Andrejandro แดร็กคูล่าฟันน้ำนม!

10.0

เขียนโดย beeyakuzaa

วันที่ 1 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 เวลา 19.29 น.

  1 chapter
  3 วิจารณ์
  3,894 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 19 เมษายน พ.ศ. 2557 18.02 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

1) เรื่องย่อ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

อาณาจักรปาสเดอร์ไพร์ เป็นอาณาจักรของแวมไพร์ที่มีอายุนับพันปี ถูกปกครองด้วยท่านเคาท์แดร็กคูล่าที่ 99 ทั้งอาณาจักรถูกปกคลุมไปด้วยความมืด ไม่มีกลางวัน ในหนึ่งวันนั้นไม่รู้ว่ามีกี่ชั่วโมง                             พวกแวมไพร์ในอาณาจักรแห่งนี้จะออกหาเลือดตลอดเวลา ยกเว้นค่ำคืนที่พระจันทร์เต็มดวงเพราะแวมไพร์พวกนี้จะฉลองกันทั่วอาณาจักร และงดดื่มเลือดเพราะต้องการเสพพลังจันทรา มาเสริมความเป็นอมตะให้กับตนเอง อันนี้คือกฎของแวมไพร์ ต่อมาอาณาจักรปาสเดอร์ไพร์เริ่มมีสภาพอากาศแปรปรวนตั้งแต่ประมาณห้าร้อยปีที่ผ่านมา กลางวันกลางคืนเริ่มสลับกันเป็นเวลาที่ไม่แน่นอน เนื่องจากการทำผิดกฎของท่านเคาท์แดรกคูล่าที่ 95 ที่มีราชินีเป็นมนุษย์ที่กลายเป็นแวมไพร์ ส่งผลต่อประชากรแวมไพร์บางตัวนั้นไม่สามารถปรับตัวให้เข้ากับบรรยากาศที่เปลี่ยนแปลงก็ต้องแตกสลายไป แล้วในค่ำคืนนั้นเอง เป็นคืนที่พระจันทร์เต็มดวง เหล่าแวมไพร์ทั้งอาณาจักรออกมาจับมือกันใต้แสงจันทร์เพื่อรับพลัง แต่ท่านเคาท์แดร็กคูล่าที่ 99 ได้ออกเดินทางไปหาผู้โชคร้ายกลุ่มเป้าหมายก็คือ แม่มดที่อยู่ในแคว้นอันไกลโพ้น ที่ชื่อว่า "พาสเทลลีส" ใครก็ตามที่อยู่ที่นี่คือผู้ถูกล่า เป็นอันรู้กันดีว่าคืนนี้เป็นคืนพระจันทร์เต็มดวงจะไม่มีแวมไพร์ออกเพ่นพ่านเด็ดขาด เจ้าหญิงเอมิลลี่แม่มดแห่งพาสเทลลีสออกมาตรวจดูความเรียบร้อย ความเป็นอยู่ของประชาชนแถบหมู่บ้านในชนบทพร้อมกับองครักษ์เพียงไม่กี่คน กว่าจะทรงม้าออกที่หมู่บ้านชนบทก็ค่ำแล้ว ในระหว่างทางกลับที่พักนั้นเอง ทรงสังเกตเห็นวัตถุดำๆขวางทางอยู่ไม่แน่พระทัยว่าคืออะไรกันแน่ จึงสั่งให้องครักษ์หยุด แล้วเสด็จลงไปดูเอง ระหว่างที่เดินไปนั้นก็ทรงเห็นแสงสว่างประกายเพชรที่ถูกปกคลุมด้วยผ้าหรืออะไรสักอย่างสีดำ องค์หญิงค่อยๆเอื้อมมือไปช้าๆ ทันไดนั้นเองแวมไพร์หันหน้ามาแล้วจับมือเจ้าหญิงหายวับไปในความมืด

