สั่งนายมาเฟียโหดให้มารัก

          บทที่5                       ไนต์คลับ เกิดเรื่อง

        # Aboy#

สวัสดีครับผม กร นะคับเจอกันอีกแล้วครับผม ^_^ และตอนนี้ขอบอกความรู้สึกที่มีเลยว่า ผมโคตรประทับใจในตัวว่าที่ภรรยาผมมาก เธอทั้งเก่ง ทั้งฉลาดแถมยังปากร้ายพูดจาสอดเสียดได้ประทับใจมาก

ตอนนี้ผมรอพวกเธอแต่งอยู่เพื่อไปไนต์คลับ นี่ก็ปาไป2ชั่วโมงแล้วไม่ออกมาสักที ส่วนไอวินมันก็นั่งเล่นเครื่องยนต์รถอยู่เหมือจะพยายามเกาะอะไรออกมาจากรถของแป้งกับแบทพอได้ยินเสียงคนกำลังเดินมาไอวินก็เก็บของอย่างเร็วแล้วไปนั่งหน้าคอมส่วนผมก็ไปนั่งที่โซฟาทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่พอพวกเธอเดินมาแค่นั้นล่ะครับมันทำให้ผมกับไอวินถึงกับตาค้างเลยที่เดียว ผมยอมรับน่ะถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นผมชอบที่เธอแต่งตัวแบบนั้นแต่นี้ทำไมต้องเป็นเธอ2คนที่แต่งตัวไปแบบนี้แล้วไปสถานที่แบบนั้นอีก ไอวินก็คงคิดเหมือนผม เลยช่วยผมพูดให้เธอขาดความมั่นใจนิดหน่อยแต่ผลกลับมาทำให้ผมถึงกับอึ่ง โดนเธอตรอกกลับอย่างเจ็บแสบแถมยังไล่ผมกับไอวินไปเปลี่ยนเสื้อผ้าใหม่อีกแต่มันทำให้ผมรู้ว่าเธอไม่ชอบกลิ่นน้ำหอม แต่เรื่องไรผมจะยอมและเรื่องไรที่ผมจะต้องเชื่อเธอ แต่เป็นเธอต่างหากที่เชื่อฟังผม

“ ไม่ใส่/ไม่ใส่” ผมกับไอวินตอบเสียงหนักแน่น เรื่องอะไรจะยอม มีคนที่สั่งผมได้คือแม่ผมเท่านั้นล่ะ

“ ต้องใส่/ต้องใส่ “ พวกเธอตอบเสียงแข็ง  แล้วเถียงกันสักพักใหญ่และผลออกมาคือผมยอมเปลี่ยนครับ

“ได้เปลี่ยนก็ได้แต่พวกเธอต้องเปลี่ยนกัน ไม่งันก็ไม่ต้องไป” ผมบอกน้ำเสียงเด็ดขาดแล้วโทรบอกให้ชินเอาชุดที่ผู้หญิงสำหรับเธอ2คนมาให้ตอนแรกเธอจะค้านกันแต่อยู่ดีดีก็ยอมซะงัน ต้องมีแผนอะไรแน่

 เสื้อที่ผมกับวินใส่เป็นเสือเชิ้ตแขนสั้น กับกางเกง3ส่วน ที่เธอเลือกให้ ส่วนของพวกเธอก็กางเกงยืนขายาวและเสื้อเชิ้ตแขนสั้นทรงผู้หญิง กับโรงเท้าคู่เดิม

  “ พอใจแล้วใช่ไหมไปกันเถอะ”  แบทบอกพวกเราโดยที่สีหน้าไม่ยินดียินร้ายเลย แต่ผมว่าพวกเธอ แต่งแบบนี้ก็ดูดีเหมือนเดิมนั่นล่ะส่วนผมกับวินนั่นหรอเฉยไปเลยดีน่ะหน้าตายังดีอยู่เลยพอช่วยได้เยอะ

