My Love Musical อลเวงวุ่นรักใยมือเบส

“แกทำอะไรคู่หมั่นฉัน!!!!!”

โอ้วววไม่น่ะ นายบอลมาเหรอเนี้ยยยยยยยยยยยย!!!! แย่แล้วจะแก้ตัวยังไงดีว่ะเนี้ยยยยยยยย

“เอ่ออออ...บอล คือว่า...” เฮ้ยยยทำใมบอลน่ากลัวจังว่ะ!!

“เป็นใครมีสิทธิอะไรมาแตะต้องตัวแฟนฉัน ฮ่ะ!!!!”พูดไม่พอยังเดินไปหามิวล์เตรียมทที่จะสั่งสอนคนที่บังอาจมาแตะต้องตัวฉันซ่ะเต็มประดา แต่ยังดีที่พี่สกายมาซ่ะก่อนจึงห้ามเค้าได้ทันก่อนที่จะเกิดเรื่องขึ้น

“ว้ายยยยย นุ้งบอลจ้ะอย่ามีเรื่องกันเลยน่ะจ้ะมันจะส่งผลเสียกับเธอสามคนน่ะ” เสียมากด้วยยยยยย

“แต่ว่ามัน......”

“น่ะจ้ะ พี่ไหว้ล่ะน่ะ” ขอให้นายนั่นเข้าใจทีเถอะสาธุ

“ก็ได้ครับ...แต่มึง..ระวังตัวไว้ให้ดีน่ะถ้ามึงยังกล้ามาแตะแฟนฉันอีก..มีเรื่องแน่” กรี๊ดดดดดนายนั่นหึงฉันด้วยยยยยยย   >///////<!!!!!

“ขอบคุณที่เป็นห่วงนน่ะครับ ^_^” ตานี่ก็กวนส้นไม่เลิกเดี่ยวก็ได้กินทีนไม่รู้ตัวหรอกก

“กวนตีนเหรอมึง!!!!”เฮ้ยยยย เอาอีแล้ววววววว

“อร้ายยยยยยย ฉันพึ่งบอกพวกแกไปแหม็บๆยังจะมีหน้ามาทะเลาะกันอีกน่ะ จะไปไหนก็ไปไป๊!!!!!” คร้านี้ถึงคราวแยกย้ายครัชชชช

“มากับฉันเดี่ยวนี้ เรามีเรื่องต้องเคลียกัน”คลานี้ถึงคลาซวยของกูล่ะ

“เอ่ออออ นายคงไม่โกรธฉันใช่มั้ยเรื่องเมื่อเกี้ยอ่ะ” 55555+ทำหน้าแบบนี้ไม่โกรธฉันแน่ๆเลย เอิกๆ 5555+ (หัวเราะไม่ออก)

"ทำใมถึงคิดว่าฉันโกรธเธอล่ะ"ถามแบบนี้หมายความว่าไงอ่ะ ก็หน้ามันฟ้องอยู่แล้วแท้ๆ

"นี่นายกำลังแกล้งฉันอยู่รึเปล่า"

"ทำใมถึงคิดอย่างนั้นล่ะ"เค้าพาฉันมาที่ร้านกาแฟร้านนึ่งหน้ารักมาเลยทีเดียว

"ก็ตอนแรกนายทำเหมือนนายโกรธมากแต่ตอนนี้นายกับทำเหมือนนายไม่รู้สึกอะไรเลยอ่ะนี่นายเป็นคนยังไงกันแน่เนี้ย"

"ใครบอก"

"ห้ะ!"อะไรกัน

"ใครบอกว่าฉันไม่รู้สึกอะไรเลย"เอ๋.....

"ก็นาย..."

"ฉันแค่อยากให้เธอรู้หน้าที่ของเธอตังหาก"หน้าที่งั้นเหรอ อะไรกัน

"หน้าที่อะไรของนายย่ะ"

"หน้าที่แฟนที่ดีไง"แฟนเหรอ แฟนงั้นเหรอ!!!!!

"แฟน!นี่เราเป็นแฟนกันตอนไหยเนี้ย"

"ไม่รู้แต่ตอินนี้เราเป็นแฟนกัน จบ"เอ่องงดี

"เอ่อแล้วฉันต้องทำหน้าที่แฟนที่ดียังไงเนี้ย"งงไปหมดแล้ววววว

"ก็ง้อฉันสิยัยบื้อ"

"ง้อเหรอฉันไม่เคยทำอ่ะ"ก็ฉันไม่เคยง้อใครมาก่อนหนิ ชิ!!!

