เซเรทีคอน มหาอาณาจักรแห่งรัก

               ณ วิหารเทพเจ้าประจำอาณาจักร อาณาจักรเซเรทีคอนมีวิหารเทพหลายแห่งก็จริง แต่วิหารที่มีความศักดิ์สิทธิ์และเป็นที่เคารพนับถือของผู้คนมากที่สุดมีเพียงแค่ 5 วิหารเท่านั้น คือ

วิหารทางทิศบูรพา'วิหารเทพไนเมอร์เชียน'วิหารแห่งปัญญาปราชญ์

วิหารทางทิศประจิม'วิหารเทพีเพรย์เซีย'วิหารแห่งเสียงเพลงดนตรี

วิหารทางทิศอุดร'วิหารเทพีเนเธอร์ไดต์'วิหารแห่งธัญญาหาร

วิหารทางทิศทักษิณ'วิหารเทพโฮรีส'วิหารแห่งทหารนักรบ

และวิหารทางตอนกลาง'วิหารเทพีลีฮาร์น่าและเทพไฮคิเรียส'วิหารแห่งการทำนายอนาคตและวิหารแห่งกษัตริย์ วิหารที่มีเทพเทพีอยู่มากที่สุดและถูกขนานนามว่า'วิหารเทพเจ้า' เป็นวิหารประจำอาณาจักรเซเรทีคอน

***เทพีลีฮาร์น่าและเทพไฮคิเรียสเป็นราชาราชินีแห่งเทพ 4เทพที่่เหลือเป็นเทพที่มีอำนาจรองลงมาจากเทพีลีฮาร์น่าและเทพไฮคิเรียส

               ตอนนี้ไลแลคได้มาถึง'วิหารเทพเจ้า'ที่'ลาวีร์'หรือ'ลาวีร์น่า เฟียร์ไฮต์' เพื่อนสาวที่สนิทมากที่สุดของเธออยู่ พอเธอลงมาจากหลังไมธิส ก็มีนักบวชสาวคนหนึ่งวิ่งมาหา

"สวัสดีค่ะแม่หญิง ท่านมาหาใครหรือมีอะไรให้ข้ารับใช้เจ้าค่ะ" นักบวชสาวเอ่ยถามไลแลค (ไลแลคสวมผ้าคลุม)

"มีจ๊ะ ข้าปราถนาที่จะพบเฟร์ไฮต์(ผู้ถือสารแห่งเทพ) จะได้หรือไม่???"ไลแลคเอ่ยตอบพร้อมถามกลับ

"ตอนนี้เกรงว่าจะมิได้ เพราะท่านลาวีร์น่ากำลังสวนมนต์ถวายพระพรเทพทั้งหลายอยู่เจ้าค่ะ"คำตอบนั้นทำให้ไลแลคยิ้ม เธอจึงดึงผ้าคลุมที่คลุมศีรษะของเธอออก ทำให้นักบวชหญิงอ้าปากค้างทันที

"ที่นี้ให้เราเข้าพบเฟร์ไฮต์ได้หรือยัง???"

"จะ...เจ้าค่ะ...ทะ...ท่าน...หญิง"นักบวชหญิงพูดพร้ัอมวิ่งเข้าวิหารทันที

"อืม...ต้องปลดผ้าคลุมอยู่เรื่อยเล๊ย"ไลแลคบ่นกับตนเองเบาๆ

               ลาวีร์เป็นนักบวชสาวแห่งวิหารเทพเจ้าอันศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้ตั้งแต่จำความได้ เหตุเพราะลาวีร์เป็นเด็กกำพร้า เธอสูญเสียแม่ตั้งแต่เกิด บิดาของลาวีร์เป็นทหารและเสียชีพในสนามรบ ลาวีร์ได้รับการอุปการะจากวิหารเทพพระเจ้าแห่งนี้ และเมื่อจำความได้เธอก็ได้ยินเสียงของเทพีลีฮาร์น่า และได้พบกับไลแลคที่ได้ยินเสียงเหมือนกับเธอ แต่ไลแลคมิใช่แค่ได้ยินเสียงของเทพีลีฮาร์น่า ไลแลคยังได้ยินเสียงของเทพเทพีทุกพระองค์ และรู้ทุกอย่างทำให้เธอมีใบหน้าที่เศร้าหมองอยู่ตลอดเวลา...

"ท่านลาวีร์น่า!!!" อืม...เสียงของนักบวชหญิงเวลลี่นี้ สงสัยไลแลคคงมาแล้ว ว่าจบข้าก็ลืมตาขึ้น

"ท่านลาวีร์น่าเจ้าค่ะ! ท่าน..." นักบวชหญิงเวลลี่ส่งเสียงเรียกข้าดังลั่นวิหาร จน'ท่านสังฆราชรีทีอุส'และ'หัวหน้านักบวชรัสเทียร์'มองจนตาขว้าง เวลลี่ตัวสั่นใหญ่เลย คงตกใจไลแลคแน่ๆ

"ฮิๆ ข้ารู้แล้วเวลลี่ ไลแลคมาแล้วสินะ"ข้าพูดแบบกลั้นหัวเราะ จนเวลลี่หน้าแดงก่อนจะเดินออกไปเมื่อท่านรีทีอุสโบกมือให้ออกไป

"ข้าไปก่อนนะ ท่านรีทีอุส ท่านรัสเทียร์" ข้าพูดท่านทั้งสองจึงพยักหน้า แล้วข้าจึงเดินออกมาเพื่อพบไลแลค...

               ทางด้านไลแลคที่นั่งบนหลังไมธิส รอลาวีร์อยู่นั้น ได้ยินเสียงคนเรียกทางด้านหลังจึงหันไปดู ก่อนตกใจแทบตกม้า เมื่อพบ'เจ้าชายเนโร่ เฟล วาเนบีล่า'ที่นั่งบนหลังอาชาสีนํ้าตาลชื่อ'คริสโตเฟอร์'ส่งยิ้มมาให้เธอ ก่อนลงจากอาชาเดินเข้ามาหาเธอ

เจ้าชายเนโร่(หล่อลากไส้อ่า~*0*)

"ท่านหญิงไลเมย์แลค! ข้ามิคิดเลยว่าจะได้เจอท่าน! ข้ายินดียิ่งนัก!"เนโร่พูดขึ้นอย่างดีใจ

"คะ...ค่ะ" ไลแลคด้วยนํ้าเสียงที่ตื่นเพราะยังตกใจอยู่ จนเนโร่แอบคิดเอาเองว่าไลแลคดีใจที่ได้พบตนจึงยิ้ม