I have a crush on you ผมเเอบรักคุณครับยัยสาวเเว่น

หลายอาทิตย์ต่อมา....ฉันทนต่อสภาพเเวดล้อมของนายซาโซริ(ไม่ค่อย)ได้เเล้ว...ซึ่งมันทำให้ฉันโทรมเลยทีเดียวเชียวกับการปรับตัวอยู่กับนายนั้นบางวันยังมีเสื้อบราเซียของผู้หญิงอยู่ในใต้โต๊ะฉันเลย!เเหม!นายจะทำอะไรก็ชั่งนายเถอะเเต่ว่าไอ้การเอาของอัปมงคลมาไว้ใต้โต๊ะฉันอย่างนี้คนเขาเสียหายรู้ป่าว!- -++++

''นี่ยัยเฉิ่ม ไปซื้อน้ำให้หน่อยซิ- -''นายนั้นพูดหน้าตายก่อนที่จะทำท่าปัดมือบอกให้ฉันไปซื้อน้ำให้ เดี๋ยวเหอะๆนายได้กินฝ่ามืออรหันต์เเน่- -+++

ผลัวะ!!

ฉันจัดการใช้ฝ่ามือพิฆาตกระเเทกลงไปที่หัวของนายนับปะ(หน้าม่อ)นั้นทันที เอาอีกซักทีไหมค่ะ อันนี้ให้ฟรีเลย- -++

''โอ๊ย!!ฉันเจ็บนะยัยเบอะ!- -+''นายนั้นพูดพร้อมส่งสายตามาให้ฉัน เเหมอยากเล่นจ้องตาก็ไม่บอกฉันจะได้เล่นด้วย- -***

''มือเท้ามีทำไมไม่เดินไปซื้อเองล่ะยะ= =++''ฉันพูดก่อนที่จะฟุบหน้าลงไปกับโต๊ะ จะว่าไปงานพิเศษนี่ฉันยังหาไม่ได้เลยเเล้วค่าไฟเดือนนี้ฉันจะเอาอะไรจ่ายล่ะT^T

"เป็นอะไรอีกล่ะยัยเบอะ- -''นายนั้นพูดก่อนที่จะก้มหน้าลงมาดูฉันที่กำลังนอนก้มหน้างุดอยู่กับโต๊ะก่อนที่จะเอานิ้วมาเขี่ยผมฉันเล่นๆก่อนที่จะพูดว่า

''สีผมของเธอเเปลกดีนะ- -' ย้อมมารึเปล่า''

''สีผมเนี่ย ฉันได้มาจากเเม่ของฉันเอง...''ฉันพูดด้วยน้ำเสียงก่อนที่จะปาดน้ำตาที่เอ่อล้นอยู่ตรงขอบตาของฉันออกก่อนที่จะจัดการเดินออกมาจากตรงนั้นก่อนที่จะเดินขึ้นไปบนดานฟ้าในทันที

"เเปลกคน- -^^"ซาโซริพูดก่อนที่จะหญิงสาวตรงหน้าจะเดินออกไปจากโต๊ะ เขามองเธอด้วยสายตาสงสัยก่อนที่จะหยิบไอโฟนคู่ใจของเขามาเล่นด้วยความรู้สึกเบื่อหน่ายสายตาของเขาจับจ้องไปที่หน้าจอโทรศัพท์เเต่ว่าเขาก็ยังเเอบสงสัยเธอคนนั้นอยู่ดี....


-ดานฟ้า-

ฉันยืนตากลมอยู่ตรงหน้าระเบียงก่อนที่จะปล่อยให้น้ำตาที่กั้นเก็บมานานเอ่อล้นออกจากดวงตาให้หมดเเต่ว่า...ไม่ว่าฉันจะร้องอีกกี่ล้านครั้งบาดเเผลในใจของฉันก็ไม่มีมีวันเลือนหาย พ่อเเละเเม่ของฉันได้เสียไปเมื่อ3ปีก่อนจากเด็กที่เคยร่างเริงสดใสอย่างฉันกลับต้องมานั่งซึมเศร้าน้ำตาเเตกด้วยเหตุผลที่ว่าพ่อกับเเม่ได้จากไปอย่างกระทันหัน...
 
''พ่อคะ..เเม่คะ...หนูเหงาเหลือเกิน''ฉันพูดพร้อมกับเดินไปใกล้ที่ระเบียงเรื่อยๆ ฉันคิดถึง...คิดถึงครอบครัวของฉัน...ครอบครัวที่ถึงเเม้จะยากจนเเต่ก็มีความอบอุ่นมาก...เเต่ว่าตอนนี้มันไม่มีอีกเเล้วความอบอุ่นที่ฉันเคยได้รับกลับมีเเต่ความเยือกเย็นที่เเม้เเต่ตอนนี้ฉันก็ไม่รู้ว่าทนไปได้อย่างไง....เเม้เเต่ป้าคนเดียวของฉันท่านยังไม่รับฉันเป็นหลานสาวเลย...

หมับ!!

