รักสุดป่วน กวนหัวใจนายเกเร

ร่างสูงที่เดินวนไปมาอยู่ที่ชั้นระเบียงของตึกมัธยมมอต้น พรางกวาดตามองไปตามห้องต่างๆ ในมือทั้งสองข้างของร่างนั้นมีฟิวเจอร์บอดร์ที่พับเอาใว้

พรึบ!

 “ จ๊ะเอ๋ “

“ !! “

พลั๊วๆๆๆ

ฟิวเจอร์บอดร์ กระดาษแข็งได้กระหน่ำฟาดเข้าที่ร่างสูงอย่างไม่ยั้ง พร้อมกับเสียงหัวเราะของคนที่กำลังฟาดสิ่งที่อยู่ในมือด้วยความสนุกและซะใจ

“ บอกแล้วว่าอย่าหือ! “

“ 555 เป็นไงไอ้น้อง “

“ มึงงง!! “ ร่างสูงตะหวาดอย่างหัวเสียก่อนที่จะวิ่งไล่ตามเพื่อนของตนเข้าไปในห้องเรียนของตน ซึ่งนั้นก็เป็นความคิดที่ผิด

“ ย้ากก!! “ ฟิวเจอร์บอดร์ในมือของร่างสูงกระหน่ำฟาดไปที่หัวของร่างนั้นอย่างซะใจ แต่มีหรือที่ร่างนั้นจะยอม ร่างที่ตัวเล็กกว่านั้นก็ฟาดกลับทั้งถีบ และทุบ สรพัสที่จะทำได้

 “ เฮ้ยๆ “ อยู่ร่างทั้งสองก็ล้มลงไปกับพื้นห้อง สร้างเสียงหัวเราะให้กับทุกคนในห้อง

“ อูย....เจ็บชิบ! “ ร่างเล็กบ่นขึ้นพรางขึกขึ้นนั่งลูบกัวของตัวเองปรอยๆ

“ พอโว้ย! เลิกๆๆ “ ร่างสูงตะโกนพูดขึ้นก่อนจะโยนฟิวเจอร์บอดร์ทั้งสองของตัวเองนั้นไปที่ด้านหลังห้อง เอกชัย สุวรรณนา(นุ๊กเกอร์) หัวหน้าโจกของกลุ่ม ลุกขึ้นก่อนจะยื่นมือไปในเพื่อนสนิท เดลาโน่ ฟันซูเลอน(โจอี้) ซึ่งเอื่อมมือมาจับมือของเพื่อนตัวเอง

“ เฮ้ยๆ ตาแมนมาโว้ย! “ พิพัฒน์ กูลพิมาย(ตูน) เพื่อนสนิทของนุ๊กเกอร์อีกคน ตะโกนบอกทุกคนในห้องซึ่งตอนแรกก็อยู่กันกันกระจัดกระจายไปทั่ว แต่พอได้ยินเสียงที่เพื่อนบอกต่างก็รีบวิ่งกันกลับมานั่งที่ของตัวเอง

“ ...ไวกันจังน่ะ “ ครูหนุ่มพูดขึ้นพร้อมกับเดินมาที่หน้าห้องเพื่อที่จะเตรียมตัวสอน

“ แล้วเมื่อกี้แกว่าเรียกใครว่า ตาแมน ฮะ? ไอ้ตูน “ ครูแมนพูดขึ้นก่อนจะจ่องมองไปที่ตูนซึ่งทำหน้าตาอึ่งๆเพราะไม่คิดว่าจะจำเสียงของตัวเองได้

 “ ใครว่ะ! ที่ไปเรียกครูเขาแบบนั้นอ่ะ “ ยังแถไปได้

“ แกนั้นแหละ!! “ ครูแมนพูดเสียงดุใส่ตูน ทุกคนในห้องต่างหัวเราะกับความด้านที่ยังกล้าโต้ตอบกับครูได้อย่างไม่เกรงกลัว

“ ออกมานี่เลย “

“ -3- ไรอ่าา “ ตูนยอมเดินออกจากเก้าอี้ไปที่หน้าห้องเรียนตามคำสั่งของครูแมน

 “ ครูจะทำไรเพื่อนผมอ่ะ? “ นุ๊กเกอร์พูดขึ้น ทำให้ครูแมนนั้นหันมาสนใจคำถามของนุ๊กเกอร์

“ อยากรู้? “

“ ครับผม “

“ งั้นออกมานี่ “

“ อาว? “

“ รู้ไหมนักเรียน แถวบ้านครูเขาเรียกแบบนี่ว่า ‘เสือก’ “

“ 555555 “ ทุกคนในห้องหัวเราะกันลั่นอีกครั้งหนึ่ง ส่วนนุ๊กเกอร์ที่โดนว่าว่า เสือก นั้นก็ได้แต่ทำหน้ากวนบาทาแต่ก็ยอมมออกมาหน้าห้องตามคำสั่งของคุณครู

“ มายืนตรงนี้ “ ครูแมนจับตัวของนุ๊กเกอร์ให้ยืนหันหน้ามาหาตูนสึ่งยืนไกล้กันประมาณหนึ่งช่วงแขน

“ ตูนแกเห็นอะไรบนหน้าไอ้เกอร์ไหม? “ ครูแมนอ้อมไปที่ด้านหลังของตูนโดยที่ตูนไม่รู้เลยว่าครูแมนคิดจะทำอะไรตนเองกับนุ๊กเกอร์ ตูนจ่องมองไปที่ใบหน้าของร่างสูงนั้นอย่างพิจารณาแต่ก็ไม่พบสิ่งผิดปกติใดๆบนใบหน้าของร่างสูงเลย

“ ...ก็มะ....เฮ้ยย!! “

“ !! “

“ เฮ้ย!!/กรี๊ดดดดด!! “ ทุกคนในห้องต่างก็ตกใจปนเขินๆเมื่อเจอฉากที่นุ๊กเกอร์นั้นใช้แขนแกร่งนั้นโอบเอวประคองร่างบางเอาใว้ สายตาประสานจ่องมองกันและที่เด็ดที่สุดคือริมฝีปากอวบอิ่มของตูนแตะโดนริมฝีปากของนุ๊กเกอร์อย่างไม่ได้ตั้งใจ

“ ครูผมขอไปห้องน้ำแปบ! “ เพื่อนชายในห้องต่างพูดขึ้นเป็นเสียงเดียวกันทันทีก่อนที่จะวิ่งกันออกจากห้องเรียนไป ส่วนเพื่อนนักเรียนหญิงก็เอาแต่จดจ่องกับฉากชวนจิ้นนั้นอย่างไม่วางตากัน

 “ อ้ากกกกกกกกก!!! จูบแรกของกรู!!!!!! “ ตูนโวยวายขึ้นแถบไม่เป็นภาษา ส่วนครูแมนที่เป็นตนเหตุของเรื่องก็เอาแต่ขำไม่หยุดไม่สนใจอาการลุกลี้ลุกลนของตูนเลยแม้แต่นิด

 หมดกัน!! แล้วอย่างงี้ทุกคนจะมอง....อย่างงายยยย!!!