เจ้าชายหน้าใส มัดใจ ยัยความจำเสื่อม
เขียนโดย โมโมะ
วันที่ 17 มกราคม พ.ศ. 2557 เวลา 21.49 น.
แก้ไขเมื่อ 14 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 09.46 น. โดย เจ้าของนิยาย
21) เลิกเล่นละครได้แล้ว !!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ" เอ่อ... คะ ..คือว่า.. " >< ได้ไงเนี้ย ตอบไม่ถูกเลย เอะ
" นะ ฉันชอบเธอมานานแล้ว นะๆ "
" คือ... ไอด้า ! แล้วไอด้าล่ะ "
" เราไม่ได้เป็นอะไรกัน เราเป็นแค่เพื่อนกัน " โอ๊ยย ไม่ใช่แล้ว = ='
" แต่ ไอด้าชอบอเล็คนะ อเล็ค ไม่ชอบไอด้าเหรอ ? "
" ห่ะ ?!! ไอด้าเนี้ยนะ ชอบฉัน !!"
" อืม ! ก็ใช่น่ะสิ นี่นายไม่รู้เหรอ "
" ไม่รู้.. แต่ฉันคิดว่าไอด้าไม่ได้ชอบฉัน "
" นายไปรู้ดีกว่าเธอได้ยังไง O_o "
" แต่ฉันชอบเธอนะ "
" ฉันก็รู้ ว่าเธอก็ชอบคิดกับไอด้าเหมือนกัน " >< เปลี่ยนเรื่องก่อนน
" เอ่อ... นั้นก็... " ฮ่ะๆ เดาถูกว่ะ
" ไปสิ ! ไอด้ากำลังจะหมั้นนะ !! นายรู้ไหม ? "
" ไม่ ! ฉันชอบเธอนะ "
" นายไม่เคยเชื่อฉันเลยไง ฉัยเคยบอกนายไปว่า ห้ามไม่ให้นายมีเรื่องแต่นายกลับมี แล้วอีกอย่างนะ ฉันเห็นนายเชื่อไอด้ามากกว่าฉันด้วยย "
" ก็ยัยนั้นมันโหดนี่ "
" ไม่เกียวเลย อย่าหลอกหัวใจ ตัวเองสิ ^^"
" เธอ... "
" ไปสิ ตอนนี้ยังทันนะ "
" อือ..ไปก็ไปแต่ เธอจำได้แล้วเหรอ ? " ไม่หน้าถามก็รู้นะ = ='
" อืม ! " ฉันพูดพลางเดินไปที่ ประตูแล้วเปิดมันออก แล้วเชิญให้อเล็คออกไป หาไอด้า แล้วอเล็คก็เดินออกไป ฉันเลยปิดประตู แล้วนั่งลงกับพื้น...
" เฮ้อ... แล้วฉันล่ะ = =' ไปอ่านหนังสือเล่นดีกว่า " ฉันกำลังเดินออกไปข้างนอกเปิดประตู แล้วก็ ...
แอดดดด...
" กรี๊ดด ><" ฉันตกใจเมื่อเห็น ผู้ชายมายืนอยู่น้าประตูห้องฉัน
" เห้ย ! นี่เธอ เงียบๆสิ ที่นี่มันเงียบนะ เดี๋ยวคนก็แห่กันมาดูหลอก -..-" เสียงใครคุ้นๆ ลากฉันกลับมายังที่ห้อง ( ของฉัน ! = =' ) เหมือนเดิม
" นี่นาย ปล่อยยยยยยยยยยช้านนนนนนนนนน !!!"
" เอ้าๆ ปล่อยแล้วๆ ลากเสียงยาวเหมือนเป็ดเลย = =' " ฉันยืนมองน่าคนที่ลากฉันมาว่าเป็นใคร แต่ต้องตกใจเพราะเป็น ออสการ์ !!!!
" OoO "
" ดูหน้าเธอสิ๊ ^^ " ออสการ์พูดพลางยิกแก้มฉันเบาๆ
" นายมาที่นี่ได้ไง !! " ฉันพูดพลางปัดมือออสการ์ออก
" ฉันกำลังไปเลือกแหวนหมั้น..."
" ก็ไปเลือกเซ้ มาทำไมที่นี่ !!!" แล้วออสการ์มาได้ไง ? = ='
" ฟังก่อนสิ ...คือตอนที่ฉันไปเลือกแหวนหมั้น มีเพื่อนเธอคนหนึ่งเข้ามาแล้วมาคุยกับ ไอด้า แล้วก็ไปคุยอะไรกันก็ไม่รู้ เพราะฉันเดินออกมาก่อนแล้วไปนั่งที่ม้านั่งแทน 10 นาที ไอด้าก็เดินมาหาฉันแล้วบอกว่า ฉันขอโทษนะ ฉันไม่ได้รักนายจริงๆ ถึงนายจะดีกับฉันมากแค่ไหนก็เถอะ แต่ฉัน รักอเล็คแล้ว ฉันขอโทษจริงๆ..."
" ... "
" แล้วฉันก็ตอบว่า ไม่เป็นไร ฉันก็มีคนที่ชอบแล้วเหมือนกัน ก็คือ...เธอ..."
" แล้วฉันไปเกี่ยวอะไรด้วยล่ะ ! "
" ไอด้าที่เป็นเพื่อนเธอเลยโทรไป บอกพ่อแม่ของฉัน คุยกันรู้เรื่องดีแล้ว ไอด้าเลยให้ที่อยู่เธอมา ^^ "
" ฉันไม่ได้ชอบนาย แล้วอีกอย่าง !!! นาย ! หลอก ! ฉัน ! "
" เธอรู้... .
" รู้สิ ฉันไม่ใช่ คนโง่ ! นะที่จะจำไม่ได้ตลอดชีวิตเลิกเหอะ !ละครที่นายสร้างมันขึ้นมา เลิกๆ ! "
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