รักใสๆฉบับคุณหนูมาเฟีย
เขียนโดย รีบอร์น
วันที่ 7 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 เวลา 20.32 น.
แก้ไขเมื่อ 11 เมษายน พ.ศ. 2557 17.04 น. โดย เจ้าของนิยาย
4) หน้าที่ของทาส
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"..."
"...."
"....."
"......"(-*-)
"......."
"ยัยโง่เอ้ย"!!!
ในที่สุดคำพูดคำแรกของเช้านี้ก็ปรากฎออกมาจากปากของโซล เป็นการทักทายที่น่ายินดีเสียจนอยากจะร้องไห้ แท้จ้าช่วยเมเน่ด้วย เมเน่ยังไม่อยากตายง่ะ ฮือT.T
"ก็ฉัน..ทำไม่เป็นนิ"
"...ฮ่ะ...น่าเบื่อจริงๆลูกคุณหนูไม่ได้เรื่องอะไรเลย แม่เธอไม่เคยสอนรึไง การทำอาหารนะมันเสน่ห์ปลายจวักของผู้หญิง"
"หัวโบราณแหะ"
"ว่าไงนะ"
"เปล่าๆ เปล่าว่าโซลนะ"
ฉันหันหน้าหนีก่อนส่ายมือปฎิเสธ ไม่น่าเชื่อว่าเขาจะหัวโบราณขนาดนี้ นายมันเป็นหญิงไทยหรือไงย่ะ ดีนะที่แม่ของเรามันหัววัยรุ่นเกลียดการทำอาหารตั้งแต่เด็ก(ก็วัยรุ่นเกินไปรึจะว่าขี้เกียจดีนะ)ฉันก้มหน้าทันทีที่เขาส่งเสียงคำรามในคอ ฮือๆฉันเนี่ยเหมือนตันละครในการ์ตูนที่แม่ชอบอ่านซะจริง โซลมองไข่ที่ไหม้คากระทะอย่างเย้ยหยัน ก่อนที่มือของเขาจะคว้าไข่ในกระทะเข้าปากอย่างไม่รีรอ เฮ้อยนั้นมันไข่ไหม้นะโว้ย!!!
"แหวะ...ไม่อร่อยเลย ไปหยิบน้ำมาดิ" เขาสั่งก่อนทุบอกตัวเองรัวๆนั้นเป็นการบ่งบอกว่าคุณไข่ไหม้ติดที่ช่วงอกของเขา ฉันรีบคว้าน้ำในตู้มาทันทีและไม่ลืมที่จะเปิดขวดให้เขา โซลรีบกระดกน้ำในขวดอย่างรวดเร็วจนในที่สุดมันก็หมดขวดอย่างรวดเร็ว
"ทำไม ถึงกินล่ะ"
"เสียดายไข่โว๊ย..."
"ข-ขอโทาค่า"T.T
"ช่างเถอะ อย่างไงซะนั้นมันก็คือความพยายามขอเธอ ฉันเองก้ไม่เข้าใจว่าทำไมเธอถึงเข้ามาอยู่ที่นี้ แต่ถ้านั้นคือความพยายามเพื่อสิ่งที่เธอต้องการเอื้อมคว้าฉันก็จะช่วยเท่าที่ช่วยได้แล้วกัน"
"ข-ขอบคุณค่ะ"
"แต่ถ้ายังทอดไข่ไม่ได้เรื่องอีก ฉันจับเธอหมกเพดานห้องแน่ๆ"
"ข-เข้าใจแล้วค่ะ"
"เอ้า ล้างกระทะแล้วรีบเก็บกวาดห้องซะ วันหยุดฉันก็ไม่อนุญาตให้หยุดหรอก ยัยทาส"
เขาเอ่ยก่อนโยนขวดน้ำลงถังขยะทันที ฮือ ฉันมาที่นี้เพื่อเรียนรู้การเป็นมาเฟียนะ เพราะเกมส์บ้าๆนี้แท้ๆฉันถึงได้ตกอับกลายเป็นทาสแบบนี้ คอยดุเถอะถ้าฉันชนะเกมส์นี้ได้เมื่อไรฉันจะรีบขนคนในแก๊งมากราวยิงนายให้ตายคาห้องไปเลย ฉันถอนหายใจก่อนเบ้ปากใส่โซลที่หันหลังเดินออกจากห้องไป ก่อนคว้ากระทะไปล้างแล้ววางมันตรงไหนซักที่ๆมองหาได้ง่ายก่อนคว้าไม้กวาดมาปัดๆกวาดๆ คว้าที่โกยขยะ ไม้ถูพื้นไม่เกิน30นาทีก้เสร้จ ฮึๆเรานี้ก็ใช้ได้แหะ!!!(^_^)!!!
"เสร็จแล้วเหรอ"
"อืมๆเสร้จแล้วล่ะ ฉันอาบน้ำได้รึยัง"
ฉันถามเขาที่เดินเข้ามาในห้องอย่างอยากทราบว่าฉันจะอาบน้ำได้รึยัง แต่สีหน้าที่เขาปั้นขึ้นมันทำเอาฉันผงะหนีทันที
"เธอแน่ใจนะว่าทำ"
"น-แน่ใจสิก็ฉันทั้งกวาดทั้งถูก"
"เอามานี้ แล้วจำไว้ซะ" เขาคว้าไม้กวาดกับไม้ถูไปก่อนจัดการกวาด ย้ำว่ากวาดไม่ใช่ปัดๆกวาดๆเหมือนที่ฉันทำ
----------------(โปรดติดตามตอนต่อ)---------------
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