<คือจะชมว่าตัวเองดูดีว่างันเถอะ----> ไรเตอร์) แล้วแต่จะคิดครับ

 ณ ไนต์คลับ sD

พอมาถึงที่ไนต์การ์ดที่ตรวจบัตรได้โค้งทำความเคารพพวกเธอและพาเข้าไปข้างในและผมพึ่งรู้วันนี้ล่ะครับว่าเธอทั้ง2คนอำนาจไม่น้อยเลยที่เดียวแต่คลับนี้เป็นคลับไอ ธีร นี่นา ไอธีรมันเป็นเพื่อนผมตั้งแต่สมัยเรียนมหาลัยครับ และผมกับมันค่อนข้างจะสนิดกันแต่ทำไมมันถึงไม่พูดถึงเรื่องรู้จักกับพวกเธอเลยทั้งที่มันก็รู้น่ะว่าผมจะหมั้นกับแป้งแต่มันกลับเฉยไม่พูดเรื่องอะไรทั้งสิน งานนี้มันชักแปลกแล้วล่ะ ผมเดินตามพวกเธอเข้ามาเสียงเพลงดังกะหึ่มและมีคนเต้นกันอย่างออกรสออกชาติโดยไม่สนใจใครพวกเราขึ้นไปที่ชั้นวีไอพีห้องพิเศษ ก็เห็นไอธีรนั่งอยู่ แล้วหันมาหาผมแล้วยิ้มอย่างกวนประสาท วอนแล้วไง

“ไง กว่าจะมากันได้นะ อ้าวแกก็มาด้วยหรอ “ไอธีรเอยทักผม

“ แล้วเห็นป่ะล่ะ” ผมตอบกลับไปอย่างกวนประสาท

“อ้าวนี่พวกพี่รู้จักกันด้วยหรอ” แบทหันไปถามไอธีร

“ อืมไอกรเพื่อนพี่ที่มหาลัยน่ะ แล้วทำไมถึงมาช้ากันล่ะยังไม่ได้คำถามถามพี่เลย” ไอธีรตอบแล้วถามต่อ

“พอดีมีเรื่องนิดหน่อยอ่ะ” แป้งตอบมันแล้วเหล่สายตามาทางผมนิดหนึ่ง

“เฮ้อ ไมมองกันอย่างงี้อ่ะ ถ้าพวกเธอไม่เล่นอะไรแพลงๆกัน เรื่องก็คงไม่มีหรอก”ผมโวยวายทันทีเรื่องอะไรจะมาโหนความผิดให้กันอย่างงี้อ่ะ

“เฮ้ย..พอกันทั้งคู่ล่ะ จะนั่งกันได้ยังล่ะ” ไอธีรเอ๋ยห้ามผม2คนที่ยืนเถียงกันต้องหยุดลง และผมจะเดินไปนั่งข้างๆไอธีร แต่แป้งเธอก็ดึงแขนผมไว้

“นี่นายรู้จักคำว่าสุภาพบุรุษไหมห๊ะ “ แป้งถามผมเสียงออกรำคานนิดหนึ่ง นี่ผมทำอะไรผิดหรอครับ

“ไอวินเกไปนั่งโน้นนะ” แป้งหันไปบอกไอวิน ให้มันนั่งด้านซ้ายของธีรแต่เป็นเกาอี้ที่ห้างออกมาหน่อยแล้วเป็นที่นั่งคนเดียว ไอวินได้แต่จำใจเดินไปนั่งตรงนั้น  อ้าวแล้วทำไมให้ไอวินมันนั่งล่ะ ผมไม่เข้าใจ

“แบทแกจะยืนอีกนานไหม แกก็ไปนั่งสิฉันจะได้นั่งมัง “ผมว่าผมเริ่มเข้าใจล่ะคิดจะจับคู่เพื่อนตัวเองว่างันเถอะแบทมองหน้าแป้งอย่างเคืองนิดหนึ่ง คงรู้ล่ะว่าเพื่อนจะจับคู่ให้

“ไอวินแกมานั่งนี่”แบทได้หันไปบอกไอวินด้วยเสียงแข็ง ส่วนไอวินนะหรอได้แต่สายหน้าแล้วมองมาทางแป้งแล้วหลบสายตาทันทีตอนผมนี้ผมโคตรจะสงสารไอวินมันเลย

“แบทให้มันนั่งนั้นล่ะมันยังเด็ก” แป้งบอกเหตุผลฟังขึ้นมากเลย นี่หรอเด็กผมว่าผมตัวใหญ่แล้วนะแต่ไอวินนี่ดูท่าตัวจะใหญ่กว่าผมนิดหนึ่งตามฉบับลูกครึ่งของมันนั่นล่ะ

“ นี่แบทไม่อยากนั่งกับพี่ขนาดนั้นเลยหรอ “ ไอธีรถามด้วยน้ำเสียงน้อยใจ ถ้าเป็นผมก็น้อยใจก็เจ้าเล่นแสดงออกขนาดนั้น   

