มหัศจรรย์ข้ามมิติ

ณ โรงอาหาร

"เมย์!ทำการบ้านเสร็จยังอ่ะยืมลอกหน่อยดิ" แย่แล้วไงฉันไม่ได้ทำการบ้านมาแม้แต่ข้อเดียวเลยอ่ะเมื่อวานมัวแต่อ่านนิยายอยู่

"เออ ลอกก็ลอกไป แล้วถ้าลอกเสร็จแกไปห้องสมุดเป็นเพื่อนเค้าหน่อย" อีกแล้วเหรอเนี่ยไม่มีที่ไปหรือไงเนี่ยวันวันไปแต่ห้องสมุด แต่ยังไงซะก็ต้องไปไม่งั้นเมย์ไม่ให้ยืมลอกแน่ 

"เออ อีกแปปก็เสร็จแล้วรอก่อนนะเว้ย" ฉันพูดพลางรีบปั่นการบ้านไปด้วย ความจริงฉันก็แอบอิจฉาเมย์หลายครั้งแหละแต่ว่าถึงจะอิจฉายังไงแต่ฉันก็เกลียดเมย์ไม่ลงหรอกเพราะเมย์เป็นเพื่อนฉัน เมย์ทำดีกับฉันหลายอย่างจนฉันรู้สึกเกรงใจเมย์มากหลายครั้งๆ

"เสร็จแล้วววว" กว่าจะเสร็จได้หนอเรารู้งี้ทำการบ้านมาตั้งแต่แลกจะดีกว่า

"งั้นรีบไปห้องสมุดกันเถอะ"

"-_- เออ" ไอสิว(เมย์)รีบขึ้นไปก่อนใครเลย

"ทำไมห้องสมุดไม่มีใครเลยอ่ะหรือว่าจะปิด" เมย์พูดพร้อมกับทำหน้าเซ็งจัด

"เห้ย แกดูดีๆดิว่าป้ายหน้าห้องสมุดยังบอกว่าเปิดอยู่เลย"

"เออว่ะ สงสัยไม่ว่างกันมั้งเลยไม่มาครู บรรณณารักษ์อาจจะไปหาอะไรกินก็ได้มั้ง"

"งั้นเข้าไปเหอะเมื่อยอยู่นะเนี่ยปล่อยให้ยืนนานอยู่ได้" เมื่อยจังToT

"เออ ฮ่าฮ่า" 

"หัวเราะไรไอสิวเมย์" ฉันว่าไปพร้อมกับอารมณ์เสีย นี่ถ้าไม่ติดว่าฉันลอกการบ้านเมย์นะฉันคงไม่มาหรอก เมย์รีบไปค้นหาหนังสืออ่านทันที แต่ฉันกลับไปตรงหลังห้องสมุดและไปดูเพื่อว่าจะมีการ์ตูนอ่าน(มั้ง) แต่กลับเจอหนังสือเก่าๆว่างไว้บนโต๊ะ มันเหมือนเป็นหนังสือยุคเก่าเลยอ่ะ(มั้ง)

"เมย์มาดูนี่สิหนังสืออันนี้อ่ะ" 

"หนังสือไรอ่ะ"

"ไม่รู้เหมือนกันลองมาดูดิ"

"- -" ก็คนมันไม่รู้นี่นามันไม่เห็นเขียนชื่อหนังสือให้เห็นเลย

"มาดูเร็ว" ฉันพูดพลางตื่นเต้น(ตรงไหน)

"่เออ เออ" 

"หนังสือไรอ่ะ มีฝุ่นเกาะเต็มเลย"

"ไม่รู้สิ งั้นเดี๋ยวฉันลองเปิดดูละกัน"เมย์พยักหน้า

พอฉันเปิดขึ้นอยู่ๆก็มีแสงขึ้นมาทางหนังสือทำให้ฉันและเมย์ตกใจมากแต่เมย์กับฉันก็พอตั้งสติได้อยู่จึงลองไปแตะหนังสือดู หนังสือกลับดูดพวกเราสองคนจากนั้นสติฉันก็ดับไป