love story รักเธอได้มั๊ยพี่ชายผู้แสนดี

บทนำ

ตื๊ดๆๆ

อยู่ดีๆก็มีคนโทรหาฉันแฮะแล้วก็เบอร์นี้มันก็เป็นเบอร์ของ เน นี้นาแล้วทำไมมันถึงดังขึ้นล่ะ ก็ปกติเวลานี้เป็นเวลาส่วนตัวของเขาที่เขาไม่ให้ฉันเข้าไว้วุ่นวาย ไม่ให้ฉันโทหา แล้วเขาจะโทหาฉันทำไม

“ฮัลโหล ว่าไงเอ่ย มีอะไรสำคัญอย่างนั้นหรอ ปกติเวลานี้นายไม่เคยโทหาฉันนี้นา แล้วทำไมวันนี้นายถึงได้โทหาฉันล่” ^^ อิอิ แกล้งถามไปงั้นแหละ ดีใจจะตายเวลาเขาโทมาหา

(ข้าวปั้น ฉันมีเรื่องสำคัญจะบอกกับเธอ)

เรื่องสำคัญ เรื่องอะไรหรอ จะชวนฉันไปไหนรึป่าวเนี่ย

“อะไรหรอ มันสำคัญขนาดนายสละเวลาความเป็นส่วนตัวของนายโทรหาฉันเลยหรอเนี่ย ว้าว!! น่าสนใจจัง อิอิ ^^” อไรกันเนี่ยเรื่องมันสำคัญขนาดนั้นเลยหรอ ตื่นเต้นจัง

(เธอว่างมั๊ย ออกมาหาฉันหน่อยสิ)

โอ้โห!! สำคัญมากถึงขนาดนัดฉันเลยหรอเนี่ย ว่าแต่เรื่องอะไรกันอ่ะ ปกติเนไม่ค่อยนัดฉันในเวลาแบบนี้นี่นา

“ว่างสิ สำหรับนายฉันว่างเสมอแหละ ^^” (โอเค งั้นอออกมาเจอฉันที่ร้านเบเกอร์รี่หน้าปากซอยน่ะ ฉันจะไปรอเธออยู่ที่นั้น)

“อะจร๊า ถ้าอย่างนั้นอีกครึ่งชั่วโมงเจอกันน่ะ”

ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด

พอถึงเวลานัดฉันก็มาพอดี ว่าแต่เรื่องนี้มันสำคัญขนาดต้องนั้นฉันออกมาเจอเลยหรอ เรื่องอะไรกันเนี่ย หรือว่าแม่เขาจะเสีย โอ๊ย ปากไม่เป็นมงคลเลยเรา ไปแช่งแม่เขาทำไมเนี่ย อ่ะนั้นมันเนนี้ งั้นก็เข้าไปหาเข้าเลยดีกว่าจะได้รู้สักทีว่าเรื่องอะไร

“หวัดดีจร๊า มีไรหรอถึงนัดฉันมา” ฉันทักเนแบบปกติ แต่สีหน้าเขา หนะสิ ไม่ปกติเอาสะเลย ฉันสัมผัสได้

“ข้าวปั้น....คือ...ฉันขอโทษน่ะ”

อะไรฟะ มาแปลกแฮะ เรียกชื่อฉันซะเต็มยศเลย แต่แค่ชื่อฉันไม่แปลกใจหรอกฉันแปลกใจที่ขอโทษฉันมากกว่า

“ทำไมหรอ มีไรอ่ะ ปกติไม่เรียกฉันแบบนี้นี่ แล้วขอโทษฉันเรื่องอะไรอ่ะ”

“คือ..ฉันว่าเรา....เราเลิกกันเถอะ”

ฮะ!!O_o นี่มันอะไรกัน ทำไมล่ะ ทำไมอยู่ดีดีเนถึงขอเลิกกับฉัน นี่มันเกิดอะไรขึ้น T^T

“ทำไมหรอเน ทำไมล่ะ ฉันทำอะไรผิดหรอ นายทำแบบนี้กับฉันได้ยังไง TT”

“คือข้าว ฉันขอโทษน่ะ แต่ฉันคิดว่า ฉันเจอคนที่ฉันรักมากกว่าเธอแล้ว ฉันขอโทษสำหรับทุกอย่างที่ผ่านมาน่ะ หวังว่าเธอคงเข้าใจในสิ่งที่ฉันพูดน่ะ เรากลับไปเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมน่ะข้าว”

“TOT”

“ข้าวเธอโอเคใช่มั๊ย?? ข้าว ข้าว เธอเป็นอะไรรึป่าว”

เอ่อ...นี่นายคิดไรอยู่เนี่ย บอกเลิกฉันแล้วดันถามฉันว่าโอเครึป่าว ใช้ไรคิดฟะ??คนก็เสียใจน่ะสิ

