ถ้าหากวันนั้น มาถึง...

-4-

@วันทร์

“น้องๆปีหนึ่งรวมตัวครับ นับสิบคนไหนสุดท้ายทำโทษครับ ”

วิ่งดิจะรอใคร วิ่งมา15 ก้าวก็เปลี่ยนเป็นเดิน เหนื่อยมากๆๆ

เกือบเป็นคนสุดท้ายแล้วเฮ้อ

‘ใครสุดท้ายฟ่ะ’ ผมเห็นไอ้โต้งวิ่งมาแต่ไกล

“น้องคนสุดท้ายมานี่ครับ” พี่ว๊ากเรียก

โต้งเลยจำใจเดินไป “พี่ครับผมไม่มีเพื่อนมาเลยครับ”

“งั้นน้องคนรองสุดท้ายที่เดินมา มานี่ครับ”พี่ว๊าก

“*0*” ทุกคนมองมาทำไม

“^_^” หน้าพี่โต้ง

“ T-T ” หน้าผม

พอเดินไปยืนข้างๆไอ้โต้ง มันขำผมเลยพูดเบาๆ “ไอ้เฮี้ย...”

“น้องว่าไงน่ะครับ” เหี้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย เสือกได้ยิน

“เปล่าครับ” ผมว่า

“แต่พี่ได้ยินครับ”

“พี่รู้แล้วจะถามผมอีกครั้งทำไมครับ” ผมตอบกวนๆ

“กวนหรอครับ”

“เปล่าครับ เพื่อนบอกให้ตอบ”

“ O_O ” หน้าไอ้โต้ง ฮึๆๆ แม่งอยากให้กูออกนัก

“น้องโต้งหรอครับ วิ่งรอบสนามตามเลขประจำตัวครับ”

“โหพี่ตั้ง 69 น่ะ.......ครับ”

“ปฏิบัตร”

“ครับ” โต้งตอบเสียงดัง ส่งสายตาแค้นมาให้ผม ผมแลบลิ้นใส่

“น้องแลบลิ้นให้ใครครับ”

ไอ้............................................

“ให้กำลังใจเพื่อนครับ ^_^ ”

“หรอครับ เป็นห่วงเพื่อนว่างั้น ^^”

ยิ้มเสียวสันหลัง

“คะ...ครับ.....”

“งั้นไปวิ่งกับเพื่อนตามเลขลำดับประจำตัวครับ”

“ O_O ” Noooooooooooooooooooooooooooooooooooooooo

“ปฏิบัต”

“เดี๋ยวสิพี่ ผมไม่แข็งแรงขนาดนั้นน่ะ”

“ปฏิบัต!!!!!!!!!!!”

“ครับ”

“555555555+55555555555555555555” ไอ้โต้งหัวเราะ

“น้องหัวเราะไรครับ วิ่งรอบสนาม 100 รอบ”

“ผมหันไป แลบลิ้นใส่ ไอ้โต้ง” ไอ้โต้งส่งสายตา ประมาณว่า ‘ฝากไว้ก่อนเถอะมึง’

ผมเลยส่งกลับว่า ‘เก็บเองไม่เป็นรึไง’

พอวิ่งได้สัก 5 นาที พี่ว๊ากก็สั่งกลับมานั่งที่

เพราะอะไรหรอผมเห็นพี่แม็กเดินมาแต่ไกลอ่ะดิ

“แนะนำน่ะครับ นี่คือประธานนักเรียน” พี่ว๊ากพูด

“สวัสดีครับน้องๆ”พี่แม็ก

“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด”

“หึๆๆๆ” ผมกับไอ้โต้ง ไอ้วิน ไอ้แกรน นั่งหัวเราะ

คนที่นั่งรอบๆ หันมามอง

“มองไรไม่เคยเห็นคนหัวเราะรึไง 55555” พวกเราพร้อมใจกันตอบ

“........................................”