 “ไม่ใช่” แบทบอก” ไม่ใช่ก็ไปนั่งสิฉันเมื่อย” แบทยังไม่ทันพูดจบแป้งก็แทรกขึ้นแล้วดันแบทให้นั่งลงข้างไอธีรมัน แล้วเธอก็นั่งเบียดแบทเข้าไปอีก และผมก็นั่งลงข้างเธอ

“ แกจะเบียดฉันทำไมเนีย” แบทบอกแป้งแต่แป้งกลับยิ้มเล้วหันไปหาพนักงานที่พึ่งเข้ามาแล้วเอาอะไรไม่รู้ว่าวางไว้ตรงกลางโต๊ะแถมมีฝาปิดด้วยแล้วเดินออกไป

“อะไรวะไอธีร “ ผมหันไปถามมันแต่มันกลับส่ายหน้า และสายตาทุกคนมองทางแป้งกันหมดรวมถึงผมด้วย

“ ใช่ ฉันสั่งเองล่ะ พี่ธีรค่ะคือแบนเครื่องดื่มที่เพื่อนแป้งมันทำออกมาใหม่เป็นเหล้าซ๊อกโกแลต ฉันอยากให้ทุกคนได้ลอง ว่ามันจะเหมาจริงหรือเปล่า”  แป้งอธิบายแล้วเปิดฝาปิดออกแล้ววางไว้ตรงข้างโต๊ะ

“ น่ากินอ่ะเจ๊ “ ไอวินบอกแล้วเอื้อมมาหยิบไปกินชิ้น1 แล้วทุกคนก็หยิบกันคนละชิ้นแต่ยังไม่กิน เพราะรอคำตอบจากไอวินอยู่ 

“เป็นไงอร่อยป่ะวิน” แบทถาม พวกผมมองอย่างรอคำตอบ

“มันไม่ค่อยหวานอ่ะแต่มีรสชาติของเหล้าแล้วทำให้รู้สึกเย็น แต่รสชาติมันลงตัวน่ะ...” วินยังพูดไม่จบแป้งก็ยกมือเพื่อทำสัญญาณว่าหยุด

“สรุปเป็นไหมเนี่ยแค่ถามว่าอร่อยไหมไม่ต้องอธิบาย คำเดียว ว่า อร่อย หรือ ไมอร่อย” แป้งบอกวินอย่างเอาแต่ใจ ยายผู้หญิงนิสัยไม่ดีชอบเอาแต่สั่ง

“อร่อยครับ “ วินตอบแล้วหยิบชิ้นที่2ทันที แค่นั้นล่ะครับทุกคนก็ลองกินและเหมือนไอธีรจะติดใจเลยให้แป้งสั่งลงที่นี้เลยและผมก็ขอเอาลงที่ไนต์ผมเช่นกัน ไม่รอช้าเธอก็โทรไปบอกเพื่อนเธอทันที พวกเรานั่งคุยนั่งเล่นอยู่พักหนึ่ง มันก็ทำให้ผมรู้ว่าเธอไม่หยิ่งหรือติดหรูต้องว่างท่าตลอดและไม่เป็นคนห่วงสวยเลยแต่เป็นคนที่ตลก และคุยสนุกมากด้วยคนหนึ่งกล้าแสดงออก  เพื่อนยุให้เต้นก็เต้นท่านั้นท่านี้ก็เต้นตามอย่างสนุกสนานไม่กั๊กท่าทีเลย ผิดกลับเมือตอนเย็นเลยอย่างกะคนล่ะคน เธอนี่น่ารักจริงๆๆแต่ผมก็ไม่ได้มองแค่เธอน่ะผมอ่ะเป็คนชอบมองคนรอบข้างด้วยทำให้เห็นไอธีรกำลังส่งสายตาสืออะไรให้แบทเป็นระยะ

“ เออพอก่อนฉันเหนื่อยแล้ว “  แป้งบอกแล้วหยุดเต้นแล้วนั่งลง” แบทไปเข้าห้องน้ำกัน” แป้งบอกแล้วดึงมือแบทไปออกไปเลย

“ไอธีร แกรู้จักกับ2คนนั้นตั้งแต่เมือไร” ผมถามทันที

“ไม่นานนี่เองใช่ไหมวิน”มันบอกเสียงร่าเริง แล้วหันไปถามไอวินทำให้ไอวินที่กำลังกระดกเหล้าเข้าปากถึงกับสำลักเลย แล้วยิ้มแห้งๆกลับมา