“ไม่เป็นไรมากหรอก แค่โดนนายบอกเลิกเอง ไม่ตายหรอก L” ชิ!! แอบจิกกัดเบาๆ อะไรกัน บ้าไปแล้วอะ

“ข้าวเธอย่าพูดแบบนี้สิ ฉันรู้สึกแย่น่ะ L”

โอ้โห!! นายเป็นผู้ชายแบบนั้นกันฮ่ะ บอกเลิกฉันแต่กลับบอกว่าตัวเองรู้สึกแย่ นายรู้สึกแย่เท่าฉันมั๊ยล่ะ

“เอ่อ..ฉันไม่เป็นอะไร โชคดีน่ะ ฉันขอให้นายมีความสุขมากๆน่ะเน”

นางคนดีเข้าสิงตลอด ฉันอยากจะถามมากเลยว่าใคร หึ!! อย่าให้ฉันรู้น่ะ ฉันจะรังควานจนอยู่กันไม่ได้เลยคอยดู แต่ว่าตอนนี้ต้องใสซื้อบริสุทธิ์ผุดผ่องเป็นยองใยไปก่อนสิ

“ขอบคุณน่ะข้าว เธอเป็นคนดีจริงๆเลย ขอบคุณน่ะ งั้นฉันไปก่อนน่ะ บาย J”

อะไรกัน อะไรของนายเนี่ย คนดีหรอ? ถ้าฉันดีจริงทำไมถึงได้ทิ้งฉันล่ะ แต่ว่าตอนนี้ไม่สนหรอกหยะ เดี๋ยวแม่คนดีคนนี้แหละจาทำให้นายมีความสุขกับความรักจนกระอักออกมาเป็นเลือดเลยล่ะ คอยดูน่ะถ้าฉันทำลายความรักของนายไม่ได้อย่ามาเรียกฉันว่า ข้าวปั้น!!

หนึ่งอาทิตย์ต่อมา

เฮ้อ..จะว่าไปฉันก็เสียใจเหมือนกันน่ะ ก็คบกันมาเกือบสองปี แต่ว่าแปลกน่ะ อยู่ดีๆทำไมเนถึงขอเลิกกับฉันทั้งๆทีเราไม่เคยทะเลาะกัน(มั้ง) แปลกมากเลยน่ะ แต่ก็ช่างมันเถอะ เอาเป็นว่าอย่าให้ฉันรู้ก็แล้วกันว่าใครเป็นสาเหตุทำให้เนบอกเลิกฉัน แม่จะรังควานจนอยู่ไม่สุขเลยล่ะคอยดู!!

ตึ๊ดๆๆๆ

เอ๊ะใครโทรหาฉันเวลานี้เนี่ยฮ่ะ ฉันยังไม่พร้อมจาคุยกับใครน่ะ ปล.เครียดอยู่หยะ

ฟึ๊บ (เสียงหยิบโทรศัพท์)

อ้าว!!ยัยวาวเพื่อนสนิทฉันนี้เอง ว่าแต่โทรหาฉันทำไมเนี่ย

“ว่าไง มีอะไรหรอ”

(ถามได้น่ะยะมีอะไรหรอ แกอ่ะเป็นอะไรฮ่ะ ไม่มาโรงเรียนเป็นอาทิตย์เนี่ย)

ซึ้ง ^^ อย่างน้อยก็ยังมีคนที่เป็นห่วงฉัน

“ไม่มีไรหรอก แค่ไม่สบายนิดหน่อย เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็ไปได้แล้วแหละJ” นี่ฉันไม่เป็นโรงเรียนแค่อาทิตย์เดียวเองน่ะ ทำไมถึงต้องโทรหาฉันด้วยล่ะ แต่ก็คงไม่แปลกหรอกเพราะปกติฉันหยุดเรียนนานที่สุดก็แค่3วันเอง

(ดีแล้วแหละหยะ เพราะถ้าแกมาช้าน่ะฉันว่าแฟนแกเสร็จยัยพี่เมแน่)

ฮ่ะ!! พอจะรู้แล้วล่ะว่าใครที่บังอาจทำให้เนบอกเลิกฉัน เหอะๆ ยัยพี่เม อย่าหวังว่าจะอยู่อย่างสงบสุขเลย!!

“อะไรน่ะวาว นี่มันเรื่องอะไรกัน เนกับพี่เม ทำไมหรอ”

(ก็ยัยพี่เมน่ะสิ เห็นช่วงนี้ชอบเข้ามาวุ่นวายกับเนอะ ฉันว่าเธอรีบๆมาโรงเรียนเลยน่ะ ไม่งั้นแฟนเธอ ไม่รอดแน่!!)

