She is my ผู้หญิงฉันใครอย่าแตะ!!
1)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ'อื้ม...อือ..'เสียงครางของผู้หญิงคนหนึ่งที่กำลังถูกผู้ชายที่แสนจะหล่อเหลาเล้าโลมด้วยจูบอันเร่าร้อนของเขาอยู่...
ก๊อก!!! ก๊อก!!! ก๊อก!!!
'เฮียวาย!! เปิดประตูให้หน่อยนี่ลาเชลเอง'
'โธ่เว๊ย!!!!ไรนักหนา' ลีวายสบถด่าแล้วก็ลุกจากร่างหญิงสาวที่นอนเคลิ้มอยู่ที่โซฟาเพื่อที่จะไปเปิดประตูให้ลาเชล จอมซื่อ(บื้อ)
'ขอบคุณค้าบ เฮีย ว่าแต่เฮียพาใครมาห้องชมรมเราหรอครับเนี่ย?'
'เพื่อน!!! แล้วแกมีไร'
'เด้กใหม่เฮีย สวยมว๊ากกกก นางฟ้าชัดๆ'
'เพ้อเจ้าหน่าา กลับไปได้ล่ะ'
พอลีวายไล่ลาเชลกลับไปเขาก้รีบแต่งตัวโดยไม่แยแส ผู้หญิงที่เข้าจูบอยู่เมื่อกี๊สักนิดเลย เอาแต่พรึมพรำคนเดียวว่า 'เด้กใหม่หรอ? น่าสนนะ'
เกรด 11/2
'สวัสดีนักเรียน วันนี้ห้องของเรามีนักเรียนใหม่เข้ามาด้วย เรามาฟังเธอแนะนำตัวก่อนนะจ๊ะ'
'สวัสดีค่ะ ฉันชื่อ มินนี่ นะฝากเนื้อฝากตัวด้วยค่ะ ^^'
พอลีวายเห็นเธอแว๊บแรก ก้โดนใจส่ะแล้ว แต่ส่วนมาผู้หญิงที่ลีวายคบหา(ก้แค้ควง) มันจะเอ็กซ์ เซ็ก อึ๋ม แตกต่างจากยัยนี่ที่ดู อ่อนโยน ไร้เดียงสา ตัวเล็ก ซึ่งไม่มีอะไรที่ตรงสเป๊กลีวายสักอย่างแต่ลีวายกลับจะหัวใจละลายเมื่อเห็นหน้าเธอสะแล้ว >//////<
'ตรงไหนมีที่ว่างบ้างจ๊ะ ให้เพื่อนใหม่เรานั่งด้วย' คุณครูถามนักเรียน
'ตรงนี้ครับ!! ' ลีวายตอบ พร้อมกับไล่สเตฟานให้ไปนั่งกับนีน่าแทน
'ขอบคุนมากนะจ๊ะ ลีวายเด็กเวร!! เธอทำดีก้วันนี้ละ--' คุณครูเเซวลีวาย
เด็กสาวผู้อ่อนโยนน่ารักน่าทะนุทะนอมเดินมานั่งข้างลีวาย พร้อมกับยิ้มแย้มด้วยหน้าตาที่เป็นธรรมชาติ แต่ลีวายสัมผัสได้ถึงกลิ่นหอมอ่อนๆจากตัวเธอ ซึ่งทำให้อารมณ์ดิบเถื่อนของลีวายจะหำเริบขึ้นมาอีกน้ะสิ เมื่อเธอคนข้างน่ารักขนาดนี้ มีเหรอ?ที่ลีวายผู้บรรลัย จะปล่อยเธอไปเฉยๆแบบนี้ ไม่มีทาง!!!!!!!
'ไงหวัดดี สาวน้อย ^^' ลีวายทักทายมินนี่
'สวัสดีค่ะ เธอชื่อลีวายใช่ไหมค่ะ'
'อืม :)' ลีวายยิ้มหวานเยิ้มให้มินนี่ จนทำให้สเตฟานเพื่อนที่ถูกไล่ให้ไปนั่งตรงอื่นเพื่อให้ลีวายม่อสาวๆต้องสะกิดแล้วเเซวเล่นอย่างสนุกสนานนนน
'เอ่อ นี่เธอพักกลางวันไปกินข้าวที่ห้องชมรมพวกเรานะ นีน่าก้ไป' ลีวายชวนเพราะเขาได้วางแผนเเสนจะสยิวกิ๊วกะเพื่อนชั่วอย่างไพเพอร์ไว้แล้วนะเส้ (เลวจิงๆ)
'อืม ได้สิถ้านีน่าไปด้วยฉันก็ไปได้ :)'
ห้องชมรม
'เธอกินไปก่อนเลยนะ ฉันเพิ่งซื้อมา' ลีวายบอกมินนี่
'นีน่าละ?' มินนี่ถาม
'อ่อ เด้วก้มาแล้วละ'
มินนี่ทานอาหารเข้าไปแล้วและดูเหมือนว่ามันจะเผ็ดเข้ามากๆ เธอเลยรู้สึกอยากจะกินน้ำให้มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
'แคก แค่ก ขอน้ำหน่อยได้ไหม'
'เผ็ดหรอ? ได้สิ ไพเพอร์!!!!!! น้ำด่วนๆ เร็วๆๆนะ'
'มาแร้วๆๆๆๆๆ' ไพเพอร์รีบยกน้ำให้มินนี่ดื่มจนหมดแก้ว ทั้งๆที่เธอไม่รู้เลยว่าในน้ำมีสิ่งแปลกปลอมและยิ่งเธอดื่มเยอะขนาดนี้ จะมีเหรอที่จะรอดจากมือของลีวายได้ ไม่มีทาง!!!!
ผ่านไป 10 นาที
'หื้อ...ร้อนจังเลย ฉันร้อน...' เสียงแผ่วเบาของมินนี่พร่ำขึ้น
'ร้อนหรอ?? เดี๋ยวฉันปรับแอร์ให้นะ (คิดในใจ : ยาออกริดแล้วสินะ)' ลีวายพูด
'ฉัน..ฉันอยากออกไปข้างนอก ขะ...ของตัวนะ' มินนี่ยังไม่ทันลุกจากเก้าอี้ ลีวายก้ดึงเธอและลากไปยังโซฟานุ่มนิ่ม และผลักเธอให้ล้มลง มินนี่ผู้น่าสงสารไม่มีแรงแม้แต่จะลุกออกมาจากโซฟาได้เลยสักนิด TT
'นะ..นายจะทำอะไร'
'เดี๋ยวก็รู้นะคนสวย ' ลีวายยิ้มเจ้าเล่ห์พร้อมแกะกระดุมเสื้อนักเรียนของเขาออก
To Be Con.........................
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