“เงียบๆหน่อยครับ น้องๆๆ พี่รีบไปคณะอื่น” พี่แม็ก

“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด”

“โว๊ยหนวกหูกรี๊ดอยู่ได้ สั่งให้ขุดคลองแสนแสบดีไหม ห๊”

เงียบกริบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ

“หึๆๆๆ พวกเรา4คน หัวเราะเบาๆ”

“พี่แม็กมองมาแล้วยิ้มให้ผม”  จากที่กลัวเลยอุ่นใจขึ้นบ้าง เลยยิ้มตอบ

แต่ไม่วายเสียงกรี๊ดเบาๆ ‘พี่เขายิ้มให้กู’ ‘บ้าพี่เขายิ้มให้กูต่างหากล่ะย่ะ’

“ฟังๆๆกันบ้างครับ พวกเราก็โตกันแล้วทำตัว ปญอ กันได้” พี่แม็ก

เงียบ ‘อุ๊ยๆๆๆ กูชอบพี่เขา ’ ‘พี่เขาพูดกันเองตรงสเปกกรีดๆๆๆ’

พี่แม็กเงียบ ทำหน้านิ่ง พี่ว๊ากคณะเราเลยสั่ง

“เงียบไม่เป็นรึไงครับอยากเริ่มกิจกรรมหรอ” พี่ว๊ากสั่งเสียงเรียบ

สัก 2 นาที

ผมอึดอัด เลยหันขึ้นไปมองพี่แม็ก พี่แม็กหันมาพอดี ผมทำตาอ้อนๆๆ

“ก่อนอื่นน่ะครับต้องขอแสดงความยินดี ที่น้องๆทุกคนสามารถเข้าเรียนที่นี่ได้ และอยากชี้แนะน่ะครับ อยู่ที่นี่ต้องเคารพรุ่นพี่ เจอรุ่นพี่ก็ให้ไหว้สวัสดี ขอแนะนำสภาฝ่ายปกครองก่อนเลยน่ะครับ เดือดร้อนก็ไปหาได้ครับ หัวหน้าฝ่ายปกครอง พี่ฟอง ลูกน้อง........................................................................................................................................................................................................................................... ครับ วันนี้รับน้องแค่ไม่เท่าไหร่ และ 2 ทุ่มขอให้มาเจอกัน ที่นี้ ห้ามมาสาย ไม่งั้นลงโทษขั้นเด็ดขาดน่ะ ครับ พี่ก็ขอแนะนำแค่นี้ ” พี่แม็กพูด

“นักเรียนทั้งหมดทำความเคารพ” พี่ว๊ากสั่งเสียงดัง

“สวัสดีครับ/ค่ะ”  พี่แม็กหันไปหาพี่ว๊าก หรือพี่โค้ก และพูดบางอย่าง พี่โค้กพยักหน้าหงึกๆ พี่แม็กเดินไป ก็หันมายิ้ม ใส่พวกผม 4 คน

“เส้นใหญ่น่ะ พวกแก” ว่าแล้วมองมาทางผม ทั้ง4 เพื่อนๆหันตาม

“..................................”

จากนั้นก็ทำพิธีรับน้อง และเริ่มกิจกรรม อะไรดลใจให้พวกผมทั้ง 4 โดนแกล้ง

หนักสุดเห็นท่าจะเป็นผมนะ แกล้งแต่กู น้ำตาไหล 3 ครั้ง สัส ไม่ต่างจาก เพื่อนๆผมหรอก

ต้องยอมรับจริงๆไอ้พี่เฮี้ย ถ้าพี่แม็กไม่มาเยี่ยมผมบ่อยๆ ผมตามคามือไอ้พี่โค้กนี่ แหละ

“ต้องยอมรับจริงๆ อึดกันได้ดี อย่าลืมเจอกันตอน 2 ทุ่มน่ะครับ กลับบ้านได้”

“เยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย้” เสียงแห่งความดีใจดังทั่วคณะ