มัดใจยัยวายร้าย

"เจ๊มีจดหมายมาท้าฮะ"ไอ้ไทจิเพิ่งเข้าเรียนมาไม่มีเพื่อนคบฉันเลยจับมาเป็นพวกฉันซะเลย

"จดหมาย?ของใครกัน"กล้าท้าทายหรอย่ะฉันพวกที่ไม่ชอบอ่านจดหมายซะด้วยเพราะว่ามัโบราณ

"ของคนที่ชื่อว่า'เคย์'ฮะ"เฮือก เหมือนความทรงจำในวัยเด็กของแันมันกลับมาทั้งๆทีฉันอยากลืมมัน

"อะ..อ่านมาสิ"เสียงมันสั่นจน...ไทจิเป็นห่วง

"ลูกพี่แน่ใจนะจะให้ผมอ่านอ่ะ"

"เออ อ่านมา"

"ฮะ ถ้าเธออยากพิสูจน์ว่าตัวเธอเองเป็นคนที่เก่งสู้กับพวกมาเซฉันได้ก็มาที่หลังโรงเรียนวันนี้ เวลาสี่โมงเย็น เจ๊จะไปไหมฮะ" พวกมาเซงั้นหรอ หึฉันจะต้องกำราบพวกนี้ให้ได้

"ไปสิ ไอ้พวกนั้นไม่รู้หรอกว่าเล่นกับอะไรอยู่"

เจ๊ฮะ ผมว่าเราต้องหาพวกแล้วน่ะฮะ"

"ไม่ต้องหรอกไทจิฉันมีพวกอยู่แล้ว ไปเอาโทรศัพท์มาสิ"

" ฮะ นี่ฮะ"

"ฮัลโหล ป๋าค่ะ หนูต้องการคนสัก300คนค่ะ"

(แหม่ ลูกป๋านี่รีบพูดจังเลยต้องการคนหรอ ได้เอาวันไหนหล่ะ)

"วันนี้ค่ะป๋า"

(ได้จ้ะลูก แล้วจะให้คนไปหาลูกกี่โมงหล่ะ//นี่คุณแอบคุยกับใคร อย่าให้รู้นะว่าคุยกับยัยงั่งนะ)มีเสียงแทรกเข้ามาเป็นเสียงมาม๊าฉันเองแล้ว'ยัยงั่ง'นี่ใคร

(นี่คุณ นั่นลุกนะ//ก็ลูกน่ะสิ โง่ไม่พอแถมชอบมีเรื่องอีกต่างหากนิสัยไม่ดีจริงเลย) ยัยงั่งคือฉันหรอ หึๆ  เดี๋ยวมาม๊าได้เจ็บแน่

"ป๋าค่ะ!!!"

(ลุกเตรียมตัวไว้เลยน่ะเดี๋ยวป๋าจะส่งคนไป)

"ขอบคุณค่ะ"

"เจ๊ ฮะผมว่าเจ๊ไม่ใช่คนธรรมดาใช่ไหมครับ"

"อืม แล้วแกก็มีพี่ชายด้วยใช่ไหม"

"พี่ชาย? ไม่มีหรอกครับผมลูกคนเดียว"

"เออๆ เดี๋ยวสี่โมงเราต้องไปเจรจากับพวกนั้น"

"ครับเจ๊"

"ลูกพี่คร้าบบบ เอริคมาแล้วซื้อของโปรดลูกพี่มาด้วย"

"ขอบใจ"

"อ้าว ไทจิกินอะไรหรือยัง"

"ยังฮะ"

"กินนี่สิ"

"ขอบคุณฮะ"

"นี่ เอริค เย็นนี้มีงานนะ"

"อีกแล้วหรอช่วงนี้ฉันเมื่อยเนื้อเมื่อยตัวมากแล้วน่ะ"บ่นจังไอ้บ้านี่

"งานสุดท้ายแล้วน่า"

"อ่ะๆก็ได้ "

----------------------------------------------------------------------------------ช่วงนี้อาจจะไม่ค่อยได้อัพน่ะค่ะ เพราะว่าฮารุมีงาานที่ต้องทำอ่ะค่ะ ขอโทษล่วงหน้าด้วยน่ะค่ะ