ค่ายรักของทหารเรือ

   เวลาผ่านไปหลายวันแล้วที่เขาไม่เคยได้เห็นหน้าหญิงสาวทั้งที่ในใจของเขาอยากจะเจอหน้าหญิงสาวทุกนาทีเขาได้แต่หมั่นโทรสัพไปถามเพื่อนสนิทของเขาถึงอาการของหญิงสาว แต่วันนี้แปลกตรงที่เพื่อนของเขาเป็นผฝ่ายโทรมาหาเขาเอง

"ฮันโลว่าไงไอ้ก้อง"

"เออแกเป็นไงบ้างวะไอ่โรจน์"

"เออฉันสบายดี นี่แกเป็นไรวะทำไมถามฉันแบบนี้วะมาแปลกวะวันนี้"

"ไอ่นี้คนจะโรแมนติกสักหน่อย เฮ้ยเซงเลย  เออฉันจะถามแกว่าน้ำเป็นอย่างไรบ่างวะ"

"เออน้ำก้อยุนี้แหละ เออนี้แกกับน้ำยังไม่ได้เคลียส์กันใช่ไหมวะ"

"เออวะฉันพูดตรงๆเลยนะฉันโคตรสับสนเลยตกลงน้ำแอบมีใครหรือเปล่าวะฉันไม่แน่ใจเลย"

"ไอ้ก้องฉันเองก้อไม่ได้รู้จักน้ำนานเท่าแกหรอกนะ แต่ถ้าให้ฉันพูดนะฉันบอกได้เลยว่าน้ำรักแกมาก "

"แต่ฉันไม่เข้าใจว่าผู้ชายคนนั้นมันเป็นใคร ฉันเห็นกับตาเลยนะว่าเขาออกมาจากห้องสองคน"

"เฮ้ยเพื่อนน้ำหรือเปล่าวะ"

"ไอ้หมวดโรจน์ฉันรู้จักน้ำตั้งแต่ม.1นะ"

"สมัยมหาลัยไง"

"ฉันสาบานเลบว่าฉันรู้จักเพื่อนน้ำทุกคนจริงๆ 

"อ้าวไอ่นี้ แล้วแกจะทำไงวะ ไม่ลองถามน้ำดูวะไอ้นี่ ฉันละปวดหัวกะแกจริงๆเลย   เออแล้วเรย์เป็นไงบ้างวะ"

"ยัยเรย์นะหรอ  นอนอ้วนยุนี้แหละแกเอ๋ย  (ไม่ใช่สักหน่อยพี่ก้องพูดมั่ว)"

   เสียงตะโกนมาจากโทรสัพของเพื่อนเขาทำให้เขาแอบยิ้มออกมาโดยไม่รู้ตัวแล้วเพียงแค่นี้เขาก้อมีกำลังใจจะทำงานต่อไปแล้ว 

"เออไอ้ก้อง เรย์จะออกจากโรงบาลวันไหนวะ"

"ออกวันนี้แหละ  ฉันบอกมันว่าให้กับบ้านมันก้อยืนยัยจะไปค่ายฉันละปวดหัวกะน้องคนนี้จริงๆเลยวะเฮ้ย  (ก้อเขาเป็นห่วงค่ายนิ  พี่ก้องเอาโทสับมานี่หน่อยเขาจะคุยกะพี่โรจน์  ) ไอ่โรจน์เรย์มีไรจะคุยกะแกวะ"

"สวัสดีคะพี่โรจน์  ค่ายเรย์เป็นไงบ้างคะ"

"ได้เยอะเลยคับ แล้วนี้น้องเรย์เป็นไงบ้างคับ"

"ดีเยอะเลยจะออกจากโรงบาลวันนี้แหละคะเรย์จะไปค่ายเลยคะ เออแล้วแบ กะหมากเขาทำงานเรียบร้อยปะคะ"

"ใช่ได้คับ ทำงานได้ดีเลยแล้วน้องเรย์จะมากี่โมงคับ"

"บ่ายคะ พี่โรจน์คะแค่นี้ก่อนนะคะหมอมาละเดี๋ยวเรย์ไปตรวจก่อนคะ"

"คับ บายคับ"

  เฮ้ยนี่เป็นครั้งแรกในรอบหลายวันที่เขาได้คุยกับเธอนางฟ้างของเขา  เมื่อไหร่จะถึงเวลาบ่ายนะเธอจะรู้ไหมว่ามีใครเขาคิดถึงเธออยู่ณตรงนี้