       10 ปีต่อมา เจ้าหญิงเอมิลลี่แห่งอาณาจักรปาสเดอร์ไพร์ได้ให้กำเนิดทารกเพศชาย หน้าตาน่าเกลียดน่าชัง ท่านเคาท์แดร็กคูล่าที่ 99 ให้นามว่า "อเดรฮันโตร" มีนัยต์ตาสีเหลืองเหมือนแมว ผมสีบลอนด์ ปากสีแดงแปร๊ด และแล้วเหตุการณ์ประหลาดก็เกิดขึ้นจากอาณาจักรที่มีกลางวันกลางคืนสลับกันไม่แน่นอน บัดนี้ก็เกิดกลางวันขึ้นแปดชั่วโมงต่อวัน และทำให้อาณาจักรปาสเดอร์ไพร์ค่อยๆสว่างๆขึ้นเรื่อยๆ จนเกิดโกลาหล จนท่านเคาท์แดร็กคูล่าที่ 99 ได้ให้ "โหรกัลโทเรีย" ทำนายว่าเกิดอะไรขึ้นกับอาณาจักรแห่งนี้ โหรแจ้งว่า

       "อันตัวอัศวินที่เกิดใหม่ ในอาณาจักรแห่งนี้ถูกสาปแช่งจากบรรพบุรุษ จะก่อเกิดภัยพิบัติแก่ชาวปาสเดอร์ไพร์ของเรา นั่นเพราะการทำผิดกฎของท่านและแม่มด ที่ถูกสาปมาตั้งแต่สมัยท่านเคาท์แดร็กคูล่าที่ 10 เพราะท่านทำนายอนาคตของอาณาจักรไว้นับพันปีว่า ว่าจะมีแวมไพร์สายเลือดแม่มดมาปะปนในอาณาจักร แล้วนั่นก็คือสัญญาณแห่งการสูญสลาย"

ท่านเคาท์แดร็กคูล่าที่ 99 ได้ฟังถึงกับสะดุ้งว่าเป็นเพราะมีพระโอรสหรือนี่ และนึกถึงการแก้ปัญหาไม่ได้ก็เลยถามแก่โหรอีกครั้งหนึ่งว่าจะแก้ไขได้อย่างไร และทางแก้ไขที่โหรบอกมายิ่งทำให้ท่านเคาท์ตกใจมากกว่าเดิมอีกนั้นคือ “เนรเทศเขาออกไปหรือไม่ก็ประหารชีวิตซะ!! หรืออีกวิธีหนึ่งคือ เจ้าชายต้องแก้คำสาปด้วยตัวเองก่อนที่จะมีอายุ 15 ปี”

ด้วยความรักที่มีให้แก่เจ้าชายน้อยอเดรฮันโตรและเจ้าหญิงเอมิลลี่ ท่านเคาท์จึงปรึกษากับเจ้าหญิงเอมิลลี่ว่าจะทำอย่างไรดี หากมีแวมไพร์ตัวไหนก็แล้วแต่รู้ว่าเจ้าชายเป็นลูกของแม่มดด้วยละก็ เขาอาจจะมีชีวิตอยู่ได้ไม่ถึง 15 ปี แน่ๆ เจ้าหญิงเอมิลลี่จึงร่ายมนต์พลางตาเหล่าแวมไพร์แก่เจ้าชายน้อยเพื่อไม่ให้ผิดสังเกตเหมือนกับที่ได้ร่ายมนต์ให้ตัวเองเพื่อพลางตาเช่นเดียวกัน นัยต์ตาของเจ้าชายน้อยเริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดงและจากผมสีบลอนด์กลายเป็นสีดำสนิท เเละตอนนี้ยังไม่มีใครได้เห็นเจ้าชายนอกจากท่านเคาท์ เจ้าหญิงเอมิลลี่ และโหรกัลโทเรีย

       ต่อมาเมื่ออาณาปาสเดอไพร์มีกลางวันเกิดขึ้นประมาณ 8 ชั่วโมงต่อวัน แวมไพร์เริ่มมีวิวัฒนาการที่สามารถจะต้านทานแสงแดดแรงๆ ได้ในระยะหนึ่งเริ่มมีการเห็นหน้าเห็นตาในตอนกลางวันมันก็เห็นแบบลางๆ แปลกๆ ดี บางตัวก็รู้สึกดีขึ้น แปลกใหม่เพราะอยู่มานับพันปีไม่เคยมีเหตุการณ์แบบนี้มาก่อน เริ่มเห็นสีสันความงดงามของอาณาจักรปาสเดอไพร์

