เจ้าหญิงแวมไพร์

9.1

เขียนโดย Izumiko

วันที่ 7 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 เวลา 20.46 น.

  7 ตอน
  14 วิจารณ์
  14.64K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 29 เมษายน พ.ศ. 2557 12.12 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

3) การพบเจอระหว่างเธอและเขา

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ณ โรงเรียนมัธยมอิทันดะ

ผู้หญิงอายุราว30กว่าๆคนหนึ่งเดินเข้ามาในห้องเรียนจากการแต่งกายและเอกสารที่ถือมาทำให้พอ

จะเดาได้ไม่ยากว่าคนๆนี้เป็นอาจารย์ที่ปรึกษาของห้องนี้"เอาละ ทุกคนวันนี้มีนักเรียนย้ายมาใหม่นะ

ช่วยดูแลเขาด้วยล่ะ"เสียงซุบซิบดังขึ้นมาในห้องทันทีเพราะไม่มีใครคิดว่าจะมีคนย้ายมากลางเทอม

แบบนี้"เข้ามาสิ"สิ้นเสียงอาจารย์ประตูห้องก็ถูกเปิดออกเผยให้เห็นร่างของเด็กหญิงคนหนึ่งที่มีเรือน

ผมสีน้ำตาลอมทองดูสว่างไสวใบหน้านั้นงดงามราวกับรูปปั้นเธอค่อยๆเดินเข้ามาในห้องโดยไม่ใส่

ใจสายตาที่เต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็นของคนในห้องก่อนจะหยุดยืนข้างๆอาจารย์"ฉันชื่อ

เอเลโอนอร่า วิลทาเรียเรียกสั้นๆว่าเอเลนก็ได้นะ"เธอพูดสั้นๆอย่างเรียบง่ายโดยไม่มีท่าทีประหม่า

เลยแม้แต่น้อย

ปัง! เสียงเปิดประตูดังขึ้นพร้อมกับร่างของเด็กชายคนหนึ่งท่าทีของเขาทำให้ไม่ว่าใครก็รู้ว่าเขาจะ

ต้องรีบวิ่งมาอย่างแน่นอน"คุณอิจิฮาระ ช่วยบอกเหตุผลที่ทำให้คุณมาสายด้วยค่ะ"เสียงของอาจารย์

ที่ปรึกษาดังขึ้นทำให้เจ้าของชื่อได้แต่ยิ้มเจื่อนๆให้กับคำพูดนั้น"ตอบมาสิคะ" "เอ่อ...ผมตื่นสาย

ครับ"ทันทีที่เอ่ยประโยคนั้นออกมาเสียงของอาจารย์ที่ปรึกษาก็ดังขึ้นมาทันที"ฉันชื่นชมในความ

ซื่อสัตย์ของคุณจริงๆคุณรู้มั้ยว่าตั้งแต่เปิดเทอมมาคุณมาสายกี่ครั้งแล้ว!!!" "เอ่อ...ผมไม่ได้นับ

ครับ" "นั่นไม่ใช่ประโยคคำถามค่ะ ให้ตายเถอะฉันควรจะทำยังไงกับคุณดี" "ก็...ไม่ต้องทำอะไร

แล้วก็ปล่อยผมไปไงครับ" "ไม่ได้ค่ะ!!! คุณไปคัดคำสารภาพผิดมา100จบก็แล้วกันค่ะแล้วฉันจะ

พิจารณาโทษของคุณทีหลัง" "อ่า...ครับ"แล้วอาจารย์ที่ปรึกษาจึงนึกขึ้นได้ว่ายังไม่ได้จัดที่นั่งให้

กับนักเรียนใหม่"คุณอิจิฮาระ" เจ้าของชื่อซึ่งเดินกลับไปนั่งที่โต๊ะของตนแล้วสะดุ้งเล็กน้อยก่อนจะ

ขานรับ"ครับ""คุณช่วยดูแลนักเรียนใหม่ด้วยก็แล้วกัน" "เธอไปนั่งข้างๆเจ้าคนที่มาสายนั่นก็แล้วกัน"

"ค่ะ"เด็กหญิงตอบแล้วจึงเดินไปนั่งที่โต๊ะข้างๆของเด็กชาย เขาหันหน้ามาก่อนจะฉีกยิ้มให้"ฉันชื่ออิ

จิฮาระ ชุนสึเกะ เธอล่ะ" "เอเลน เอเลโอนอร่า วิลทาเรีย" เธอบอกด้วยน้ำเสียงราบเรียบสายตานั้นดู

เลื่อนลอยเหมือนไม่เห็นคนตรงหน้าอยู่ในสายตาคล้ายกับมีกำแพงบางอย่างขวางกั้นระหว่างเขากับ

เธอไว้อย่างแน่นหนาจนยากที่จะทำลายลง

(อัพให้แล้วน้า ตอนนี้ยาวนิดนึงขอบคุณทุกคนมากๆนะคะที่ติดตาม)

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา