเจ็บปวดใจเหมือนจะตายเค้าทำร้ายเธอขนาดนั้นก็สมควรเเล้วที่เธอจะไม่เห็นใจเค้า
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