       วันเวลาผ่านมาจนเจ้าชายน้อยอายุ 5 ขวบแล้ว เจ้าชายวัยซนมุ่งมั่นที่จะเป็นเหมือนบิดานั่นคือ ท่านเคาท์แดร็กคูล่าที่ 99 เจ้าชายน้อยใฝ่ฝันที่จะเป็นแวมไพร์ที่เท่เหมือนบิดาซะด้วยซิ แต่แล้วความหวังของเจ้าชายก็เริ่มจะพังลงหรือป่าวนะ ในเมื่อเพื่อนเล่นรุ่นเดียวกันนั้นกลายร่างเป็นค้างคาวได้ หายตัวไปได้ ชอบกินเลือด แต่พอเจ้าชายจะกลายร่างกลับกลายเป็นงูบ้าง นกฮูกบ้าง เสือบ้าง พยายามจะเป็นค้างคาวก็ไม่ได้ แถมกลัวเลือดอีกต่างหาก แล้วก็ถูกเพื่อนๆล้อว่าแปลกประหลาดบ้าง แวมไพร์กลายพันธุ์บ้าง อันที่จริงมันเรื่องพื้นฐานของแวมไพร์ที่ไม่ต้องสอนก็เป็นได้ มันเป็นสันชาตญาณอยู่แล้ว ตอนแรกๆ ก็แอบเครียดก็เลยไปปรึกษามารดากับว่าอยากเป็นแวมไพร์ที่เท่เหมือนพ่อ แต่ทำไมทำไม่ได้สักที เจ้าหญิงเอมิลลี่ปลอบใจว่าแม่จะส่งลูกไปเรียนวิชาที่ "ปาสเดอไพร์ แวมไพร์ คอลเลจ สาขา1 (เฉพาะแวมไพร์พันธุ์แท้)" แต่มีข้อแม้ว่าห้ามบอกเรื่องลูกเป็นเจ้าชายอเดรฮันโตรแก่ใครทั้งสิ้นและห้ามกลัวจนเสียสติ ก่อนที่ลูกจะอายุครบ 8 ขวบ แม่จะสอนวิชาเวทย์เบื้องต้นให้ลูกนะ พ่อก็จะสอนการเป็นแวมไพร์เท่ๆให้นะ พร้อมกับเพื่อนสนิทของลูก อิซซาเบล กับ เทนไนดอน องค์รักษ์รุ่นราวคราวเดียวกับเจ้าชายน้อย บุตรสายเลือดแวมไพร์แท้ๆขององค์รักษ์ท่านเคาท์แดร็กคูล่าที่ 99

       มีเวลาอีกสามปีก่อนที่เจ้าชายน้อยจะเข้าโรงเรียนประจำแวมไพร์(พันธุ์แท้) ช่วงนี้เจ้าชายถูกฝึกฝนเพื่อให้เป็นแวมไพร์ที่ตัวเองยังไม่รู้เองว่าเป็นลูกครึ่งและถูกฝึกให้เป็นพ่อมดโดยไม่รู้ตัว พอถึงเวลาเข้าโรงเรียนใหม่เป็นฤดูกาลเปิดเรียนแล้วดูคึกคักเป็นพิเศษ บิดาและมารดาต้องกำชับเจ้าชายน้อย ถ้ามีใครถามชื่อให้บอกว่าชื่อ "อังเดร" มาจากแคว้นเดอร์ไพร์ เมื่อมาถึงโรงเรียน ผู้ปกครองไม่สามารถเข้าไปข้างในได้ ส่งได้เพียงด้านหน้าเท่านั้น อังเดร อิซซาเบลและเทนไนดอน เดินเข้าโรงเรียนอย่างมีความสุข              เท่าที่ท่านเคาท์สังเกตเห็นนักเรียนส่วนใหญ่เป็นแวมไพร์พันธุ์แท้ทั้งนั้น สถานที่ที่อันตรายที่สุดคือที่ที่ปลอดภัยที่สุด ก่อนที่เจ้าชายน้อยจะต้องเผชิญกับอาถรรพ์คำสาปจากบรรพบุรุษ

 

ตอนแรก...กำเนิดแวมไพร์กลายพันธุ์ จะอัพเร็วๆนี้ค่ะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา