DAMN! [หลงรักผีร้ายเดียงสา] - YAOI
เขียนโดย 
Number_Six
วันที่ 1 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 เวลา 22.03 น.
แก้ไขเมื่อ 1 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 22.06 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) INTRO
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
INTRO
[จุดเริ่มต้น]
"ไง มึง"
กระเป๋าหนังสีดำถูกวางลงบนโต๊ะกระจกตรงหน้าผมทันทีที่ประตูห้องปิดลง
ก่อนที่เจ้าของกระเป๋าจะหย่อนตัวนั่งลงตรงข้ามกับผม
ไอ้ชีวินหน้านิ่วคิ้วขมวดนิดหน่อย แต่เมื่อมันมองเห็นกะปิบนโต๊ะก็พอจะเดาได้ว่าผมกำลังทำอะไร ก่อนยักคิ้วๆกวนๆส่งมาให้
..ก็รู้นะว่าความกวนตีนมึงน่ะเต็มร้อย แต่ก็ควรจะพกความเกรงใจและมารยาทติดตัวซะมั่ง
หยิบมะม่วงกำลังจะจ้วงกะปิเข้าปาก เสือ.กมาขัดเอาตอนนี้
ประตูห้องกูก็ไม่เคยจะเคาะ คิดจะเข้ามาก็เข้ามาเลยนะสาสสสส!
แถมยังเป็นมารคอหอยอีกนะมึง - -!
ซึ่งมันก็ไม่พูดพร่ำทำเพลง คงกลัวเสียเวลา รีบเอ่ยจุดประสงค์ที่ถือวิสาสะผลักประตูห้องผมเข้ามาทันที
"เฮียมีงานให้ทำอีกแล้วว่ะ"
..กูว่าแล้ว
มาหากูทีไรมีงานมาให้กูทุกที ที่ผมไม่ถามว่ามันมาทำไมก็เพราะรู้อยู่แล้วแหละครับว่าต้องเป็นแบบนี้
"งานไรวะ?" ผมถามก่อนเก็บมะม่วงกับกะปิวางไว้ใต้โต๊ะ เบาเสียงทีวีแล้วกอดอกมองมัน
ไม่ดงไม่แดกละสาสส! หมดอารมณ์ - -!
แล้วถ้าพูดไม่เข้าหูกูนะ กูจะเอากะปิเนี่ยยัดปากมึงทั้งกระปุกเลยไอ้เพื่อนเวร
เพิ่งสังเกตว่าขอบตามันดำคล้ำๆนะครับเนี่ย สงสัยไปโจ๋งครึ่มๆกับเด็กจนไม่ได้นอนมั้ง..
"มึงจำเรื่องวันนั้นได้มั้ย ที่เฮียกูหลอกใช้ให้มึงไปล่อซื้อยาพวกมันอ่ะ"
ผมพยักหน้ารับเบาๆ
กูจำได้สิ จำได้แม่นเลยล่ะเพื่อน..
"นั่นแหละ คนที่มึงล่อซื้ออ่ะเป็นพ่อค้ารายใหญ่ ซึ่งมันไหวตัวทันแล้วหลบหนีออกไปก่อนพอดี ระหว่างทางมันได้ยิงเด็กคนนึงจนอาการสาหัส ตอนนี้อยู่ในระหว่างการเข้ารักษา เพราะเด็กคนนั้นอ่ะดันไปบันทึกเสียงตอนที่มันคุยกับหัวหน้าพอดีว่ะ คงเป็นเรื่องแผนการที่จะระเบิดตึกหรือค้าอาวุธเถื่อนหรืออะไรซักอย่างที่สำคัญๆเนี่ยแหละ.."
"แล้วงานของกูคือ...?"
จะให้กูไปเป็นคนล่อซื้ออีก ก็คงไม่เอาแล้วนะเว้ย เสี่ยงชีวิตฉิบหาย และก็ไม่ใช่หน้าที่กูเลยด้วย
มันไม่ตอบ ล้วงเข้าไปในกระเป๋าแล้วหยิบวัตถุสีดำทรงสี่เหลี่ยมคล้ายเครื่องบันทึกเสียงอันหนึ่งขึ้นมา
"ทางการและกูขอฝากไอ้นี่ไว้กับมึงหน่อย"
ผมหยิบมันขึ้นมาดู ซึ่งมันก็คือเครื่องบันทักเสียงแหละครับ
..ไอ้สัส
อยู่ๆทำไมห้องแมร่.งเย็นผิดปรกติวะ......
"ทำไมต้องมาฝากกับกูด้วยวะ? แล้วทำไมทางการไม่เอาไปเปิดแล้วตามจับตัวคนร้ายเลย???"
ผมถามพลางลูบแขนตัวเองไปมา มันเย็นแปลกๆพิลึก เย็นแบบเสียววาบๆด้วยครับ
ไอ้วินไม่ตอบ มันรีบเก็บกระเป๋าแล้วลุกยืนขึ้น
"เอ่อคือ..เขาว่ากันว่า เอ่อ...."
"อ้ำอึ้งทำเชี่ยไร?"
"ก็..ถ้ากูบอกแล้วมึงอย่าเอาคืนนะเว้ย กูขอเก็บไว้กับมึง"
"เออออออออ~ออออ - -!!" ผมเออรับคำยาวๆ มันมองไปรอบๆห้องก่อนก้มลงมากระซิบข้างหู
"เขาว่ากันว่าเป็นเพราะอาถรรพ์ของเจ้าของเครื่องนี้ ทำให้เปิดเครื่องไม่ติด ทั้งๆที่ตอนกลางคืนจะได้ยินเสียงพูดคุยไม่ได้ศัพท์ดังออกมาจากเครื่องอัดเสียงนี่อ่ะดิวะ.."
"..."
"และไม่ว่าใครต่อใครที่ได้เก็บไว้ จะเจออาถรรพ์ทั้งนั้นเว้ย ซึ่งกูก็เคยเจอมาแล้ว..."
"..."
"..." ผมกับมันต่างคนต่างเงียบ ก่อนที่ผมจะเป็นคนทำลายบรรยากาศ
หนาวว่ะแมร่.ง!!
"ไร้สาระ..ระ......"
"..."
ไฟติดๆดับๆ
ผมกับมันมองไปรอบๆห้อง
แล้วหันมามองหน้ากัน..
..ก่อนจะ
"ไอ้สัสเอ้ยยยยยยย!! กูไม่อยู่แล้ววววว!!"
♥
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
