OMG ! ผมหลงรักยัยโรตจิต!

              พรุ่งนี้ก็เปิดเทอมแล้ว ไม่อยากไปเรียนเลย ทำไมหน่ะหรอเพราะว่าไม่อยากโดนล้อจนถึงทุกวันนี้

               ฉันไม่อยากคิดเลยว่าท่าฉันไปโรงเรียนพรุ่งนี้จะเกิดอะไรขึ้น พวกเขาหาว่าฉัน เป็นเด็กแว่นขยันเรียน แต่ที่จริงมันไม่ใช่เลยซักนิด -.-'  ฉันนิสัย ห้ามๆ ชอบใส่แว่นแฟชั่น == ฉันนึกคิดอยู่นาน  จนหลับคาโต๊ะคอมพิวเตอร์หลับจนถึงเช้าวันที่จะไปเรียน 

          จนฉันสะดุ้งตื่นเมื่อมีเสียงเรียกฉันแต่เช้า 0.0 

        " ยัยนาอิ ๆ " เสียงใครหน่ะหรอ เสียงแม่ฉันเอง ><'       แม่ฉันปลุกฉันทุกเช้าเลยแหละ 

แฮะๆ  

          " ยัยนานาอิ แกจะไม่ตื่นหรอห่ะ ! " นั่นไงแม่ฉันเริ่มโกรธแล้วฮาๆ 

          " ค่ะแม่ ตื่นก็ตื่น แหมๆ ขอต่ออีกหน่อยก็ไม่ได้ ชิ ! "  ฉันแอบทำเสียงน้อยใจ

          " ไม่ต้องมาทำเสียงน้อยใจกับแม่เลยน่ะ " แม่รู้ทันเค้าหมดเลยอ่าา TT'  เก่งจังเลย

          " เออ แล้วนี่ แกจะไปอาบน้ำไม๊ยัยนา " นั่นไงบ่นแต่เช้า ทำหูทวนลมดีกว่า

          " รู้แล้วแม่ =.= เดะไปอาบน้ำก่อนดีกว่า "

          " ไปเหอะไม่มีใครห้าม " เงิบค๊าา แม่ กวนส้นจังเลย T^T

          30 นาที ต่อมา ไวอย่างกับติดจรวด 0.0 

          " กลับมาสวยเหมือนเดิมแล้ว ><' "

" ร้องลั่นบ้านเลยน๊า ลูกแม่สวยเหมือนแม่อยุ้แล้วแหละ " 

" เขิล 2 วิ ฮาๆ "