''นี่เธอจะทำอะไรน่ะ!''เสียงของชายคนหนึ่งดังขึ้นฉันหันไปดูปรากฏร่างของชายหนุ่มผมยาวสีดำสวยซึ่งนั้นจะเป็นใครไม่ได้เลยนอกจากอิทาจิ! เเละเมื่อฉันมองลงไปข้างล่างปุ๊ปเท่านั้นเเหละชัดเลย!- -;;เท้าของฉันเกือบ(ย้ำว่าเกือบ!)ออกจากนอกคอบคอนกรีตเลยที่เดียวเชียว โธ่เอ๊ยยัยซากุระเอ๊ย~เกือบตายตายไปหาลำยองซะเเล้วสิ- -''

''อ..อิทาจิ''ฉันพูดออกมาด้วยความตกใจนิดๆ หน้าเนี่ยหล่อที่มีรอยตีนกาซึ่งฉันไม่รู้ว่านายนี่ได้มาจากไหนหำลังมองฉันด้วยตาเเบบบอกไม่ถูกกอ่นที่นายนั้นจะจัดการตะโกนใส่หน้าฉันดังๆในทันที

''นี่เธอคิดที่จะกระโดดตึกตายรึไงห๊ะ!!รู้ไหมว่าพ่อเเม่ของเธอจะเสียใจเเค่ไหนห๊ะ!!ยัยงั่ง!''นายนั้นพูด ใช่สินะหากฉันคิดสั้นกระโดดตึกตายตอนนี้พ่อเเละเเม่ของฉันที่เฝ้ามองฉันอยู่บนสวรรค์คงต้องเสียใจเเน่ๆเลย...

''ฉ..ฉันขอโทษ...''ฉันพูดขอโทษนายอิทาจิก่อนที่จะทำหน้าเศร้าเผื่อหมอนั้นจะเห็นใจฉันเเล้วปลอบใจนิดๆหน่อยก็เป็นได้-.-หุๆ..

''ฮึก...''

''?"

''ฮ่าๆ!ฉันว่าเธอไม่ต้องขอโทษหรอกนะ!!เเค่เธอสัญญาว่าจะไม่ทำอีกเเค่นั้นฉันก็พอใจเเล้วล่ะ''นายนั้นพูดพร้อมกับทำท่าขำไปด้วย น่าขำตรงไหนฟะ!!=_=+++

''อ..อะไรของนายเหล่า!ฉันไม่ได้คิดสั้นนะ!เขาเรียกว่าอารมณ์ชั่ววูบ!>[]<''ฉันพูดเเก้ตัวก่อนที่จะทำหน้ารู้สึกผิดสุดๆ(ผิดเเหละ)

''ไอ้อารมณ์ชั่ววูบของเธอเนี่ย มันจะทำให้เธอเนี่ยตกลงไปตายเเล้วล่ะนะ- -''นายนั้นพูดก่อนที่จะทำสีหน้าเอือมๆ ฉันผิดตรงไหนอ่ะ!>[]<

''น..นี่ฉันไม่ผิดนะ!!>[]<''ฉันพูดก่อนที่จะทำท่าเหมือนเด็กโดนเเย่งอมยิ้ม เเต่ว่านะพอทำท่าเป็นเด็กเเก้มป่องเนี่ยมันทำให้ฉันรู้สึกว่าตัวเองกลับไปเป็นเด็กอีกครั้งจังเเฮะ^^

''เธอนี่ซึนจริงๆเลยนะ- -''นายนั้นพูดก่อนทำท่าปาดเหงื่อ ฉันไม่ยักจะรู้เลยนะว่าคนดีๆอย่างหมอนี่จะมาอยู่ในกลุ่มพวกเสือสมิงที่คอยหลอกผู้หญิงเข้าถ้ำจริงๆนะเนี่ย- -

''นี่เธอกำลังคิดว่าฉันไม่ควรอยู่กลุ่มพวกเสือสมิงอะไรของเธอใช่ไหม?- -''

''นายรู้ได้ไงอ่ะ!-[]-"

"สีหน้าเธอมันฟ้องน่ะ- - คนอะไร๊!ขนาดความคิดตัวเองยังลอยออกมาเป็นตัวอักษรตัวใหญ่เเปะบนหน้าผากเถิกๆอย่างเธอเลยนะเนี่ย- -''นายนั้นพูด เอ๊ะ!นี่นายหาว่าฉันหัวเถิกหรอยะ!>[]<

''อ้ากกก นี่นายหาว่าฉันหัวเถิกงั้นเหรอ!ไอ้บ้า!นายตายเเน่!>{}<''ฉันพูดก่อนที่จะจัดการวิ่งไล่นายอิทาจิรอบดานฟ้าตอนนี้เเหละฉันเชื่อเเล้วว่าคนตระกูลอุจิวะชอบกวนประสาทส่วนตระกูลอากาซึนาโนะชอบกวนส้น___ส่วนคนตระกูลซาบาคุโนะชอบพูดท่าทางขู่ข่มเเบบนี้ซากุระฟันธง!!อย่างชัวร์เลย!!