เจ้าชายหน้าใส มัดใจ ยัยความจำเสื่อม

   แอดดด ~

 // อึ้ง O_O // มีผู้หญิง 2 คน ผู้ชาย 3 คน ยื่นอึ้งอยู่ เพราะท่าที่เราสองคนทำนั้น คือ ออสการ์เค้ากำลังยัด แอปเปิ้ลเข้าปากฉัน

   " ขอโทษนะค่ะ สงสัยไอด้าจะเข้าห้องผิด ^^' "

   ปัง ! ผู้หญิงคนนั้นปิดประตูเสียงดัง

   ปัง ! เปิดประตูแล้วเดินเข้ามาไหม่อีกรอบ

   "ไม่ใช่สิ ! นี้ซูซาน เธออยู่กับใคร..." พอคนที่ชื่อไอด้าหันไปหา ออสการ์ เธอก็ "นะ..นาย "

เอ๋ ! ละ..แล้ว เค้าเป็นใครล่ะเนี้ย O_o  แล้ว ซูซานใครล่ะ เหมือนเค้าเรียกฉันเลย -0-

   " เอ่อ..คือเดี๋ยวผมไปข้างนอกก่อน ดีกว่านะ ^^' " ดูเหมือนออสการ์จะ ตกใจไม่แพ้กัน

   " นี่ ! ซูซาน !! เธอรู้จักกับชาย คนนั้นด้วยเหรอ " 

   " ดะ..เดี๋ยวนะ ใครคือ ซูซาน ฉันชื่อ โซเฟีย นะ O_o"

   " -0- เธอวามจำเสื่อม ลืมชื่อตัวเองรึไง !!ยัยบ้า !!" 

   " ก็ใช่นะสิ ฉันความจำความ ฉันจำอะไรไม่ได้เลย "

   " งั้น ฉันจะให้เธอจำได้เอง :)" ผู้ชายคนหนึ่งเดินเข้ามา

   " นี่อเล็คไม่ต้องเลย ฉันกับอาเลน่าจะทำเอง !" คนที่ชื่อ ไอด้าดูโหดๆ จังนะแต่เค้าน่ารักเวอร์อ่ะ

   " แล้วพวกเธอเป็นใคร " ฉันถามขึ้นเมื่อสงสัยมานาน

   " พวกเราก็เป็นเพื่อนเธอนะสิย่ะ ! หนอย ~ ลืมได้แม้กะทั้งเพื่อน -..-" เค้าโกธรแล้วสินะ - -

   " ก่อนอื่น ฉันชื่อ อาเลน่า ผู้หญิงที่โมโหอยู่ ไอด้า นี่อเล็ค" คนที่ชื่ออาเลน่า เงียบไปนาน เลยพูดขึ้น

   " นี่ ! ฉันไม่ได้โมโหหนะ ฉันหงุดหงิด >_< หงุดหงิดที่สุดเล๊ย !!"

# หงุดหงิด กับ โมโห มันไม่เหมือนกันเหรอ =^= ไอด้าน่ากลัวที่สุด ><'