ถ้าหากวันนั้น มาถึง...

-17-

                                  “ว่าไงนะเป็นไปได้ไง ไม่จริง เป็นบ้าอะไรกันเนี่ย” เสียงคนๆนึงพูด

“ผมไม่ทราบครับ บอส” ชายสุดเสื้อยืดกางเกงยืน ผมสีน้ำตาลว่า

“นายต้องไปสืบมาน่ะเก้า ฉันไม่ยอมแน่ๆ นายต้องเอาข้อมูลมาอีก” บอส

“เมื่อวันก่อนสามพี่น้องมาเยี่ยมบริษัทครับ” เก้าว่า

“ฮ่ะ ก็ปกตินี่ ทำไมหรอ เอ๊ยสามงั้นหรอ แกรวมถึงไอ้เด็กเปรตนั่นหรอเก้า” บอสมัน

“ครับ แต่มาเที่ยวเฉยๆ ครับแล้วก็กลับ เมื่อวานมาแค่ คนรองสองคนมา แต่ดูๆแล้วเด็กเปรตนั่นมาเล่นมากกว่า มาทำงานครับ ไม่เคยเข้าห้องประชุม มีอยู่2ครั้ง เข้าไปแล้วหลับครับ” เก้าว่าอย่างปล่อยผ่าน

“แล้วใครมันมาทำบัญชีฉันเสียหาย โถ่เว๊ ย” บอสมัน

........................................ ....................................................

อีกด้านของคนที่ถูกกล่าวถึง

ร่างบางนั่งอยู่ในห้องทำงานส่วนตัว และกำลังมองการกระทำ ที่อีกด้านได้รับผลกระทบ และยิ้มอย่างเย็นชา

“หึๆๆ บอส เร็วไปมั้งครับ ที่จะมายัดยอกเงินเราไป ผมว่าอย่าให้ผมโกรธดีกว่า หึๆๆ”

ร่างบางว่าและหัวเราะน้อยๆ เสียงประตูก็ดังขึ้น ก๊อกๆ ๆ ๆ  ร่างบางซ่อนหน้าจอไว้ และเดินไปเปิดไฟ และเปิดประตู...................................

“ว่าไงครับพี่มิว พี่แม็ก” ผมยิ้มกว้างให้

“^_^ ร้ายเหมือนกันนะเราแค่วันเดียวก็สามารถนำกลับมาได้แล้ว อย่างนี้ต้องให้รางวัล” พี่แม็กพูดแล้วเดินมาหอมแก้มทั้งสองข้าง ดังฟอดๆ

“โหยไม่แฟร์ๆ มะพี่ให้ด้วยคน” เดินมาแล้วก็หมอแก้ม ทั้งสองข้างอีกครั้ง

“55555 ไปเที่ยวกันอยากกินไก่ทอด” ผมว่าแล้วล้วงกระเปาตังแบบ กะทันหัน พี่แม็กทำหน้าเหวอ 5555 นานๆได้เห็นที

“เอามานี่เลยนะ มินทร์” พี่แม็กวิ่ง ไล่

555 ผมหัวเราะแล้วก็วิ่งหนีไปรอบๆตึก ไม่ถึง 15 นาที

“แฮ่กๆๆๆ โอ๊ยพอแล้ว วิ่งไม่ไหวแล้ว เอานี่กระเป๋าตังค์” ผมหยุดวิ่งและหันไปโยนกระเป๋าตังค์ให้พี่แม็ก

“ก็แค่นี่ ถ้าคืนก็ไม่ต้องวิ่งตามจนเหนื่อยหรอก”พี่แม็กกับพี่มิว บ่น

“แล้วก็ถ้าพวกพี่ไม่วิ่งตามผมก็ไม่เหนื่อยอย่างนี้หรอก แฮ่กๆๆ” 5555ย้อยกลับบ้าง

“ใช่ๆๆ ถ้าแม็กไม่ตามน้อง น้องก็ไม่เหนนื่อยอย่างนี้หรอก” พี่มิว

“ใช่ครับ พี่มิว” ผมว่าทันที

“โอเคๆๆ พี่ผิด ขอโทษคร้าบบบบบบบบบบบบบบบบ” พี่แม็ก

“ประชดหรอ...........” ทำเสียงบเศร้าเข้าไว้

“เฮ๊ยๆๆ ไม่ใช่ๆ อย่างอนน้า โอ๋เอ๋ๆ” ผมรีบว่า

“ปัญญาอ่อน” สั้นๆเรียบๆ

“ป่ะไปกินไกทอดกัน ไปช้าเดี๋ยวไม่ได้กิน” ผมว่าแล้วรีบเดินมาที่รถ

“เฮ๊ย พี่แม็กกกกกกกกกกกกกกกกกกกก รอมินทร์ด้วยยยยยยยยยยยยยย” ฮ่าๆๆ ได้ผล วิ่งตามมาเร็วปานจรวด

“อ้าวพี่เก้าไปไหนหรอครับ” มินทร์ถาม

“อ๋อไปทานข้าวครับ” มันตอบ ผมทำหน้าเป็นมิตร

“งั้นไปด้วยกันน่ะ พอดีเลย น้าๆๆ” ดูน้องชายผม น่ารักเกินไปแล้วมีหรือคนที่เห็นจะไม่ยอม

“ครับ งั้นผมไปด้วย ^^” นั่นไงไอ่เชี่ยเก้า แล้วจะหน้าแดงหาพะแสงอะไรฟ๊ะ เชี่ยเก้ากุจะฆ่ามึ งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง

ผมกับพี่มิว ยิ้มๆ เดินๆมาอีกหน่อย เจอพี่กิต เอ่อไม่ใช่ต้องเรียกแก้ว

“อ่าวพี่กิต จะไปทานข้าวหรอครับ ไปด้วยกันน่ะ ไปหลายๆคนสนุกดี น่ะครับ” เอาอีกแล้วไอ่บ้ามินทร์กุหวง ยิ้มอย่างนั้นทำไม แก้วเป็นคนที่ชอบการปฏิเสธ คงไม่ไปมั้ง^^

“งั้นรบกวนด้วยนะครับน้องมินทร์ ^_^” มันว่าแล้วยิ้มแบบดูดีมาให้

“ครับ แน่นอนอยู่แล้ว” เวรรรร ไอ่น้องบ้า จับขังไว้ดีไหมเนี่ย