“นานแค่ไหน”ผมถามกลับ “ก็แค่ตั้งแต่เด็ก”มันตอบแล้วหัวเราะ  แต่ผมกลับพูดไม่ถูกเลยนี่ตั้งแต่เด็กเลยหรอ

“ทำไมแกไม่เคยบอกฉันว่ะ” ผมถามอย่างเคืองเป็นเพื่อนกันมาไม่เคยพูดถึงแล้วนี่ผมเพ้อถึงยายนั่นให้มันฟังบ่อย แต่มันกลับพูดแค่ว่า “ฝันอีกแล้วน่ะมึง” นั้นทุกครั้งไป

“เเกไม่ถามฉันเองนี่หวา แล้วฉันจะบอกแกทำไมฟังแกเพ้อถึงยายน้องสนุกดี555+”ดูมันครับไอเพื่อนเวร

“นายครับนายคุณหนูแย่แล้วครับ”  คนของไอธีรวิ่งมาหน้าตาตื่น พวกผมได้ยินแค่นั้นรีบลุกกันทันที

“ทำไมยัยน้องทำไม” ไอธีรถามลูกน้องมัน

“คุณหนูมีเรื่องกับผู้หญิงคนใหม่ของนายข้างล่างครับ” เอาแล้วไงไอธีร ดันเก็บไม่ดี

“แล้วทำไมพวกแกไม่ห้ามห๊ะ” ธีรบอกแล้วเดินไปยังจุดเกิดเหตุทันที

“ ใครอย่าเข้ามายุ่งถ้าไม่อยากเจอดี”   แป้งประกาศด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าว   เเล้วจัดการตบพวกแม่นั้นต่อเห็นเล้วเสียวสันหลังอย่างไงไม่รู้  แต่ทำไมที่มือมีเลือดอย่างนั้น ส่วนแบทมีรอยเหมือนโดนมีดปัดเฉียดทางแนวขวางแขนขวา

“ ยายแป้งหยุด” ไอธีรตะคอกเสียงดังทำให้แป้งกับแบทหยุดซะงักเปปหนึ่งแล้วเหียดยิ้มอย่างน่ากลัวแล้วตบยายนั้นต่อเหมือนจะสะใจเธอแล้วจึงหยุด

“ไอวินพายายแบทไปโรงพยาบาล” แป้งหันบอกไอวิน “ไม่ต้องแกนั้นล่ะที่ต้องไป” แบทบอก

“หึหึฉันไม่ไป “ แป้งบอกแบทแล้วหันมาทางผมทำให้เห็นว่านี่เธอก๊ไม่ต่างกับยายพวกนั้นตอนนี้หรอกแต่ดูดีกว่าหน่อย

“พี่ธีร ต่อไปนี้ ห้ามมาเกี่ยวข้องกับยายแบทอีกถ้าพี่ยังไม่เลิกนิสัยมั่วไปทั่ว และนี่พวกมันทำน้องพี่จะจักการยังไงแล้วแต่พี่ล่ะกันเพราะน้องไม่ยอมแน่”  แป้งประกาศเสียงกร้าวด้วยความโกรธ แล้วยกมือที่มีเลือดที่โดนเหมือนมีดกรีดยกขึ้นมาให้พวกผมดูแล้วเดินออกไปทันที ส่วนผมก็เดินตามแป้งไป ส่วนไอธีรก็ส่ายหน้าแล้วหันไปบอกให้ ลูกน้องจักการเเล้วเดินไปตามแบทไปอีกคน

 โรงจอดรถ

“แป้งรอด้วย” ผมตะโกนเรียกเธอก่อนที่เธอจะเปิดประตู

“ มาทำไม ฉันบอกไว้เลยน่ะฉันอามณ์ไม่ดี” แป้งบอก แต่ดูหน้าเธอซีดมากเลย

“หน้าเธอซีดขับรถไม่ไหวหรอกเดียวขับให้” ผมบอกแล้วแล้วแย้งคุนแจรถเธอมาทันทีแต่เธอก็ไม่ได้ค้านอะไรแล้วเดินไปนั่งฝั่งข้างคนขับ   แล้วผมก็นั่งที่คนขับแล้วขับออกไปที่โรงพยาบาลทันทีเพราะเลือดที่มือของแป้งมันเริ่มไหลเยอะขึ้น

..............................................   ติดตามตอนต่อไปครับ..........................