14 february

By LoveUnoona

แม่ แม่ แม่!! เสียงเด็กน้อยคนหนึ่งเรียกหาแม่ใน ยามดึกคืนหนึ่ง

เธอตื่นขึ้นมา เธอคลานออกจากที่นอน อันแสนนุ่มสบาย แล้วเธอก็มองนาฬิกา เวลาประมาณ 01.30 (เป็นวันที่ 12กุมภา)

      ด้วยความกลัว ของเด็กน้อยผู้หญิง เธอจึงร้องหาแม่ของเธอเป็นคนแรก ด้วยความที่วัยเด็ก พ่อของเธอเป็นนายแพทย์ประจำกองทหารค่ายหนึ่ง แต่แล้ววันหนึ่ง คุณพ่อของเธอ ฉีดยาพลาด ไปให้แก่ทหารที่กำลังก่อสงคราม พ่อของเธอฉีดเข้าเส้นเลือดผิดเส้น จนทำให้ คนไข้ช็อค!!! และหมดสติไปพ่อของเธอเลยถูกจับไป ข้อหาทำร้าย ทหาร เด็กผู้หญิงเลยได้แต่ร้องหาแม่ไปเช้าวันต่อมา เด็กผู้หญิงตื่นขึ้นที่บนเตียงนอน เธอขยี้ตาเบาเบา แล้วก็ลุกออกจากเตียงวันนี้เป็นวันอาทิตย์ เป็นวันหยุดของเธอพอดี เธอเลยเดินเข้าไปในห้องน้ำ แต่เธอกำลังก้าว สักพักก็มีโทรศัพท์เข้ามาแต่โทรศัพท์อยู่ชั้นล่าง เธอกำลังรีบวิ่งลงบันได มาแต่แล้วโทรศัพท์ก็ดับไป เธอก็เลยด่าโทรศัพท์ไปแล้วเธอก็ขึ้นไป เข้าห้องน้ำอีกครั้ง เธอกำลังถอดเสื้อเตรียมที่จะอาบน้ำ สักพักไฟดับ (แต่ชั้นบน)เธอรีบจดกระดุม แล้วก็เปิดมือถือขึ้นมา สิ่งแรกที่เธอทำคือนั่งเล่นเกมส์ กับความมืดสักพัก โทรศัพท์บ้านก็ดังมาอีกรอบ!!! ด้วยความกลัวเธอจึงรีบ ลงมารับโทรศัพท์บ้านแต่คำแรกที่ เธอได้ยินคือ "อันนี้ร้าน ถังแก๊สแม่นก่อเจ้า" เธอรีบวางโทรศัพท์ แบบสุดแรง กลับความโกรธสุดๆบวกกับความกลัวของเธอเธอจึงเปิดไฟชั้นล่างหมดบ้าน แล้วก็นั่งเล่นอยู่ที่ห้องครัว คือชั้นบนตอนนี้มืดไปหมดเลยไง ลืมบอกไปอีกรอบประตูบ้านล็อกจากข้างนอกไม่ให้เธอหนีออกไปได้เธอนั่งอยู่คนเดียว เธอก็รู้สึกเบื่อๆพอดี ก็เลยโทรไปหา ชายหนุ่มที่อยู่ข้างบ้านสวัสดีค่ะ เด็กผู้หญิงพูด สวัสดีครับผม พงสิทธ์มีอะไรเหรอคับพงสิทธิ์ไหนค่ะ ..... ก็พงสิทธ์การดนตรีไงครับ จะมาสมัครเรียนดนตรีรึเปล่าคับ ....... ไม่ได้สมัครนิค่ะ ก้องอยู่ไหมค่ะ ........ อ๋อน้องก้องก็อยู่นี่แหละครับ กำลังเล่น ไวโอลีนอยู่ ....... ไวโอลีนหรอค่ะ นั้นขอโทษค่ะโทรผิด.....แล้วโทรก็รีบกด วางสายไป พร้อมมองดูหน้าต่าง ก้องก็กำลังนั่งเป็นเงากินข้าวอยู่นิหว่าเธอรีบเช็คเบอร์โทร ออก ก็เบอร์ก้องหนิ เธอเลยลองโทรดูอีกครั้งปรากฎว่า......สวัสดีครับผม พงสิทธ์มีอะไรหรอคับ....... เห้ยคุณ คุณเป็นใครหรอค่ะ...... ก็คุณครูสอนดนตรีไงคับเธอสอดสายตาไปที่กระจก ก็เห็นผู้ชายนั่งอยู่เป็นเงาดำๆ อยู่ข้างบ้าน...... ก็เบอร์ก้องไงค่ะสักพัก สายถูกตัดเพราะ แบตเตอรี่่ต่ำมาก 12.00น.เธอกินข้าวที่วางไว้บนโตะ แล้วเธอก็นอนหลับไปเธอสดุ้งตื่นขึ้นมาอีกทีตอน ตอนประมาณ 01.30 (เธอมองดูนาฬิกาอีกครั้ง)แล้วก็ งงว่านาฬิกาไม่เคลื่อนรึไง นี่!! สักพัก เสียงโทรศัพท์บ้านก็ดังขึ้นมา กลางดึกคืนหนึ่ง เธอรู้ว่าตอนนี้มืดมาก เธอเลยพยายามหาไฟฉาย แล้วก็ส่องลงไปเดิน ลงไป ชั้นล่างอย่างช้าๆ สักพักเสียงโทรศัพท์ก็ดับไปเฉยๆ เธอแทบทำอะไรไม่ถูกเลยแล้วเธอก็ ร้องไห้ เฉยเลย แล้วก็ตะโกนว่า แม่ แม่ แม่ แบบดังสุดสุดประตู

เปิดขึ้น ท่ามกลางความมืด สักพัก ไฟก็เปิดขึ้น

..................................................................................................... ............................................................................................................... ............................................................................................................... ............................................................................................................... ...............................................................................................................           

Happy birthday ลูกรัก!!!!!!!!!!!!!!

เธออยุดร้องไห้ แล้วพ่อและแม่ของเธอก็เดินเข้ามา ปลอบลูกสาวของเธอแล้วก็เฉลยทุกๆ สิ่ง ว่าพ่อแกต้องการจะแกล้งลูก เพราะอยากให้ลูกกล้าและไม่กลัวในสิ่งที่ไม่มีจริง จึงทำแผนอุบายหลอกเด็กขึ้น ซึ่งจริงๆพ่อและแม่ของเธอนั้น ซ่อนตัวอยู่ตลอดๆ อยู่แล้วพูดจบลุงคนหนึ่งก็เดินเข้ามา แล้วก็บอกว่า จริงๆลุงคือ พงสิทธ์นี่แหละ และไอ้หนุ่มคนนี้พร้อมลูบหัว เด็กชายก้อง แล้วบอกว่า ไอ้หนุ่มคนเนี่ยมันมีอะไรจะเซอไพร์ด้วยหล่ะ♫◄หนุ่มน้อย เล่นดนตรีเพลง Happy birthday◄♫แล้วก็เฉลยว่า คนที่เห็นนั่นหน่ะ น้องชายของเราเองน่ะเธอ เธอไม่ต้องกลัวหรอกทุกสิ่ง ย่อมสู้ได้ด้วยความรักน่ะคับเอ้อลืมบอกไปอีกข้อหนึ่งน่ะลูก ตอนนี้ไม่ใช่ตอนกลางคืนหรอก แต่เป็นตอนบ่ายต่างหากแล้วก็ดึงผ้าคลุมสีดำออก \\The END//