"ก็หัดทำซ่ะสิ  อย่าโง่"นี่นาย!!!!!

"เลิกด่าฉันซักทีได้มั้ยย่ะ!!!!!"

"..."เอ่อ!ง้อก็ได้!!-*-

"นี่....บอลลลลดีกันน้าาาาาาา"

"....."เงียบ

"เอ่อออ ฉันขอโทษฉันจะไม่ทำแบบนี้อีก ฉันจะไม่อยู่กับผู้ชายสองต่อสองอีกแล้ว...สัญญา"เอาว่ะได้แค่นี้จริงๆน่ะเนี้ยถ้ายังไม่หายก็ตัวใครตัวมันล่ะ

"ฉันหิว"ห้ะ!! มันใช่เวลามั้ยเนี้ย!!!

"นี่!ตอนนี้ฉันกำลังง้อนายอยู่น่ะ!ช่วยแสดงอาการอะไรหน่อยสิ!ไม่ใช่อยู่ๆก็บ่เรื่องไร้สาระออกมา"อารมณ์เสียเลยทีนี้

"ก็ฉันหิว..มันไร้สาระตรงไหน"เอ่อนั่นดิตรงไหนกันน้าาา?

"สรุปนายหายแล้วช้ะ?!"ลุ้นเลยยยย

"กินก่อนแล้วจะบอก"โอ้ยยยยยยจะกินไรนักหนาเนี้ยยยยยย หิวขนาดนั้นเลยเหรอเนี้ย!

นายบอลนั่งเปิดเมนูในร้านไปพลางๆก่อนจะเรียกสั่งเมนูอาหารมาสังเวยเข้าท้อง ส่วนฉันน่ะเหรอ เหอะ!! อยู่ในช่วงใดเอ็ตรับประทานของมันหรืออะไรต่อมิอะไรที่ทำให้อ้วนนนนนนนน!

"เอา...อันนี้ นี่ อันนี้ นี่ด้วย แล้วก็นี่ นี่ อ้อนี่ๆ แล้วก็....อันนี้ แค่นี้แหละ"เค้าวาสงเมนูลงกับโต๊ะไก้ไม่ถึง ห้าวิ จู่ๆเสียงโทรสับก็ดังขึ้น

        ~~เกลียดตัวเองเหลือเกินนนนที่ยังรักเธอออออ~~~~

อื้อหือเพลงนี่น่าขนลุกมากกกกกกกกก

"ครับ...ครับ...ได้ครับขอบคุณครับ"อะไรอ่ะมีแต่ครับๆๆๆๆ

"อะไร"ทำใมทำหน้าแบบว่า อยากอ้วกกก

"ไม่รู้สักเรื่องได้ม่ะ"ไม่ได้

"ชิ!ไม่อยากรู้ก็ได้!" รอไม่นานอาหารทุกอย่างก็มาเสริฟครบหมดทุกอย่าง

"ไม่กินรึไง?"อย่าถาม อย่าชวน เดียวหิวววว

"ไม่อ่ะ กินๆไปเหอะ"

ใช้เวลาไม่นานอาหารบนโต๊ะแถบจะหมดเกลี้ยง

"ฮ้าาาอิ่มจังเลย"แน่หละนี่ถ้าไม่อิ่มก็กินจานต่อเถอะ

"นี่ นายหายโกรธฉันรึยัง"เข้าเรื่องเลยจะดีกว่า

"ใครบอกว่าฉันโกรธเธกันล่ะ ฉันรู้น่าว่าเธอคิดยังไงกับไอ้เด็กนั่นหน่ะ"

"นายนี่มันจริงๆเล้ยยยย"

"ป่ะ ไม่ทำงานรึไง?"เฮ้ยยยยยยยยยจริงด้วย!

"เอ้อออลืมเลยรีบไปเหอะป่ะ!"

ตอนนี้ฉันกำลังนั่งอยู่ในรถคันหรูของพ่อหนุ่มชื่อกลม (บอลแหละ) ตอนนี้รถกำลัมุ่งหน้าไปที่บริษัทของพ่อ และ เป็นที่ทำงานหาตังของฉันนนน ขออย่าให้โดนด่าเลยยย สาาาาาาธุ!!!