ก็คนมันรัก

"ยัยเนตร"

เนตรหันมองซ้ายมองขวาหาต้นตอของเสียงนั้น ก็พบว่าเป็นเพื่อนสนิทของเธอนั่นเอง

"มีอะไรเหรอ เพชร" หญิงสาวถามเพื่อนของเธอ

"เธอรีบรึเปล่า ฉันอยากจะชวนเธอไปหาอะไรกินนะ"

"เอ่อ โทษทีนะ พอดีฉันรีบไปหาที่ฝึกงานนะจะออกฝึกเดือนหน้าแล้ว ยังไม่ได้ที่ฝึกงานเลย"

หญิงสาวบอกเพื่อนของเธอ

"แย่จัง ว่าเลี้ยงสักหน่อย งั้นไว้โอกาสหน้าละกัน"

"งั้นฉันไปก่อนนะ บายจะ" เธอบอกเพื่อนสาว พร้อมทั้งวิ่งไปโบกเแท็กซี่

หญิงสาวนั่งรถแท็กซี่มาจนถึง อุทยานแห่งชาติ(กรมป่าไม้) แห่งหนึ่ง เธอเดินเข้าไปในอุทยานบังเอิญเดินไปจนกับชายหนุ่มคนหนึ่ง หญิงสาวกำลังจะล้มชายหนุ่มคว้ามือเธอไว้ทันแล้วดึงไปไว้ในอ้อมกอดของเขา ทั้งคู่มองตากัน หญิงสาวผละตัวออกจากชายหนุ่ม พร้อมทั้งพูดว่า

"ขอบคุณค่ะ" หญิงสาวพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน

"มีอะไรให้ช่วยไหมครับ"ชายหนุ่มพรามมองหน้าหญิงสาว

"เอ่อ คือฉันจะมา ขอฝึกงานที่นี่นะค่ะ ไม่ทราบว่าหัวหน้ายุที่ไหนคะ"

"ผมนี่แหละครับหัวหน้าป่าไม้ที่นี่ เชิญข้างในก่อนครับ" ชายหน่มพูดพร้อมทั้งพาเธอเดินเข้าไปข้างใน

"เชิญนั่งครับ"

"ขอบคุณค่ะ"

"ช่วยแนะนำตัวเองหน่อยครับ"

"ฉันชือ กมลเนตร เรียกว่าเนตรก็ได้ค่ะ เรียนอยู่มหาวิทยาลัยธรรมศาตร์ ปี4 ค่ะ"

"ผม ภูรีวัฒน์ ครับ เรียกว่า ภู ก็ได้นะครับ ตกลงว่าผมรับคุณเข้ามาเป็นผู้ช่วยผมละกัน"ชายหนุ่มมองหน้าหญิงสาวอย่างพอใจ

"ขอบคุณค่ะ" หญิงสาวมองหน้าชายหนุ่มแล้วแล้วขอตัวกลับ