My Love Musical อลเวงวุ่นรักใยมือเบส
เขียนโดย MooDy
วันที่ 27 มกราคม พ.ศ. 2557 เวลา 19.21 น.
แก้ไขเมื่อ 27 กันยายน พ.ศ. 2557 10.23 น. โดย เจ้าของนิยาย
9) ฝันเป็นจริง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"วันนี้เราจะซ้อมเพลงไรดีอ่ะทุกคนๆๆๆๆ"ยัยมินที่พึ่งเข้ามาในห้องซ้อมตะโกนถามขึ้นหลังจากที่มาช้าเป็นที่ 3 ของวง
"เพลงไฮไลน์หนะคราบบบ ^_^" 5555+ใช่แล้ววันนี้พวกเรามาซ้อมเพลงที่ฉันแต่งเองมาร้อง 555555+ ฉันมีความสามารถมากกว่าที่พวกคุณคิดอีกน่ะ อิ อิ
"ใครถามนายกันย่ะฉันถามเพื่อนฉันย่ะ!!!"นั่นไงว่าแล้วสองคนนี้ไม่ถูกกันจริงๆเลยน่ะเนี้ยเฮ้อออออ
"อ้าววเหรอครับเห็นพ่พูดว่าทุกคนผมเลยตอบแทนน่ะคราบ 555+"ยัยมินทำท่าจะเข้าไปหาริวจิแต่ดีหน่อยที่ฉันห้ามไว้ทันไม่งั้นห้องซ้อมกลายเป็นสนามรบแน่ๆเลยล่ะ 5555+
แกล็ก!! ขวับ!!
หันตามเสียงค้าาาาาาาอย่าให้พูดเลยว่าใครมา(ไม่บอกแล้วจะรู้มั้ย?)บอกดีกว่า อิ อิ
"อ้าวมี่มาแล้วเหรอนึกว่าจะไม่มาซะล่ะ"มันหันมามองฉันแล้วยักคิ้วให้ข้างหนึ่งแล้วล้มตัว(นอน)ลงบนโซฟา
"อ้าวววววมี่มาถึงไม่ถึงนาทีก็จะนอนอีกแล้วเหรอจ้าา"ยัยมี่เงยหน้าขึ้นมาแล้วพูดสั้นๆว่า
"ทำใมล่ะ"สั้นๆได้ใจความแต่หน้าเธอช่างไม่สบอารมณ์สุดๆอ่ะต้องไปมีเรื่องกับใครมาแน่นอน
"ไม่มีไรจ้ะสาวน้อยนอนไปเถอะแต่พี่ให้เวลาเธอหลับครึ่งชั่วโมงน่ะ โอเคม่ะ"และคำตอบคือออ
"อืม"สั้นมากครับท่านสั้นกว่าขี้แมลงวัน(เวอร์)อีกอ่ะ
"แกๆๆ"ฉันทนไม่ได้ที่จะเก็บความสงสัยในตัวมันไว้ไม่ไหวเลยเรียกมันให้ตื่นมาฟังคำถามและตอบคำถามของฉัน
"................."เงียบครับท่านไม่แม้แต่จะเหงยหน้าขึ้นมามองฉันด้วยซ้ำอ่ะ
"เฮ้ยยยยยยยยยแกตื่นก่อนนนนนนนนน"ฉันเริ่มเขย่ามันแล้วมันก็
"ไปซ้อมไป๊ ชิ่วๆ"บอกไม่พอทำมือด้วย ชิ!! ไม่ถามก็ได้ว่ะ!!
ครึ่งชั่วโมงต่อมา.....
"แกๆตื่นได้แล้วนี่มันครึ่งชั่วโมงแล้วน่ะเว้ยยยยย"ฉันเรียกมันรอบที่ล้านแล้วไม่แม้แต่จะกระดิกอ่ะ....
"แกเดียวพี่กายมาน่ะเว้ยเฮ้ยตื่นดิว้าาาาาาาา"คราวนี้มันยอมลุกขึ้นนั่งแล้วมองหน้าทุกคนอย่างงัวเงียแล้วถามว่า..
"มีไรให้กินม่ะ??"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!!!ปรี้ดแตกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
"เอ้ามี่ตื่นแล้วเหรองั้นลุกมาซ้อมเร็วพี่ไปเอาเพลงที่คุณยุทธิเค้าแต่งมาเอามาให้แล้วน่ะดีใจกันมั้ยทุกคนนนนนนน"อ่ะจริงเหรอออออกรี๊ดดดดดดดดเพลงใหม่ของพวกเราาาาาาาาาาาาา
"จริงเหรอพี่ไหนอ่ะขอดูหน่อยสิๆๆๆๆๆๆ"ยัยมินทำท่าจะเข้าไปหาแต่โดนเบรกไว้ก่อน
"อ่ะๆอย่าพึ่งซ้อมเพลงที่จะขึ้นแสดงไปก่อนเสร็จแล้วพี่จะเอาให้ดู...โอเคตามนั้นแหละ"ว่าแล้วก็เดินออกไปด้วยท่าทางสบายยยยยย
"ว้าาาาเสียดายอ่ะ..ฉันอยากดูอ่ะเมล์ๆๆๆๆๆๆ"ใครๆเค้าก็อยากดูทั้งนั้นแหละย่ะ
"เดียวเราซ้อมเพลงที่จะแสดงเสร็จพี่เค้าก็เอามาให้เราดูเองแหละครับ พี่มิน" มิวที่เงียบมานาน(ตั้งแต่ตอนที่แล้ว)พูดขึ้นบ้าง แต่ก็น่ะคนอย่างยัยมินเกลียดใครเกลียดนานและคงทนมากเลยทำให้คำพูดของมิวไม่เข้าหูมันเลยแถมมิวยังจะโดนมันด่าซ่ะด้วยซำ้
"ใครพูดกับนายย่ะ"นั่นไง แต่มิวมันก็ไม่สนใจเอาแต่เตรียมเครื่องพร้อมซ้อมก่อนใครเพื่อนเลย
"เฮ้ยมีขนมให้กินบ้างม่ะ?"เฮ้ออออออออออออออไอ้นี่ก็มัวแต่จะกิน
"เดียวค่อยกิน...ไปซ้อมเดียวนี้เลยยยยยยยยยยยยยย"เหนื่อยใจกับมันจริงๆ
แย่ๆๆๆๆๆๆๆมะรืนนี้แล้วสิน้าาาาาาาาาาา ฉันจะต้องทำมันให้ได้เพื่อวงของฉัน..ฉันจะต้องทำให้ฝันของทุกคนเป็นจริงให้ได้!!!!!!!
Love Musical สู้โว้ยยยยยยยยยย!!!!!!(มาเป็นบางระจันทร์เชียว)
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