ชัดเจน ยัยพี่เม พรุ่งนี้พี่เจอกับฉันแน่!!L

“เอ่อ...วาว ฉัน..คือ..ฉันเลิกกับเนแล้ว แต่เธอไม่ต้องห่วงน่ะ พรุ่งนี้ฉันก็ไปโรงเรียนแล้วล่ะ”

(จร๊า งั้นก็แค่นี้น่ะเพื่อนรัก บาย )

ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด

เฮ้อ!!นี้มันอะไรกันเนี่ย ฉันว่าแล้วว่าพักหลังๆพี่เมดูแปลกๆ รู้สึกสนิทกับเนที่ขึ้น ที่แท้ก็แอบกิ๊กกันนี้เอง Lแต่ก็ชั่งเถอะ เพราะคนอย่างฉัน เสียทองท่วมหัว ไม่ยอมเสียแฟนให้ใครอยู๋แล้ว

ตึ๊ด ตึ๊ด

     โอ๊ย!!อะไรอีกฮ่ะเนี่ย ชีวิตฉัน คนนั้นวางคนนี้โทรแล้วนี่ใครเค้าโทรหาฉันกันล่ะเนี่ย คนยิ่งเครียดๆอยู่ว่าแต่นี้เบอร์ใครเนี่ยไม่คุ้นเลยแฮะ แต่ก็ช่างเถอะรับไปก็ไม่มีอะไรเสียหาย

“ฮัลโหล”

(ฮัลโหลครับ นั้นใช่ข้าวปั้นรึป่าวครับ)

เอ๊ะ!! ใครอ่ะ รู้จักเราด้วยหรอ แล้วไปเอาเบอร์เรามาจากไหนเนี่ย

“เอ่อ..ใช่ค่ะว่าแต่นั้นใครค่ะ” O_o

(ข้าวนี่พี่พายเองน่ะ ข้าวจำพี่ได้ไหม)

ฮะ!!พี่พาย พี่พายเองหรอ อ๊ายพี่พาย >///< แหมจะไม่ให้ฉันจำได้ไงล่ะก็พี่แกเป็นหนุ่มฮ๊อต เป็นหนุ่มที่หล่อที่สุดในโรงเรียนแล้วนี่นา อิอิ ^^

“ค่ะพี่พาย ข้าวจำได้แน่นอนค่ะ ว่าแต่พี่พายมีอะไรรึป่าวค่ะ แล้วพี่พ่ายมีเบอร์ข้าวได้ยังไง แล้วทำไมถึงโทหาข้าวล่ะค่ะ”

อิอิ แอบแบ๊วนิสนึง ก็พี่แกเป็นรุ่นพี่ที่ฉันปลื้มนี่นา (เริ่มงงกะตัวเอง เมื่อกี้จะเสียใจร้องไห้ฟูมฟายเพื่อ??)

(คือพี่แค่จะโทมาถามว่าข้าวเป็นอะไรหรือป่าวพี่ไม่เห็นข้าวที่โรงเรียนหลายวันแล้วหนะ พี่ก็เลยเป็นห่วงเพราะปกติแล้วข้าวไม่เคยหยุดเรียนนานขนาดนี้ แล้วที่ข้าวถามว่าพี่มีเบอร์ข้าวได้ยังไงพี่ไปขอจากวาวมาหนะ)

แหม ยัยวาวนี่ก็จริงๆเลยนึกอยากจะให้เบอร์ฉันกับใครก็ให้อย่างนั้นหรอ แต่ช่างมันเถอะไม่เป็นอะไรให้อภัย อิอิ ว่าแต่เมื่อกี้พี่พายพึ่งบอกว่าไม่เห็นฉันที่โรงเรียนหลายวัน แปลว่าพี่พายมองฉันตลอดเวลางั้นหรอ >///<

“ข้าวแค่ไม่สบายนิดหน่อยค่ะ แต่ว่าตอนนี้หายแล้ว(หายตอนพี่พายโทรมานี่แหละค่) แล้วก็พรุ่งนี้ข้าวก็จะไปโรงเรียนตามปกติแล้วแหละ ^^

(งั้นพี่หวังว่าพรุ่งนี้พี่คงเห็นข้าวที่โรงเรียนน่ะ งั้นข้าวพักผ่อนเถอะพี่ไม่กวนแล้ว บายจร๊สาวน้อย)

ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด

อร๊ายยย เขิลเป็นบ้าเลยอ่ สาวน้อยหรอพี่พายเรียกเราว่าสาวน้อยด้วยแหละ เอ๊ะ!!ฉันเคยได้ข่าวมาว่าพี่พายกับพี่เมเคยกิ๊กกันนี้นา 5555. งานนี้สนุกแน่ค่ะพี่เม รอข้าวเดี๋ยวน่ะ เดี๋ยวข้าวไปสร้างความหรรษาให้กับชีวิต L

เดี๋ยวๆแล้วถ้าพรุ่งนี้ฉันเจอพี่เนล่ะ ฉันต้องทำยังไง ทำไงอ่ะ ไม่น่ะ ฉันยังไม่อยากเจอเค้าอ่ะ TT (ดราม่าอไรจ๊ะ เมื่อกี้ยังกระดิ๊กกระดี๊อยู่เลย)